Παναγιώτης Λιάκος
Οι πράξεις των Ευρωπαίων και του ελληνικού κράτους ένα πράγμα δείχνουν: ότι δεν θεωρούν ανθρώπους τους Σύρους
Ο φοβερός σεισμός των 7,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ δεν έπληξε μόνο την Τουρκία. Χτύπησε και τη Συρία. Όμως η υποκριτική στάση που κρατούν εκείνοι που πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν δείχνει ότι δεν τους καίγεται καρφί για τη Συρία. Τα ΜΜΕ ασχολούνται με το θέμα από ελάχιστα έως καθόλου. Οι πρωτοβουλίες από την πλευρά των κρατών της Δύσης να βοηθηθεί ο λαός της Συρίας από αναιμικές (λόγια δηλαδή) έως ανύπαρκτες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην τηλεδιάσκεψη που είχε με υπουργούς για το θέμα είπε: «Καταρχάς, να εκφράσω τη βαθιά μου οδύνη για τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία και να τονίσω, για ακόμη μια φορά, ότι η Ελλάδα προσφέρθηκε πρώτη να υποστηρίξει την Τουρκία, και αντιλαμβάνομαι ότι θα μας ενημερώσει στη συνέχεια και σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια και ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας ότι έχει ήδη εγκριθεί από τουρκικής πλευράς η αποστολή ενός αεροσκάφους με μία δύναμη της ΕΜΑΚ, η οποία θα συνδράμει στις αποστολές διάσωσης».
Και στο φινάλε τόνισε, μην τυχόν και δεν γίνει αντιληπτός: «Θα πρέπει να θέσουμε όλες τις δυνάμεις μας στη διάθεση της Τουρκίας, ανάλογα με το τι άλλο μπορεί να μας ζητήσουν».
Για τους Σύρους ούτε λέξη. Ούτε έκανε αναφορά ότι θα ζητηθεί άδεια από την κυβέρνηση Ασαντ να συνδράμουμε στη διάσωση σεισμοπλήκτων. Λες και η Συρία αμφισβητεί τα σύνορά μας, έχει καταλάβει τη μισή Κύπρο, μας απειλεί με ρίψη πυραύλων στην πρωτεύουσα και υπόσχεται ότι θα έρθει νύχτα.
Αυτό κι αν είναι ρατσισμός. Θεωρούνται άξιοι αρωγής όχι όλοι οι άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια, αλλά μόνο εκείνοι που μας υποδεικνύει η Δύση. Κι αν το καθεστώς Ασαντ δεν αρέσει στις κυβερνήσεις, τι φταίνε οι σεισμόπληκτοι; Οι ορθοπολιτικοί υποκριτές δεν λένε ότι οι λαοί δεν ευθύνονται για όσα πράττουν οι κυβερνήσεις τους; Δηλαδή, ο Ερντογάν τώρα φαντάζει… δημοκράτης;
Κι η ιεραρχία της Εκκλησίας μας γιατί σιωπά; Μήπως λησμόνησε ότι η Συρία έχει μεγάλη ελληνορθόδοξη κοινότητα; Η Εκκλησία παίρνει οδηγίες από τις διδαχές του Χριστού ή από τα τηλεγραφήματα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ;