π. Νίκων Ἁγιορείτης
Πρέπει νὰ ἀρχίσει λίγο τὸ μυαλὸ νὰ δουλεύει καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ σκεφτόμαστε γιατί ἔχουμε παύσει νὰ σκεφτόμαστε. Θὰ ἀρχίσουμε νὰ σκεφτόμαστε ἐὰν ἀρχίσουμε νὰ βλέπουμε λιγότερο τηλεόραση.
Θέλεις νὰ δεῖς κάτι ὡραῖο; Πάρε τήν ὡραιοτερη ὀθόνη πού ὑπάρχει, σπάσε τὴν κεραία, βάλε ἀπὸ κάτω ἕνα dvd καὶ νὰ βλέπεις, ὅ,τι ἔργα θέλεις ἐσὺ καί ὅ,τι ντοκιμαντὲρ θέλεις ἐσύ.
Ὄχι κάποια πράγματα πού θέλουν ἄλλοι νὰ δεῖς ἐσύ, ἀλλὰ αὐτὰ πού θέλεις ἐσὺ νὰ δεῖς.
Δὲν σὲ ἀφήνει νὰ σκεφτεῖς η τηλεόραση.
Ἕνας καταπληκτικὸς φιλόλογος ἀπὸ τοὺς μεγάλους της Εὐρώπης σήμερα, ὁ Σαράντος Καργάκος, εἶχε πεῖ μιὰ φορὰ:
«Ἐμένα πολὺ μὲ ὠφελεῖ η τηλεόραση, ὅταν στὸ σπίτι ἀνοίγουν τὴν τηλεόραση καὶ μαζεύονται ὅλοι γύρω, ἐγὼ πάω στὸ διπλανὸ δωμάτιο καὶ διαβάζω καὶ δὲν ξέρετε πῶς ὠφελοῦμαι».
Λοιπόν, ἕνας τρόπος νά ἀρχίσουμε νὰ σκεφτόμαστε εἶναι καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ διαβάζουμε, νὰ ἀρχίσουμε νὰ γράφουμε μὲ τὸ χέρι.
Δὲν μπορεῖτε νὰ καταλάβετε πόσο δουλεύει τὸ μυαλὸ μὲ τὸ διάβασμα.
Ὅταν ἀρχίσει νὰ δουλεύει τὸ μυαλό, γιατί ἔχει ἀρχισει νὰ μπλοκάρει καὶ ἔχουμε κολλήσει, ἔχουμε φάει κόλλημα γερό, θὰ ἀρχίσουμε νὰ σκεφτόμαστε πολλὰ πράγματα.
Καὶ θὰ σκεφτόμαστε γιὰ παράδειγμα, ὅταν ὃ ἄλλος φέρεται ἄσχημα καὶ πᾶς νὰ τὸν βρίσεις, θὰ σκεφτεῖς∙ «δὲν εἶναι φορὲς πού καὶ ἐγὼ φέρθηκα ἄσχημα;».
Τὸ διάβασμα ὀξύνει τὴν προσοχή, ἡ συζήτηση καὶ ἡ παρακολούθηση του τί λέει ὃ ἄλλος ὀξύνει τὴν προσοχή.
Ἡ Προσευχὴ ὀξύνει τὴν προσοχή.
Αὐτὸ τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μὲ», δὲν μπορεῖτε νὰ φανταστείτε πόσο πολὺ δυναμώνει τὴν μνήμη, αὐτὴ ἡ προσπάθεια νὰ ἐπικεντρωθεῖς σὲ αὐτὰ τὰ λόγια.
Κάντε το.
Θὰ δεῖς μετὰ ἀπὸ λίγο καιρό τὴν διαφορὰ πάνω στὸν ἴδιο σου τὸν ἑαυτό.