Ο Στάλιν δεν εμφανιζόταν για κανέναν για αρκετές ημέρες. Άκουγε πολύ το ραδιόφωνο. Κάπoια στιγμή τηλεφώνησε στην Επιτροπή Ραδιοφωνίας και ρώτησε αν είχαν την ηχογράφηση του 23ο κοντσέρτου του Μότσαρτ, το οποίο είχε ακούσει στο ραδιόφωνο την προηγούμενη μέρα. «Η Γιούντινα (σς. διάσημη πιανίστρια) έπαιξε», πρόσθεσε.
Του είπανε «φυσικά, υπάρχει». Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε ηχογράφηση – η συναυλία μεταδόθηκε ζωντανά. Φοβόταν όμως να πουν στον Στάλιν: “Όχι” – κανείς δεν ήξερε ποιες θα ήταν οι συνέπειες. Η ανθρώπινη ζωή δεν μετρούσε γι ‘αυτόν. «Το μόνο που ήταν δυνατό ήταν να συμφωνήσω, να μαζέψουμε τη ορχήστρα ξανά».
Ο Στάλιν ζήτησε να του σταλεί η ηχογράφηση της ερμηνείας του Μότσαρτ από την πιανίστρια Γιούντινα. Η επιτροπή πανικοβλήθηκε, αλλά έπρεπε να γίνει κάτι. Κάλεσαν την Γιoύντινα και την ορχήστρα για ηχογράφηση τη νύχτα. Όλοι τρέμανε από τον φόβο. Εκτός από την Γιούντινα. Ήταν δυνατός χαρακτήρας .
Η Γιούντινα μου είπε αργότερα, ότι τον μαέστρο τον στείλανε στο σπίτι, καθώς δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα από φόβο. Κάλεσαν έναν άλλο μαέστρο, ο οποίος έτρεμε, μπέρδευε τα πάντα και παρενέβη μόνο στην ορχήστρα. Τελικά μόνο ο τρίτος μαέστρος κατάφερε να ολοκληρώσει την ηχογράφηση.
Νομίζω ότι πρόκειται για μια μοναδική περίπτωση στην ιστορία της ηχογράφησης: εννοώ ότι τρεις φορές σε μια νύχτα άλλαξαν τρεις μαέστρους . Τέλος πάντων, η ηχογράφηση ήταν έτοιμη μέχρι το πρωί. Έφτιαξαν ένα αντίγραφο και το έστειλαν στον Στάλιν.
Λίγο αργότερα, η Γιούντινα έλαβε ένα φάκελο με είκοσι χιλιάδες ρούβλια. Της είπαν ότι αυτό έγινε με ειδική εντολή του Στάλιν. Τότε του έγραψε ένα γράμμα. Ξέρω για αυτήν την επιστολή από την ίδια και ξέρω ότι η ιστορία φαίνεται απίστευτη. Όμως, αν και είχε πολλές ιδιορρυθμίες , ένα πράγμα που μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι ποτέ δεν έλεγε ψέματα. Είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι αλήθεια. Η Γιούντινα έγραψε στην επιστολή της: «Ευχαριστώ, Ιωσήφ Βισσαριονοβιτς (Στάλιν), για την υποστήριξή. Θα προσευχηθώ για Σας μέρα και νύχτα και θα ζητήσω από τον Κύριο να συγχωρήσει τις τεράστιες αμαρτίες Σας ενώπιον του λαού και της χώρας. Ο Κύριος είναι ελεήμων, θα Σας συγχωρήσει. Έδωσα τα χρήματα στην εκκλησία της οποίας είμαι ενορίτισσα».
Και η Γιούντινα έστειλε αυτό το δολοφονικό για την ίδια γράμμα στον Στάλιν. Αυτός το διάβασε και δεν είπε, ούτε λέξη, ούτε κούνησε το φρύδι. Φυσικά, η εντολή σύλληψης της Γιούντινα ήταν ήδη έτοιμη και η παραμικρή μομφή θα ήταν αρκετή για να καταστρέψει ακόμη και το ίχνος της. Αλλά ο Στάλιν έμεινε σιωπηλός και άφησε το γράμμα αναπάντητο. Η αναμενόμενη κίνηση των φρυδιών δεν πραγματοποιήθηκε.
Τίποτα δεν συνέβη στην Γιούντινα . Λένε, ότι όταν ο ηγέτης πατερούλης βρέθηκε νεκρός στη ντάτσα του, έπαιζε αυτή η ηχογράφηση του Μότσαρτ.
Αυτό ήταν το τελευταίο που άκουγε πριν φύγει…
© Ντμίτρι Σοστακόβιτς, “Μαρτυρίες”