Η επίσκεψη του επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα διαφημίστηκε όσο λίγες, και σίγουρα θα άφηνε θετικές εντυπώσεις στους πολίτες της χώρας μας αν ο Πάπας Φραγκίσκος περιοριζόταν στα του οίκου του – δηλαδή, στην πνευματική καθοδήγηση του ποιμνίου του.
Oμως, ο Ποντίφικας, ερχόμενος εδώ, έκανε δηλώσεις που ταιριάζουν περισσότερο σε εκπρόσωπο ΜΚΟ -οι οποίες δεν παύουν να κουβαλούν εδώ πληθυσμούς ισλαμιστών εποίκων-, αλλά και υπουργού της κυβέρνησης που δικαιολογεί τις επιλογές της και προετοιμάζει τους πολίτες για τις επόμενες κινήσεις της. Παρουσίασε τους ισλαμιστές εποίκους σαν νέους «Οδυσσείς», υπερασπίστηκε τη Συμφωνία των Πρεσπών και μίλησε, εναρμονισμένος με την κεντρική παγκόσμια «γραμμή», για θέματα όπως η κλιματική αλλαγή. Στη συνέχεια, ο Πάπας πήγε να… επιθεωρήσει τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης Μεταναστών στη Λέσβο, λες και ήταν κυβερνητικό στέλεχος που πραγματοποιεί επίσκεψη σε χώρο ο οποίος υπάγεται στις αρμοδιότητες του υπουργείου του.
Αν ο Πάπας ήταν ειλικρινής σε όλα όσα ανέφερε για την πενία των ταλαιπωρημένων ανθρώπων που περνούν τα ελληνικά σύνορα, τότε θα άνοιγε τα σεντούκια του Βατικανού και θα διοχέτευε τμήμα του ασύλληπτου πλούτου που διαθέτει η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στην αντιμετώπιση της φτώχειας στον πλανήτη. Καλά είναι τα λόγια -ειδικά αν προέρχονται από πρόσωπα κύρους, όπως εκείνος-, αλλά δεν γεμίζουν το τσουκάλι. Επίσης, ο Πάπας, ο οποίος διαθέτει και κοσμική εξουσία, αντί να επιθεωρεί τις δομές που έχει η εξαθλιωμένη Ελλάδα για τους εποίκους, ας γκρεμίσει τα τείχη του Βατικανού για να εγκατασταθούν εκεί όσοι κακοπερνούν στη χώρα μας ή σε άλλη χώρα στην οποία έχουν καταλήξει.
Επίσης, ο Πάπας Φραγκίσκος θα μπορούσε να παροτρύνει τις χώρες όπου επικρατεί το καθολικό στοιχείο να αναλάβουν τη φιλοξενία των πληθυσμών που φτάνουν στην Ευρώπη.
Όμως, ο Πάπας, αντί να πράξει κάτι ουσιαστικό, περιορίστηκε σε ευχολόγια και υποδείξεις, λησμονώντας κάτι σημαντικό: Αν όλοι αυτοί οι νέοι «Οδυσσείς» που φτάνουν στην Ευρώπη πλειοψηφήσουν πληθυσμιακά, θα έχουν οι χριστιανοί δικαιώματα στην άσκηση θρησκευτικής λατρείας;