Χρήστος Γεωργιάδης
… ο ολοκληρωτισμός (με τη μορφή του υπαρκτού σοσιαλισμού/κομμουνισμού) κατέρρευσε το 1989 – όμως η συμμορία της παγκοσμιοποίησης τον επαναφέρει στην τρέχουσα συγκυρία με μια νέα μορφή: την ιοκρατία, η οποία είναι η δια του τρόμου των ιών επιβολή καθεστώτος τυραννίας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι διάφοροι θεσμοί και οργανισμοί βιτρίνας της νέας τάξης με τους ψευδεπίγραφους, παραπλανητικούς τίτλους (όπως ΠΟΥ, CDC, κλπ) οι οποίοι είναι πλήρως ελεγχόμενοι από τους παγκοσμιοποιητές, διασπείρουν μέσω των συστημικών μέσων το αφήγημα μιας απειλής (στην προκειμένη περίπτωση την κινδυνολογική διόγκωση μιας ίωσης) προς τον σκοπό του απόλυτου ελέγχου της κοινωνίας.
Αυτή η νέα εξέλιξη του ολοκληρωτισμού είναι απείρως πιο καταχθόνια και σατανική αφού καταφέρνει το ακατόρθωτο: να ξεπλένει τους δυνάστες και να τους παρουσιάζει ως «προστάτες» (στο κομμάτι εκείνο της κοινής γνώμης που είναι εγκλωβισμένο στη συστημική προπαγάνδα).
Ένα βασικό πρόβλημα του ολοκληρωτισμού του παρελθόντος ήταν ότι αυτός δρώντας με ωμή βία, τρόμο και διώξεις στην επιβολή της ανελευθερίας και της στέρησης των δικαιωμάτων του λαού ενεργοποιούσε τα αντανακλαστικά της δυσαρέσκειας και της αντίδρασης και έκανε μισητά και ανεπιθύμητα αυτά τα καθεστώτα.
Η ιοκρατία όμως (προς στιγμή) φαίνεται να πετυχαίνει τον ύπουλο ρόλο της: καταλύει το δημοκρατικό πολίτευμα και στερεί την ελευθερία και τα δικαιώματα των πολιτών ενώ συνεχίζει να μεταχειρίζεται την ωμή βία, τον τρόμο και τις διώξεις – μόνο που τώρα η δυσαρέσκεια μετατοπίζεται στον αόρατο ιό – αυτός ως αποδιοπομπαίος τράγος επωμίζεται το πολιτικό κόστος των ορατών τυράννων. Έτσι αυτοί καλά οχυρωμένοι μέσα στο κέλυφος του αφηγήματος και της κατασκευασμένης πραγματικότητας, μπορούν εύκολα να δικαιολογούν και να προωθούν τον κατήφορο σε ολοένα και πιο ολοκληρωτικές πρακτικές.
Και αυτή η κατάσταση μπορεί να συνεχίζεται εσαεί (δηλαδή οι εγκλεισμοί, οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις καθιερώνονται μόνιμα) εφόσον η κατασκευασμένη απειλή θα ανανεώνεται με μιαν άλλη. Αυτό τουλάχιστον λέει το νοσηρό σενάριο και η στρατηγική των παγκοσμιοποιητών οι οποίοι μέσα στην αρρωστημένη μεγαλομανία και υπεροψία τους αδυνατούν να δουν ότι η σχιζοφρενική τυραννία με την οποία μας κατακλύζουν διογκώνει στα ύψη την οργή και την αγανάκτηση των υγιών κυττάρων της κοινωνίας. Και είναι αυτά τα υγιή κύτταρα τα οποία θα συμπαρασύρουν και τα υπόλοιπα στο να αμφισβητηθεί και να καταρρεύσει η ιοκρατία μαζί φυσικά με τους ηθικούς αυτουργούς της.