Μια μέρα, έκανα διάλειμμα από το γραφείο και πήγα μια βόλτα στην πόλη.
Καθώς περπατούσα, είδα τον πατέρα μου να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από ένα δέντρο. Τον αγκάλιασα και τον ρώτησα που πάει.. Μου λέει ότι θα πάει στο σούπερ μάρκετ και μόλις τελείωσε με την τράπεζα. Του έκανα τότε μια πρόταση, για να μη κουράζεται από τις εξωτερικές δουλειές…
-“Μπαμπά… τώρα που η τεχνολογία είναι προηγμένη από όλες τις απόψεις, μπορείς εύκολα να κάνεις όλες τις τραπεζικές εργασίες σου διαδικτυακά”
-“Ναι, είναι … αλλά γιατί να το κάνω αυτό…”; με ρώτησε…
-“Δεν χρειάζεται να κουράζεσαι για να πάρεις τα χρήματα από την τράπεζα και όλα τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ μπορούν πλέον να γίνουν στο Διαδίκτυο… όλα είναι τόσο εύκολα τώρα…”
-“Τότε αν το κάνω αυτό, δεν θα χρειάζεται να βγαίνω από το σπίτι ε…”; με ρωτάει ξανά ο μπαμπάς…
-“Ναι… ναι… όχι μόνο αυτό, μπορείς τώρα να σου τα φέρνουν στο σπίτι από το σούπερ μάρκετ…”
-“Λοιπόν καλά όλα αυτά γιε μου… αλλά τώρα κοίτα… Μέχρι να έρθω σε αυτήν την τράπεζα σήμερα και μέχρι να τελειώσω τη δουλειά μου, συνάντησα τέσσερις από τους παλιούς μου φίλους… μιλήσαμε πολύ και χάρηκα! Επίσης, όλα τα παιδιά που εργάζονται σε αυτήν τη τράπεζα, με γνωρίζουν καλά. Ξέρεις… πόσο χαρούμενος είμαι που μίλησα μαζί τους για λίγο”;
-“Ναι, αλλά έχασες τόσο χρόνο”!
-“Ξέρεις πολύ καλά παιδί μου, ότι η μαμά σου και εγώ είμαστε μόνοι στο σπίτι… αυτή είναι η μόνη κοινωνική σύνδεση που έχω… Μου αρέσει λοιπόν να πηγαίνω στην τράπεζα, στο σούπερ μάρκετ και στα άλλα μαγαζιά… Έχω άφθονο χρόνο μέσα στη μέρα… Μου αρέσει να πηγαίνω σε εκείνα τα μέρη, να συναντώ αυτούς τους ανθρώπους… αυτές είναι οι πινελιές της ζωής μου που αγαπώ περισσότερο …”
-“Ναι, αλλά κουράζεσαι μπαμπά και μπορεί να αρρωστήσεις”!
-“Ξέρεις παιδί μου, όταν ήμουν άρρωστος πέρυσι, ο φίλος μου που έχει το παντοπωλείο, ερχόταν κάθε μέρα και καθόταν δίπλα στο κρεβάτι μου και μιλούσαμε…”
-“Ναι, αλλά και η τεχνολογία είναι για το καλό μας”!
-“Κοίταξε λοιπόν γιε μου… εσείς οι νέοι, αν εφαρμόσετε όλα αυτά που θέλουν να σας περάσουν για το διαδίκτυο πιστεύω ότι…
Η ανεργία θα εκτοξευτεί…
Το παντοπωλείο του φίλου μου και πολλά άλλα μικρά μαγαζιά θα κλείσουν…
Αρκετά παιδιά από τη τράπεζα που γνωρίζω θα μείνουν χωρίς δουλειά…
Η κοινωνική σύνδεση που χρειαζόμαστε σαν άνθρωποι θα χαθεί…
Δεν είναι μόνο οτι αγοράζω τα πράγματα που χρειάζομαι για το σπίτι… θέλω επίσης να γνωρίζω το άτομο που ασχολείται μαζί μου! Όταν συμβαίνει αυτό, αυξάνει τον δεσμό μεταξύ μας και νιώθω πιο όμορφα…
Μπορώ να τα πάρω αυτά από το online banking που λέτε ή από online αγορές…; Οπότε είναι όμορφο να περνάμε τον χρόνο μας με τους ανθρώπους γύρω μας… Τεχνολογία παιδί μου είναι οι συσκευές και όχι η ζωή μας”!!!
Τον αγκάλιασα τον φίλησα και γύρισα πίσω στην δουλειά μου σκεφτικός… Κάπου έχει ένα δίκιο ο πατέρας!!!