Νικόλαος Ταμουρίδης*
Η Τουρκία έχει Όραμα και το όραμά της είναι Παγκόσμιο: Θέλει να καταστεί Μεγάλη Δύναμη στο διεθνές σύστημα ισχύος. Για να καταφέρει όμως να ανέλθει στο βάθρο της Μεγάλης Δύναμης πρέπει πρώτα να καταστεί Δύναμη Περιφερειακή.
Αυτό προσπαθεί να το πετύχει με μακρόπνοο σχεδιασμό, με δόγματα, στρατηγικές και πράξεις. Στο πλαίσιο αυτό ακολουθεί ατύπως ή και τυπικώς 6 δόγματα/στρατηγικές και 2 παροιμίες (οι Τούρκοι έχουν προαιώνια στερεότυπα, στα οποία είναι απόλυτα προσηλωμένοι ακόμη και τη σημερινή σύγχρονη εποχή).
Τα 6 υποστηρικτικά Δόγματα είναι:
-«Yurtta barış dünyada barış», που σημαίνει «Ειρήνη στην πατρίδα ειρήνη στον κόσμο» και αποτελεί το Παγκόσμιο Όραμα του Μουσταφά Κεμάλ, ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές.
-«Ηepimiz Türküz = Είμαστε όλοι μας Τούρκοι. Με αυτό προωθείται ο Τουρκισμός μέσα στην Τουρκία. Στην σημερινή Τουρκία έχει εγκαθιδρυθεί ένα σωβινιστικό και ρατσιστικό μοντέλο κράτους-έθνους, που έχει τη βάση του στο άρθρο 3 του Συντάγματος: «Το κράτος της Τουρκίας, η επικράτεια και το έθνος αποτελεί μία αδιάσπαστη οντότητα. Η γλώσσα του είναι η Τουρκική».
–«Τürkiye büyük millet» = Μεγάλο έθνος η Τουρκία. Με αυτό το δόγμα προωθείται ο Παντουρκισμός. Έτσι έχουν δομηθεί ή δομούνται στενές σχέσεις με το Πακιστάν, με τις τουρκόφωνες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (Αζερμπαϊτζάν-Τουρκμενιστάν-Κιργιστάν-Ουζμπεκιστάν-Τατζικιστάν), με την Σομαλία και το Σουδάν στην Αφρική και με την στήριξη της Μουσουλμανικής αδελφότητας σε όλες τις χώρες της Ασίας (και ιδιαίτερα στους Ουϊγούρους της Κίνας), της Αφρικής και της Ευρώπης. Επιπλέον, η Τουρκία έχει καταστεί ο αυτοανακηρυγμένος προστάτης των απανταχού γης Μωαμεθανών και ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
–«İki buçuk savaş stratejisi» = Στρατηγική των 2 ½ πολέμων. Αυτό σημαίνει επαρκείς Ένοπλες Δυνάμεις, Δόγμα και Οπλικά συστήματα για διεξαγωγή 2 ½ πολέμων ταυτόχρονα, εναντίον Ελλάδος, Συρίας και Κούρδων.
–«Mavi Vatan» = Γαλάζια Πατρίδα. Στρατηγικός ΑΝΣΚ του δόγματος αυτού είναι η παραίτηση της Ελλάδας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο και η εξασφάλιση του μισού Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου. Απώτερος σκοπός της Τουρκίας στο πλαίσιο αυτό είναι η προσάρτηση της Δυτ. Θράκης και η κατάληψη ολοκλήρου της Κύπρου.
–«Yayi Asya‘ ya doğru ne kadar gerersek, oku Aurupa‘ ya doğru o kadar uzak atabilicegiz» = Όσο πιο πολύ τεντώσουμε το τόξο προς την Ασία τόσο πιο μακριά θα πάει το βέλος στην Ευρώπη. Αυτό αποτελεί το πραγματικό όνειρο της αναβίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με ζωτικό χώρο στην Ευρώπη.
Οι 2 υποστηρικτικές παροιμίες:
Οι Τούρκοι έχουν δυο σημαντικές παροιμίες, οι οποίες στοιχειοθετούν την αναλλοίωτη νοοτροπία της μογγολικής τους κληρονομιάς και χαρακτηρίζουν ακόμη και τώρα την πολιτική τους, τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική.
-Η πρώτη εξ αυτών αναφέρεται σε αυτόν που υποτάσσεται και λέει: «Eğilmis baş, kesilmez = Κεφάλι σκυμμένο (που προσκυνά) δεν το κόβεις»! Αυτή η ρήση λειτούργησε ως «δόγμα» κατά τη διάρκεια των ομαδικών εξισλαμισμών εντός της οθωμανικής επικράτειας. Ολόκληροι πληθυσμοί συγκεντρωνόντουσαν στις πλατείες πόλεων και χωριών και υπό τον φόβο του αποκεφαλισμού προσκυνούσαν τον Αλλάχ, αλλαξοπιστούσαν και έσωζαν τη ζωή τους.
-Η δεύτερη παροιμία αναφέρεται σε αυτόν που ο Τούρκος σέβεται για τη δύναμή του: «Isırmadığını eli öp = Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, το φιλάς»! Αυτή είναι η διαχρονική νοοτροπία των Τούρκων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Υπολογίζουν αυτόν που είναι δυνατός και τον φοβούνται.
Όλα αυτά τα δόγματα και οι στρατηγικές εκφράζονται με τους άξονες της τουρκικής πολιτικής και ιδιαίτερα της εξωτερικής πολιτικής. Υπενθυμίζεται ότι η Εσωτερική Πολιτική εστιάζει στην απόλυτη τάξη (πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, της όσμωσης κεμαλισμού-ισλαμισμού και του Τουρκισμού), με δύο όμως βασικές απειλές, τις διασπαστικές τάσεις (κουρδικό πρόβλημα) και την οπισθοδρόμηση (φανατικό ισλάμ, εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες). Η δε Εξωτερική Πολιτική, η οποία είναι σταθερή, έχει ως άξονες το μέγιστο δυνατό όφελος στις σχέσεις με τους γείτονες, την εξισορρόπηση ανεξαρτησίας και ασφάλειας στις σχέσεις με τις ευρωατλαντικές δομές (ΕΕ-ΝΑΤΟ) και την περιφερειακή εξάπλωση και επιρροή συνυφασμένη με τον Τουρκικό αναθεωρητισμό.
Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι, στην προσπάθειά της να καταστεί Περιφερειακή Δύναμη, η Τουρκία ωφελείται από την μερική αποχώρηση των ΗΠΑ από την Ανατολική Μεσόγειο, την προϊούσα Ισλαμοποίηση της Ευρώπης και την ταύτιση συμφερόντων με την Γερμανία.
Ποια είναι η Ελληνική αντίδραση; Εμείς τι κάνουμε;
Έχουμε κι εμείς τα όπλα μας. Έχουμε και «πυρηνικά» όπλα, αρκεί να έχουμε το θάρρος και τη θέληση να τα χρησιμοποιήσουμε. Έχουμε την Γεωπολιτική μας Θέση και Αξία (ιδίως τη σημερινή εποχή που είμαστε στο κέντρο των πολιτικο-οικονομικών συγκρούσεων), τις Ένοπλες Δυνάμεις μας (που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες), την Πολιτιστική μας Κληρονομιά, τον Εμπορικό Στόλο και το Εμπορικό/Επιχειρηματικό Πνεύμα. Η Ελλάδα αν εκμεταλλευτεί αυτά τα όπλα, μπορεί να εξελιχθεί σε περιφερειακή δύναμη στα Βαλκάνια και στην Αν. Μεσόγειο.
Εκείνο που δεν έχουμε και απαιτείται να πράξουμε άμεσα είναι η χάραξη σταθερής Εθνικής Στρατηγικής, με εθνοκεντρικό Όραμα, Εθνικές επιδιώξεις και Στρατηγικό πλαίσιο υλοποίησης αυτών.
Επιπλέον, επιβάλλεται να ενστερνιστούμε ότι η Τουρκία αντιμετωπίζεται με ισχύ και με επιθετική εξωτερική πολιτική! Οι πολιτικές «Κατευνασμού», «Στρατηγικής ψυχραιμίας» και «Στρατηγικής υπομονής» για να αποφύγουμε δήθεν τον πόλεμο, αποτελούν άλλοθι της υποχωρητικής πολιτικής που μας έφερε σε αυτό το σημείο της προϊούσας φινλανδοποίησης. Ιστορικό δίδαγμα αποτελεί το γεγονός ότι: «Όσο πιο πολύ αποφεύγεις ένα πιθανό πόλεμο υποχωρώντας, τόσο πιο κοντά τον φέρνεις».
Τέλος, επιβάλλεται να γνωρίζουμε καλά τους Τούρκους, να τους παρακολουθούμε στενά και να προετοιμαζόμαστε κατάλληλα. Και αν τολμούν, ας έρθουν! Εδώ δεν είναι ούτε Συρία, ούτε Ιράκ, ούτε Λιβύη. Εδώ είναι Ελλάδα! Σε αυτούς εδώ τους πυρωμένους βράχους συντρίβονται διαχρονικά οι ορδές των κάθε προέλευσης βαρβάρων, από Ανατολή και από Δύση!
*Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
