Αρχιμανδρίτης Παύλος Παπαδόπουλος
Για να βρεις την χαρά στη ζωή σου, χρειάζεται να βρεις την ειρήνη. Και για να ειρηνεύσεις απαραίτητη προϋπόθεση είναι να ισορροπήσεις.
Εάν ζεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, έχοντας συγκεκριμένες συνήθειες, συναναστρεφόμενος συγκεκριμένους ανθρώπους και βλέπεις ότι κάτι απ’ όλα αυτά ή ένας συνδυασμένος κάποιων απ’ αυτών σου δημιουργεί ανισορροπία συναισθηματική, ψυχολογική, πνευματική, τότε χρειάζεται να πάψεις να τα έχεις στην ζωή σου.
Ναι, χρειάζεται αλλαγή εάν νιώθεις δυστυχισμένος με την ζωή σου. Μην περιμένεις να ζεις όπως πριν και ως δια μαγείας ξαφνικά θα γίνεις ευτυχισμένος.
Για να βρεις την χαρά χρειάζεται θυσίες. Είναι μια επώδυνη διαδικασία κατα την οποία ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε «απαραίτητο» στην ζωή μας, αλλά μας έβλαπτε, να φύγουμε μακρυά του· είτε είναι πρόσωπο, είτε αγαθό, είτε αντικείμενο, είτε κάποια συνήθεια. Εάν δεν το κάνουμε αυτό, τότε αργά ή γρήγορα θα ξαναγυρνάμε στα ίδια και χειρότερα.
Επειδή συνηθίσαμε σε ένα τρόπο ζωής μέχρι σήμερα, δεν σημαίνει ότι «έτσι πρέπει» να συνεχίσουμε να ζούμε, εάν διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε ειρήνη και χαρά.
Θέλει τόλμη και αποφασιστικότητα.
Θέλει σύνεση και θάρρος.
Αλλά θέλει και αυτομεμψία, ώστε να δούμε εάν όντως φταίει για την δυστυχία μας κάποιος εξωτερικός παράγοντας (που αναφέραμε) ή μήπως το πρόβλημα το έχουμε εμείς. Τότε χρειάζεται μετάνοια, ταπείνωση και απλότητα. Να μπούμε στην διαδικασία να αντιληφθούμε τα βαθύτερα προσωπικά αιτία της κατάστασής μας και να ζητήσουμε βοήθεια.
