(Ανώνυμος εκπαιδευτικός)
Χτες μου ήρθε η μισθοδοσία του Οκτωβρίου φίλοι μου. Ήταν μηδενική … Την επισυνάπτω παρακάτω … Ομολογώ πως ένιωσα ένα “σφίξιμο” στην καρδιά μου!
Έτσι και γω, κάθησα και έγραψα ένα γράμμα στον … εαυτό μου…
Στις “δύσκολες” στιγμές εαυτέ μου, θυμήσου που ήσουν πριν από καιρό και που βρίσκεσαι τώρα… Έχεις διανύσει αρκετό δρόμο για να σταματήσεις… Έχεις περάσει πολλά για να τα παρατήσεις… Έχεις περάσει και πιο δύσκολα από τα “τωρινά” για ν’απελπιστείς …
Έχεις δρόμο μπροστά σου! Είναι ο δικός σου δρόμος, η δική σου ζωή κι ας έχει και δυσκολίες και εμπόδια. Ακόμα κι αυτά είναι εμπειρίες που σε “ωριμάζουν”!
Το μέλλον ανοίγεται μπροστά σου με “λευκές σελίδες”…Τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο… Οι δικές σου επιλογές, η δική σου στάση ζωής θα διαμορφώσει τον δρόμο σου!
Τώρα μπορεί να “υποφέρεις” από κάποια δυσκολία, όμως δείξε θάρρος, πίστη και νηφαλιότητα και θα την ξεπεράσεις. Κάθε δυσκολία σε κάνει πιο σοφό και έμπειρο για το μέλλον!
Μην υπεραναλύεις την δυσκολία σου, ούτε να συγκρίνεις αυτό που περνάς με την ζωή κάποιου άλλου… Δεν ωφελείσαι! Το ζητούμενο είναι ν’αποδεχτείς το εμπόδιο που υπάρχει μπροστά σου ώστε να “πηδήξεις από πάνω του”, ώστε να μην πέσεις με φορά πάνω του και πληγωθείς βαριά…
“Κάθε εμπόδιο και σε καλό”, λέγαν οι γονείς μας … Αυτό βέβαια ισχύει, μόνο όταν προσεγγίζουμε τα εμπόδια με “ταπεινό φρόνημα”, εμπιστοσύνη στον Θεό και αισιοδοξία… Τότε ακόμα και το εμπόδιο γίνεται μια ώθηση προς τα εμπρός! Συνέχισε εαυτέ μου και … ΈΧΕΙ Ο ΘΕΌΣ!!!
Δέκατη μέρα ΑΠΟΧΉΣ σήμερα φίλοι μου και συνεχίζουμε… ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΆΜΕ! Όλα για τα παιδιά μας!!!
Έλα και συ…