Αντώνης Αντωνάς
(Ερανιζόμενα αποσπασματικά δημοσιευθέντα κείμενα, με πρόσθετα σχόλια και πληροφορίες.)
Προσημείωση. Εκτιμώ ιδιαίτερα τον Σεβασμιότατο Έλληνα κ. Ελπιδοφόρο για την ιερατική και προσωπική του φερεγγυότητα, όπως και για το θεάρεστο έργο, που επιτελεί στην Αμερική. Παρ΄ όλα αυτά όμως δεν διστάζω να επισημάνω εύτολμα και την πιο κάτω αρνητική του, ίσως συμμετοχή στα εγκαίνια «Τουρκικού Κέντρου», που θα πραγματοποιήσει ο Ταγίπ Ερντογάν και το οποίο θα είναι το αντίβαρο και ο Δούρειος Ίππος, που θα ανοίξει ακόμη μια κερκόπορτα κατά του Ελληνισμού, αλλά και κατά της Ελληνικής Ομογένειας της Αμερικής. Μέσω αυτού γκαιμπελικά, θα προωθηθούν οι ιταμές απειλές και αξιώσεις της Τουρκίας, για άλωση του Ελληνικού Αιγαίου και της πολύπαθης Κύπρου … LATET UNGUI΄ S IN HERBA…..
Και για όσους σωπαίνουν ….Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Στο δια ταύτα….Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος θα παραστεί (;) στα εγκαίνια του «Τουρκικού Κέντρου», στη Νέα Υόρκη, τα οποία θα πραγματοποιηθούν από τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε διπλωματική πηγή στην ιστοσελίδα Hellas Journal.
Μέχρι τη στιγμή δεν έχει εκδοθεί σχετική ανακοίνωση από την Ιερά Αρχιεπισκοπή και εκφράζεται η ελπίδα ότι θα επικρατήσουν οι “σοβαροί” σύμβουλοι του και θα τον αποτρέψουν, για να μην παραστεί στην εκδήλωση, στο πλευρό του Ερντογάν.
Ο τελευταίος έρχεται ειδικά στη Νέα Υόρκη για τα εγκαίνια Τουρκικού Κέντρου και λόγω αυτής της εξέλιξης θα προσφωνήσει και τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, που ξεκινά την Τρίτη, στην έδρα του Διεθνούς Οργανισμού.
Η απόφαση του κ. Ελπιδοφόρου να αποδεχθεί την πρόσκληση του Ερντογάν έχει προκαλέσει οργή στην Ομογένεια. Στέλεχος οργάνωσης που ασχολείται με την προώθηση των εθνικών θεμάτων στην Ουάσιγκτον, μας είπε ότι «ο Αρχιεπίσκοπος χαλά ότι κτίζουμε», διότι η τουρκική πρεσβεία τον χρησιμοποιεί στις επαφές της με το Κογκρέσο.
Την ίδια στιγμή, οι τρεις μεγαλύτερες εβραϊκές οργανώσεις, απέρριψαν την πρόσκληση του Ερντογάν για συνάντηση.
Ο κ. Ελπιδοφόρος, εκτός από Τούρκος υπήκοος είναι πλέον και Αμερικανός και έχει κάθε δικαίωμα να απαντά αρνητικά στην Τουρκική Κυβέρνηση, όταν το προσκαλούν σε προπαγανδιστικές συγκεντρώσεις, που στόχο έχουν την άλωση του Χριστιανισμού και Ελληνισμού …
ΑΡΝΗΘΕΙΤΕ Σεβασμιότατε και ας σας αφαιρέσουν την Τουρκική υπηκοότητα. Θα είναι τιμή σας. Το έπραξαν εκατοντάδες εύτολμοι εθνομάρτυρες Έλληνες ιεράρχες μας, που όχι μόνο τους αφαιρέθηκε η τουρκική υπηκοότητα, αλλά και αφού δεν λύγισαν από τα αισχρά βασανιστήρια τους, κατασφάγηκαν με δόξα και τιμή υπέρ Πίστεως και πατρίδος… Ενώπιον αυτής της υπέρτατης θυσίας τους, όποια τιμητική αντίσταση και άρνηση σήμερα κατά των Τούρκων θα είναι μια πράξη, που θα αποδεικνύει ότι τιμάτε τους αγώνες των προπατέρων σας ιεραρχών…
(Βεβαίως για να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη, θλιβερό είναι όταν οι ΕΛΛΗΝΕΣ Ιεράρχες του εν Κωνσταντινούπολη Οικουμενικού Πατριαρχείου «Τούρκοι Υπήκοοι» όπως ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, δεν μπορούν να αρνηθούν να επισκεφθούν εθιμοτυπικά τον Τούρκο πρόεδρο όταν τους το ζητήσει. Είναι «εγκλωβισμένοι» Ιεράρχες μιας εχθρικής μας χώρας. Άλλο όμως μια εθιμοτυπική επίσκεψη και άλλο η συμμετοχή σε προπαγανδιστικές συγκεντρώσεις, που στρέφονται κατά των Ορθόδοξων Ελλήνων….. )
Θυμηθείτε λοιπόν….. τα πιο κάτω… Είναι λίγα ενδεικτικά και συμβολικά από τα μύρια της αυταπάρνησης Ελλήνων ιεραρχών, που τελικά δολοφονήθηκαν από τους βαρβάρους Οθωμανούς ….. Σκλαβωμένοι Τούρκοι υπήκοοι ήταν και αυτοί, αλλά ΕΛΛΗΝΕΣ ψυχή τε και σώματι …..
Η 9η Ιουλίου αποτελεί μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Κύπρου. Μαύρη σελίδα επειδή αυτή η ημερομηνία συνδέεται με τη θανάτωση εκατοντάδων Ορθόδοξων από τον οθωμανικό στρατό. Απαγχονίστηκε από τους Τούρκους ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, Κυπριανός και αποκεφαλίζονται οι Μητροπολίτες Πάφου Χρύσανθου, Κιτίου Μελετίου, Κυρηνείας Λαυρεντίου.
9η Ιουλίου. Το ανεπανάληπτο επικό και λυρικό ποίημα του εθνικού μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη. Καταθέτω μόνο ένα μικρό απόσπασμα που φανερώνει την υπέρτατη αυτοθυσία του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και των άλλων επισκόπων…
Εγείραν τα μεσάνυχτα τζι επήρεν το ξιφώτιν,
τζι ο Κκιόρ-ογλους πούτουν καλή, πολλά καλ’ η ψυσιή του
εξέβην πώσσω του κρυφά τζι επήεν στον Δεσπότην,
τζι εξύπνησέν τον τζι έκατσεν κοντά του τζαι λαλεί του:
«Εν’ έσσω μου, Τζιυπριανέ, τ’ αμάξιν μου ζεμένον,
τ’ αμάξιν μου, Τζιυπριανέ, εν’ έσσω αντροσιασμένον,
τζι αν θέλης για να ποσπαστής που σίουρην κρεμμάλλαν
τζι αν θέλης που τον θάνατον να φύης να γλυτώσης,
να πας με το χαρέμιν μου κρυφά κρυφά στην Σκάλαν,
τα κουσουλάτα εν’ αννοιχτά, να πάης να τρυπώσης.
Έσιυψεν ο Τζιυπριανός τζι έμεινεν νάκκον ώραν
τζι εδκιαλοίστην νακκουρίν τζι αννοίει τζαι λαλεί του:
«Δεν θέλω, Κκιόρ-ογλου, εγιώ να φύω που την Χώραν,
γιατί αν φύω, το κακόν εν’ να γινή περίτου.
Θέλω να μείνω, Κκιόρ-ογλου, τζι ας πα’ να με σκοτώσουν,
ας με σκοτώσουσιν εμέν τζι οι άλλοι να γλυτώσουν.
Δεν φεύκω, Κκιόρ-ογλου, γιατί, αν φύω, ο φευκός μου
εν’ να γενή θανατικόν εις τους Ρωμιούς του τόπου.
Να βάλω την συρτοθηλειάν εις τον λαιμόν του κόσμου;
Παρά το γαίμαν τους πολλούς εν’ κάλλιον ‘νου ‘πισκόπου.»
ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΑΪΚΩΝ, ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ …. ΕΓΡΑΦΕ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΑ … ΣΗΜΕΑ ΕΛΛΗΝΗΚΗ ΠΑΤΡΗΣ ΚΥΠΡΟΥ…. ΥΠΟ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΕΤΡΕΞΑΝ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ …..
Μετά την εκδήλωση της επανάστασης του Υψηλάντη στη Βλαχία, άρχισαν μαζικές διώξεις κατά των χριστιανών της Κωνσταντινούπολης, με σφαγές και φυλακίσεις. Μεταξύ των άλλων φυλακίστηκαν ή εκτελέστηκαν πολλοί επίσκοποι, όπως ο Εφέσου Διονύσιος Καλλιάρχης, ο οποίος απαγχονίστηκε πρώτος «κατά την οδόν ιχθυοπωλείου (Μπαλούκ-παζάρ)», φυλακίστηκαν οι Νικομηδείας Αθανάσιος και Δέρκων Γρηγόριος, ο Αγχιάλου Ευγένιος, ενώ ο Σουλτάνος διέτασε τον Πατριάρχη να στείλει και άλλους για φυλάκιση.
Σύμφωνα με τον πανηγυρικό που εκφώνησε για τον Πατριάρχη το 1853 ο Γεώργιος Τερτσέτης, όπως αυτός μεταφέρεται από τον ανιψιό του Πατριάρχη, ο Γρηγόριος Ε’ απέρριψε προτάσεις υπαλλήλων ξένων πρεσβειών να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη λέγοντας: «Μη με προτρέπετε εις φυγήν, μάχαιρα θα διέλθη τας ρύμας της Κωνσταντινουπόλεως και των λοιπών πόλεων των χριστιανικών επαρχιών. Υμείς επιθυμείτε, εγώ μετημφιεσμένος να καταφύγω…ουχί! Εγώ δια τούτω είμαι πατριάρχης, όπως σώσω το έθνος μου…ο θάνατός μου ίσως επιφέρει μεγαλυτέραν οφέλειαν από την ζωή μου…Ναι, ας μη γίνω χλεύασμα των ζώντων. Δε θα ανεχτώ ώστε εις τα οδούς της Οδησσού, της Κέρκυρας και της Αγκώνος, διερχόμενον εν μέσω των αγύιων, να με δακτυλοδεικτούσι λέγοντες, Ιδού έρχεται ο φονεύς πατριάρχης».
Μετά τη λειτουργία του Πάσχα (10 Απριλίου 1821) ο Γρηγόριος συνελήφθη, κηρύχθηκε έκπτωτος και φυλακίστηκε. Το απόγευμα της ίδιας μέρας απαγχονίστηκε στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου, όπου παρέμεινε κρεμασμένος για τρεις ημέρες, εξευτελιζόμενος από τον όχλο.
Εν συνεχεία, προσθέτω συμβολικό απόσπασμα, προς αφύπνιση μνήμης και γνώσης …Κάποια στιγμή η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» φιλοξένησε συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, με τίτλο «Οι ΗΠΑ απέκτησαν νέο Αρχιεπίσκοπο από το Μπακίρκιοϊ της Κωνσταντινούπολης». Στη συνέντευξη ο κ. Ελπιδοφόρος αναφέρει – μεταξύ άλλων – ότι «είναι πρώτη φορά στην ιστορία που Τούρκος υπήκοος επελέγη ως Αρχιεπίσκοπος στις Ηνωμένες Πολιτείες» και αναλύει τη σημασία του γεγονότος. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος ήταν ο πρώτος Τούρκος υπήκοος που έγινε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και κάποια χρονική στιγμή που δεν είμαστε σε θέση να καταγράψουμε με ακρίβεια, του αφαιρέθηκε από τις τουρκικές αρχές η τουρκική υπηκοότητα, εξ αιτίας της δράσης του για τα δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Κύπρου.
Ο Ιάκωβος (κατά κόσμον Δημήτριος Κουκούζης) γεννήθηκε το 1911 στην Ίμβρο και το 1934 (αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Χάλκη και χειροτονήθηκε διάκονος, υπηρέτησε τη θητεία του στον τουρκικό στρατό.
Στις ΗΠΑ ήλθε το 1939 και έγινε αρχιδιάκονος του τότε Αρχιεπισκόπου και μετέπειτα Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα, ενώ έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα το 1950.
Το 1951 εξελέγη Μητροπολίτης Μιλήτου, αλλά αρνήθηκε την εκλογή επειδή δεν επιθυμούσε να επιστρέψει στην Τουρκία. Αυτό του στοίχισε τη δυσμένεια του Αθηναγόρα, ωστόσο 3 χρόνια αργότερα εξελέγη Επίσκοπος Μελίτης και ορίστηκε επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, θέση που διατήρησε μέχρι την εκλογή του ως Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής, στις 14 Φεβρουαρίου 1959.
Μέχρι τότε δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο που να συνηγορεί ότι οι τουρκικές αρχές είχαν αφαιρέσει από τον Ιάκωβο την τουρκική υπηκοότητα, παρά το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης, το Σεπτέμβριο του 1955 και ο Ιάκωβος ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών είχε αναπτύξει κάποια δράση. Η Τουρκική υπηκοότητα του αφαιρέθη αργότερα, αλλά δεν είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία .
Η ανοιχτή δράση του Ιακώβου κατά της Τουρκίας φαίνεται να ξεκινά μετά την τουρκική ανταρσία στην Κύπρο το 1963 και κυρίως το 1964, όταν σύμφωνα με δική του μαρτυρία (Μαλούχος: «Εγώ ο Ιάκωβος») βοήθησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον να συντάξει τη γνωστή επιστολή προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Ισμέτ Ινουνού, σταματώντας την τουρκική εισβολή.
Η ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ
Στις 6 Φεβρουαρίου 1966 κι ενώ βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη για διαβουλεύσεις με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα (πριν την σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών) δεν του επετράπη από την τουρκική αστυνομία να λειτουργήσει στον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου.
Τηλεγράφημα του πρακτορείου ειδήσεων Religious News Service, το οποίο μας παραχώρησε ευγενικά η επί δεκαετίες συνεργάτις του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιακώβου και επιμελήτρια του αρχείου της Αρχιεπισκοπής, Νίκη Καλέ, περιγράφει ως εξής τα συμβάντα:
«Λίγα λεπτά πριν τελέσει τη λειτουργία στο ναό του Αγίου Γεωργίου, η αστυνομία ενημέρωσε τον Αμερικανό κληρικό ότι δεν μπορεί να λάβει μέρος. Η εξήγηση που δόθηκε ήταν πως ‘ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος δεν είναι τούρκος υπήκοος’. Το περιστατικό έλαβε χώρα καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος ολοκλήρωνε την εξαήμερη παραμονή του στο Πατριαρχείο, όπου διαβουλεύθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα…. Στη διάρκεια της παραμονής του γράφηκε πως ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος τελούσε υπό στενή παρακολούθηση της τουρκικής αστυνομίας».
Το RNS χαρακτηρίζει ως πρωτοφανή την ενέργεια των αρχών, ενώ εκπρόσωπος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής δήλωσε στο πρακτορείο πως ενημερώθηκαν από «αξιόπιστες πηγές».
Στο αρχείο της Αρχιεπισκοπής υπάρχει και σχετικό τηλεγράφημα το οποίο υπογράφει ο Παναγιώτης Πεκλάρης, ανταποκριτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων στα Ηνωμένα Έθνη και συνεργάτης του γραφείου τύπου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται:
“Εκκλησίασμα οποίον είχε κατακλύσει πατριαρχικόν ναόν ίνα παρακολουθήσει λειτουργίαν και οποίον ετέλει εν αγνοία απαγορευτικής διαταγής Ιάκωβος απεχαιρέτησε δακρύων εκ συγκινήσεως και θαυμασμού διά καρτερικότητα και πίστιν αυτού υπό παρούσας χαλεπάς συνθήκας. Σιγκινητικαί επίσης υπήρξαν θερμαί εκδηλώσεις ομογενείας προς Ιάκωβον εις ένδειξιν βαθειάς ευγνωμοσύνης διά αγώνα οποίον διεξάγει επί παγκοσμίου κλίμακος Ελληνική Αρχιεπισκοπή Αμερικής υπέρδικαίων Οικουμενικού Πατριαρχείου και ομογενείας Τουρκίας».
Η ανταπόκριση του πρακτορείου ειδήσεων Religious News Service αναφέρεται στην επιδείνωση των συνθηκών για τον Οικουμενικό Πατριάρχη, το προσωπικό και τους Έλληνες της Τουρκίας στα δύο τελευταία χρόνια, στη διάρκεια της κρίσης στην Κύπρο.
«Τα τελευταία δύο χρόνια δύο επίσκοποι βοηθοί του Πατριάρχη απελάθηκαν, όπως και άλλοι κληρικοί και λαϊκοί. Μία σχολή έκλεισε και οι εκτυπωτικές δραστηριότητες του Πατριαρχείου παρεμποδίζονται έντονα. Τον περασμένο Απρίλιο ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος απεύθυνε έκκληση στον πρόεδρο Τζόνσον κι άλλους επίσημους και ηγέτες Προτεσταντών, Καθολικών και Εβραίων, να προτρέψουν την Τουρκία να τερματίσει την εκστρατεία παραβίασης των διεθνών αρχών του νόμου και της ηθικής ….».
Προφανώς μετά την εκστρατεία αυτή, οι τουρκικές αρχές που είχαν εξαπολύσει νέα εκστρατεία απελάσεων και αφαίρεσης υπηκοοτήτων, αφαίρεσαν και την τουρκική υπηκοότητα του Ιακώβου.
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος δεν γνώριζε το 1966 ότι του είχε αφαιρεθεί η τουρκική υπηκοότητα. Το 1968 μετέβη ξανά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1968 κατόπιν ειδικής άδειας, όταν το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Μετέβη μόνο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ενώ έξω Τούρκοι διαδήλωναν εναντίον του.
Από τότε επισκέφθηκε ξανά την Τουρκία το 1985, όταν έλαβε σχετική άδεια από τον πρωθυπουργό Τουργούτ Οζάλ.
Αν και κάποιοι συνεργάτες του τον ρώτησαν κάποια στιγμή αργότερα αν επιθυμούσε να ξεκινούσαν τη διαδικασία να επανακτήσει την τουρκική υπηκοότητα, ο ίδιος τους είπε «να μην κάνουν τίποτε»!!!
Τέλος Σεβασμιώτατε, ευελπιστώ ότι γνωρίζεται και έχετε μελετήσει καλύτερα από εμέ και την Μαύρη Βίβλο, ΔΙΩΓΜΩΝ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ ΤΟΥ ΕΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ που εκδόθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο 1914-1918, όπως και θα γνωρίζετε περί εξαφάνισης – γενοκτονίας των ισχυρών Ελληνικών μειονοτήτων στην Ελληνική Μ. Ασία, αλλά και περί εισβολής στην Ελληνική Κύπρο από την βάρβαρη Τουρκία, που κατέσφαξε 5.000 αμάχους Χριστιανούς ( 1619 αγνοούμενοι), εκτόπισε 300.000 γηγενείς Κυπρίους από τις πατρογονικές τους εστίες, εγκλώβισε 30.000 αμάχους στην κατεχόμενη Καρπασία την γη ηρώων και αγίων, κακοποίησε βάναυσα 800 ομήρους γυναίκες από 12 έως 82 ετών, σύλησε και λεηλάτησε 500 εκκλησίες, κατέλαβε δια της βίας το 37% των Κυπριακών εδαφών. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ….και συνεχίζουν μέχρι σήμερα μέσω του νεοσουλτάνου Ερντογάν του επίδοξου οραματιστή της Γαλάζιας Τουρκικής Πατρίδας και της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που συμπεριλαμβάνει την την πατρίδα μας Ελλάδα και ολόκληρη την Κύπρο….. ΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ….
Αυτά τα ολίγα και άλλα μύρια, που θεία επιφοίτηση πρέπει να δίνουν στους Ιεράρχες μας για να πράττουν εν συνειδήσει πατριωτικά και θρησκευτικά το ορθό και όχι το «εθιμοτυπικά» αναγκαίο, το οποίο πολλές φορές μας καθιστά συνοδοιπόρους των Τούρκων. Τα διδάγματα των πατέρων μας ας μας διδάσκουν και μας νουθετούν …..
Πιο κάτω, Ξύπνα καϋμένε μου Ραγιά, το ποίημα και τραγούδι, που έγραψε και τραγούδησε ο μεγάλος Ιερέας ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΥΠΡΙΟΣ και Αγωνιστής Ελευθερίας, Σταύρος Παπαγαθαγγέλου…Αιωνία του η Ελληνική Μνήμη. Ο στρατολόγος της Ένδοξης απελευθερωτικής Οργάνωσης Ε.Ο.Κ.Α. ο ιερέας που στο φως του καντηλιού, νύκτα, στην Εκκλησία λάμβανε τον όρκο των ανταρτών για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΝΩΣΗ και εξομολογούσε τους ήρωες μελλοθάνατους, πάνω στο Ιερό Ευαγγέλιο. Ο Ιερέας που πάντρεψε τον μεγαλύτερο ¨Ελληνα Ήρωα, τον Γρηγόρη Αυξεντίου στον κρυφό γάμο νύκτα σε ξωκλήσι με τα όπλα στο ζωνάρι…ο Ιερέας που εξορίστηκε από τους Άγγλους αποικιοκράτες, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο και τους άλλους επισκόπους στις Σεϋχέλλες, αφήνοντας πίσω πολυμελή φτωχή οικογένεια.. ο Τίμιος Ιερέας και Αγνός Αγωνιστής Ελευθερίας.. ο Ιερέας που ευρισκόμενος σε εξορία, έγραψε στην παπαδιά σύζυγο του, στην φτώχεια τους, όπως μη λαμβάνει τον λιγοστό μισθό του από την Ιερά Αρχιεπισκοπή γιατί ως ευρισκόμενος σε εξορία, δεν μπορεί να επιτελεί τα Ιερά του καθήκοντα για τα οποία και ο λιγοστός μισθός του…ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη Λευτεριά…
Ραγιά καημένε μου ραγιά για σήκω το κεφάλι, τη δόξα πού ‘χες μια φορά απόκτησέ την πάλι.
Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη λευτεριά.
Διψούν οι κάμποι για νερό και τα βουνά για χιόνια
διψούνε και για λευτεριά οι σκλάβοι τόσα χρόνια.
Κοιμούμαι μ’ ένα όνειρο, ξυπνώ με μιαν ελπίδα
να ιδώ κι εγώ μια μέρα φως ελεύθερη πατρίδα.
Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη Λευτεριά.
Ξυπνάτε ραγιάδες…ώρα για ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του Λαού υπέρ Ελευθερίας της Πατρίδας από τον εχθρό όσο και από τυχόν δικούς μας μικρόψυχους και ενδοτικούς. Ώρα για επαγρύπνηση, ο εχθρός ο βάρβαρος, όσο και ο εχθρός ένθεν και εκείθεν είναι μέσα στα κάστρα μας…
Αμήν γαρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρειτούτω, μετάβα ένθεν εκεί, και μεταβήσεται· και ουδέν αδυνατήσει υμίν.
κατά Ματθαίον (ιζ’ 20)
Μετά τιμής και θρησκευτικής ευλάβειας,
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ – ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΗΡΩΪΚΗ ΜΕΣΑΟΡΙΑ, ΑΔΕΛΦΟΣ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ.
www.ledrastory.com