Στις Στρατιωτικές Επιχειρήσεις η επίθεση διεξάγεται από διαφορετικές κατευθύνσεις και με αυξομειούμενη ένταση, με έναν και μοναδικό σκοπό:
Τη δημιουργία ενός πρώτου ρήγματος επί της αμυντικής διατάξης, το οποίο θα επιτρέψει τη διοχέτευση δυνάμεων από εκεί, αλλά πάνω απ’ όλα θα επιφέρει την πτώση του ηθικού του αντιπάλου και την μείωση της θέλησης του για μάχη.
Στον πόλεμο της κουλτούρας που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και στον οποίο συμμετέχει αναγκαστικά ο καθείς από εμάς, φάνηκε ότι ο αντίπαλος κατόρθωσε να δημιουργήσει το ρήγμα.
Το ρήγμα που δημιουργήθηκε στην αμυντική διάταξη της Παραδοσιοκρατικής παράταξης, προήλθε κατά κύριο λόγο από τον εσφαλμένο χειρισμό του θέματος της πανδημίας από την ηγεσία της Εκκλησίας. Ενός χειρισμού που δίχασε το ευσεβές πλήρωμα, αλλά και έδωσε λαβή στους εκτός Εκκλησίας να χτυπούν ανελέητα ακόμη και την Θεία Κοινωνία, δηλαδή τον ίδιο τον Θεό.
Αυτό ήταν τραγικό, αλλά έχει την εξήγησή του, διότι ως τώρα η μορφή άμυνας που είχε επιλεγεί ήταν η στατική μέσω της προσωπολατρίας, γεροντολατρίας, αγαπουλισμού και ψυχοθεραπείας. Μια εντελώς λάθος επιλογή, η οποία όμως μας βόλευε όλους.
Αυτό που δεν είπαμε για τις Στρατιωτικές Επιχειρήσεις είναι ότι το προϊστάμενο κλιμάκιο των δυνάμεων που αμύνονται στην Ά γραμμή, διατηρεί πάντοτε ταχυκίνητες και ισχυρές εφεδρείες και είναι έτοιμο να τις εμπλέξει στον αγώνα.
Βλέπουμε λοιπόν, ενόσω οι Παραδοσιοκράτες ερίζουν μεταξύ τους για τα εμβόλια και τις μάσκες, να ξεκινάει η εμπλοκή των εφεδρειών.
Από το ένα πλευρό, ο «Man of God». Επέτυχε τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Δεν το περιμένανε. Κι επειδή η Ισοπεδωτική παράταξη δεν είναι συνηθισμένη να αμύνεται, επέλεξε κι αυτή τη λάθος μορφή άμυνας. Χαλκευμένες πένες, και άναρθρες κραυγές που προσπαθούν να πείσουν ότι ο ρυθμός είναι αργός, το σενάριο είναι βαρετό, οι κομπάρσοι δεν ήταν και τίποτα σπουδαίοι.
Δεν μας είπαν βέβαια, πως στο καλό δέχτηκε ένας Μίκη Ρουρκ ή το μεγαλύτερο ανερχόμενο αστέρι του ρωσικού κινηματογράφου να συμμετάσχουν σε μια τέτοια ταινία και μάλιστα με τριταγωνιστικούς ρόλους. 140 αίθουσες πανελλαδικώς και πάμε ακόμη. 100.000 εισιτήρια μέχρι τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, και πάμε ακόμη. O « Man of God» πάει τραίνο. Γιατί; Γιατί πολύ απλά είναι man of God.
Από το άλλο πλευρό ο « The Shepherd ». Άλλος αιφνιδιασμός από εκεί. Σαράντα διεθνή βραβεία και ανοιχτή στο YouTube γιατί έτσι μας αρέσει….. Με σκηνές που προκαλούν τον τηλεθεατή να κάνει συνεχώς την αυτοκριτική του. Και με την καθηλωτική σκηνή με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να διατάσσει: «Στώμεν καλώς. Τώρα θα μιλήσει ο Θεός».
Οι επιτιθέμενοι αντιλαμβάνονται πως έχασαν την πρωτοβουλία των κινήσεων…. Και παρότι έριξαν στον αγώνα το τρίμετρο ξύλινο τέρας, δεν κατάφεραν να αποκόψουν την ορμή των Παραδοσιοκρατών. Το χειρότερο για αυτούς, είναι πως έλαβαν πληροφορίες από κατασκόπους, ότι επίκειται αντεπίθεση των αμυνομένων και από το κέντρο. Και μάλιστα ενισχυμένη, διότι:
Έρχεται ο οδοστρωτήρας. Έρχεται ο γερο-Παΐσιος.
Η νέα σειρά που θα προβληθεί στις Ελληνικές Τηλεοράσεις θα έχει θέμα το βίο του μεγάλου Έλληνα. Ναι, ναι αυτού που εμφανίστηκε και ως Guest Star στο «The Shepherd». Ναι, ναι αυτού που είπε του κουρασμένου και απογοητευμένου περιπατητή: «Μη φοβάσαι ρε παιδί, συνέχισε με λεβεντιά. Το ταγκαλάκι το κρατάω απ’ το σβέρκο».
«Στώμεν καλώς. Τώρα μιλάει ο Θεός»
