Ἅγιος Λουκᾶς Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας
«Ὁ καθένας μας μὲ τὴν πίστη του νικᾶ τὸν κόσμο. Πῶς γίνεται αὐτό; Ὅταν ἡ φλόγα τῆς πίστεως στὴν καρδιά μας δυναμώσει, ὅταν μ’ ὅλη τὴν καρδιά μας ἀγαπήσουμε τὸν Χριστό, ὅταν ἀποκτήσουμε πίστη ἀτράνταχτη, τότε θὰ ἀποκτήσουμε καὶ τὴν δύναμη νὰ διώξουμε ἀπό τὴν καρδιά μας τὴν ἀγάπη τοῦ κόσμου, τήν ὁποία πολὺ ἐκτιμοῦν οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου, καί νὰ νικήσουμε τὶς ἐπιθυμίες μας καὶ τὸν πόθο μας γιὰ τὴν εὐζωῒα. Σιγὰ σιγὰ οἱ ἀκάθαρτες αὐτὲς ἐπιθυμίες ἐξαφανίζονται ἀπό τὴν καρδιά μας· παύουμε νὰ ἀγαπᾶμε τὸν κόσμο, διότι ἀγαπήσαμε αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀσύγκριτα ἀνώτερο ἀπό τὸν κόσμο.
Ὁ ἄνθρωπος ὅταν μεγαλώνει παύει νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὰ παιχνίδια ποὺ τότε, ὅταν ἦταν παιδί, εἶχαν μεγάλη γοητεία γι’ αὐτόν. Καὶ ὁ χριστιανὸς ὅταν ἀνδρώνεται πνευματικὰ, παύει νὰ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου. Στὰ μάτια του αὐτὰ γίνονται μηδαμινὰ καὶ ἀσήμαντα. Ἡ ζωὴ τοῦ Πνεύματος τὸν κυριεύει ὁλοκληρωτικά, ἐνῶ ἐκεῖνα, ποὺ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς σαρκικούς, τοὺς μὴ πνευματικούς, ἀποτελοῦν τὴν οὐσία τῆς ζωῆς, χάνουν γί’ αὐτὸν τὴ σημασία τους. Τοποθετοῦνται ἔξω ἀπό τὴν σφαίρα τοῦ ἐνδιαφέροντός του, ἐξαφανίζονται ὅπως ἐξαφανίζεται τὸ χιόνι τὴν ἄνοιξη.
Αὐτὸ σημαίνει ἡ νίκη μας, ἡ νίκη τῆς πίστεώς μας πάνω στὸν κόσμο. Ἅγιοι καὶ ὅσιοι ποὺ ἔφτασαν στὸ ὕψος τῆς πνευματικῆς τελειότητας, ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τὰ πράγματα αὐτοῦ τοῦ κόσμου, βγῆκαν ἀπό τὸν χαμερπῆ κύκλο τῆς γήϊνης ζωῆς καὶ ἀνέβηκαν στὴν ἀνώτατη σφαίρα τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Αὐτοὶ νίκησαν τὴν παθητικὴ ἀγάπη πρὸς τὸν κόσμο. Ἡ ἀγάπη αὐτὴ χάνει τὴν δύναμή της, ὅπως ὁ ἐχθρὸς χάνει τὴν δύναμη του ὅταν νικιέται. Αὐτὸ σημαίνει ἡ προσωπική μας νίκη πάνω στὸν κόσμο.
Νὰ θυμόμαστε πάντα τὸν μεγάλο αὐτὸ λόγο τοῦ ἀποστόλου Ἰωάννου· «Αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν» (Α΄ Ἰω. 5, 4). Εὔχομαι νὰ δώσει ὁ Κύριος σ’ ὅλους μας πίστη φλογερὴ καὶ ἰσχυρὴ σὰν τὴν πέτρα, ποὺ μπορεῖ νὰ νικήσει τὸν κόσμο. Ἀμήν.»