Κάθε καλοκαίρι ὡραῖα μέρη τῆς ἑλληνικῆς φύσης μεταβάλλονται σέ μαῦρα τοπία… Σέ λίγα χρόνια, ἄν συνεχισθεῖ ἡ ἴδια ἀδιάφορη ἀντιμετώπιση τοῦ ὀλέθριου αὐτοῦ κακοῦ, θά μεταβληθεῖ ὅλη ἡ κάποτε ὄμορφη Πατρίδα μας σέ σεληνιακό τοπίο…
Πρίν μερικές δεκαετίες ὁ Λαός μας ἔσβυνε τίς φωτιές μέ τά χέρια σχεδόν, μέ φτυάρια, κλαδιά κ.λπ.! Πῶς τό πετύχαινε αὐτό;
Τότε ὁ Λαός εἶχε ἰδανικά, συνείδηση, ἀγάπη πραγματική στόν τόπο του, στή φύση, στό ἐξαίρετο αὐτό δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, καί ἔτρεχαν σύσσωμοι ὅλοι, λαός καί στρατός καί τήν ἔσβυναν μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ναί, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, πού παρακαλοῦσαν μέ λιτανεῖες, μέ εὐλάβεια καί θερμή ταπεινή προσευχή!
Σήμερα, ὄχι μόνο δέν ὑπάρχει τέτοια πίστη, εὐλάβεια καί εὐσέβεια, ἀλλά καί τήν ὥρα τῶν πυρκαϊῶν, τοῦ κινδύνου καί τῆς συμφορᾶς βλασφημοῦνε. Ἐκεῖ μᾶς ὡδήγησε ἡ ἀσεβής μοντέρνα ζωή μας…
Καί ἀφοῦ δέ θέλουμε τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ γιά τή καταστολή τῶν πυρκαϊῶν, ποιός θά τίς σβήσει; Τά ἀεροπλάνα, τά πυροσβεστικά; Τά εἴδαμε καί αὐτά τί μποροῦν νά κάνουν ὅταν φυσάει δυνατά…
Ἤ μήπως ὑπάρχει προγραμματισμός καί γενική φροντίδα γιά τήν πρόληψη καί τήν καταστολή τῶν πυρκαϊῶν; Δυστυχῶς, τίποτε ἀποτελεσματικό δέ γίνεται. Μόνο λόγια τήν ὥρα τῆς καταστροφῆς.
Ἐνῶ βλέπουμε ὀργανωμένη συνωμοσία ἀπό ἀνθελληνικά κέντρα γιά τήν καταστροφή τῆς ἑλληνικῆς φύσης, ἐν τούτοις ἐπικρατεῖ γενική ἀδιαφορία καί ἀμέλεια γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ κακοῦ.
Ἡ Πατρίδα μας καίγεται, ἐρημώνεται, χάνει τά δάση, τό ὀξυγόνο, τή δροσιά, τό νερό, τά ζῶα, τήν ὀμορφιά της, τήν ὑγεία τῶν κατοίκων της, καί τό Κράτος καί ἐμεῖς παραμένουμε ἀδρανεῖς θεατές τῆς οἰκολογικῆς καταστροφῆς της. Πῶς καταντήσαμε σέ τέτοια ναρκωμένη ὀλέθρια κατάσταση; Πῶς; Ἀκόμα ρωτᾶμε τό πῶς;
Ἀκόμη δέν ἔχουμε ἀντιληφθεῖ ὅτι κι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἔχουμε καεῖ καί συνεχῶς καιόμαστε ἀπό μιά ἄλλη καταστρεπτικώτερη πυρκαϊά, πού μαυρίζει-ἐρημώνει ψυχή, καρδιά, νοῦ, συνείδηση, αἰσθήματα;
Ποιά εἶναι αὐτή; Εἶναι ἡ ὀλέθρια πυρκαϊά τῆς ἁμαρτίας, πού ξαπλώνεται μέ πολλούς πανούργους τρόπους, οἱ ὁποῖοι σήμερα ντύθηκαν τό ψευτοπροσωπεῖο τοῦ σύγχρονου “πολιτισμοῦ” καί παρουσιάζονται ὡς τρόποι μιᾶς μοντέρνας “πολιτισμένης” ζωῆς.
Καί ποιά εἶναι ἡ “φιλοσοφία” τῆς μοντέρνας αὐτῆς ζωῆς μας; Τό ὅτι ἀπό μικροί μαθαίνουμε πώς “ὡραία” ζωή εἶναι ἡ καλοπέραση, τό συμφέρον, τό εὔκολο κέρδος, ἡ σαρκολατρεία, ὁ ὑλισμός, ἡ διασκέδαση, τό βόλεμα, τό ψεῦδος, ἡ ἀπάτη, ἡ πονηρία, κ.ἄ….
Τό ὅτι ἀπό τά νιάτα μας μαθαίνουμε βλασφήμιες καί κάθε αἰσχρό, ἀντιχριστιανικό, πλανεμένο, αἱρετικό, ἀνώμαλο, μαγικό, κ.ἄ….
Αὐτή ἡ ἁμαρτωλή “φιλοσοφία” καί ἡ ἔμπρακτη ἐφαρμογή της δέν εἶναι μιά ὀλέθρια πυρκαϊά, πού καίει τίς ψυχές ὅλων καί ἰδίως τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων, τίς ἀφαιρεῖ κάθε χριστιανικό, ἠθικό καί ἀνθρώπινο ἰδανικό, τίς ἀμαυρώνει καί τίς ἀποκτηνώνει;
Καί τό γενικό ἀποτέλεσμα; Τό βλέπουμε γύρω μας. Δημιουργεῖται μιά κοινωνία-ζούγκλα στηριγμένη πάνω στή διαφθορά, στήν ἐκμετάλλευση, στήν ἀπάτη, στόν ἐγωϊσμό, σ’ ὅλα τά ἄτιμα πάθη. Μιά κοινωνία χωρίς ἀνθρωπιά, χωρίς ἀγάπη χριστιανική καί χωρίς ἀλληλεγγύη. Μιά κοινωνία ἀσεβής πρός τόν Θεόν καί προδοτική πρός τήν ἔνδοξη Ἱστορία μας καί πρός τούς Προγόνους μας.
Πῶς, λοιπόν, εἶναι δυνατόν μέσα σέ μιά σάπια κοινωνία νά λειτουργήσουν σωστά καί ἐνσυνείδητα αἱ διάφορες ὑπηρεσίες πρός ὄφελος τοῦ Ἔθνους; Πῶς νά ὑπάρξει ἔξυπνος κρατικός προγραμματισμός πρός ἀποφυγή καί ἀντιμετώπιση τῶν συμφορῶν;
Δυστυχῶς ἡ πυρκαϊά τῆς ἁμαρτίας ἀφήρεσε καί τήν ἁπλή λογική. Π.χ., ἐνῶ γνωρίζουμε ὅτι κάθε καλοκαίρι συμβαίνουν πυρκαϊές, δέν ὑπάρχει κρατική πρόνοια νά συνεργαστοῦν στρατός, ἀστυνομία, πυροσβεστική, δῆμοι καί λαός νά φυλάξουν τά λίγα δάση.
Πρό 35ετίας οἱ Κοινότητες, πού τίς κατήργησε τό νεοταξικό σχέδιο “Καποδίστριας”, μέ τούς δασοφύλακες καί ἀγροφύλακες ἀλλά καί μέ τούς χωρικούς φύλαγαν τό καλοκαίρι τά δάση, καί τό πετύχαιναν σέ μεγάλο ποσοστό μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ!
Σήμερα, μέ τόσα σύγχρονα μέσα δέν ὑπάρχει ἀποτελεσματικό σχέδιο προφύλαξης, διότι ἡ ἁμαρτία κατέστρεψε τή συνείδηση καί τή λογική, ἡ ὁποία πλέον δέ λειτουργεῖ ἔξυπνα γι’ αὐτό τό τεράστιο θέμα, ὅπως καί γιά ἄλλα σοβαρώτερα θέματα (π.χ. τοῦ δημογραφικοῦ, τῆς ἀστυφιλίας, τῶν ναρκωτικῶν, τοῦ κορωνοϊοῦ κ.ἄ.)
Αὐτό τό εἶχε προφητεύσει ὁ Μέγας Ἀντώνιος, ὅτι «οἱ ἄνθρωποι τῶν τελευταίων χρόνων θά μουρλαθοῦν ἀπό τήν πολλή ἁμαρτία κι’ ὅταν θά βλέπουν ἕναν ἐνάρετο σωστό Χριστιανό, θά λένε: “αὐτός εἶναι χαζός”». Αὐτό δέ γίνεται σήμερα; Ὅποιος θέλει νά ζήσει ἠθικά, ἐνάρετα, τίμια, σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ, αὐτός γιά τούς πολλούς μοντέρνους εἶναι χαζός, καθυστερημένος.
Τήν ποικιλόμορφη ἁμαρτία τή θεωροῦν πλέον ὡς τρόπο ζωῆς… Αὐτή τή φοβερά πυρκαϊά, πού ἐξολοθρεύει πνευματικά καί ὑλικά τό Ἔθνος μας, ὄχι μόνο δέ τή φοβοῦνται, ὄχι μόνο δέν ἀντιλαμβάνονται τήν ὀλέθρια δράση της ἀλλά συζοῦν μαζί της μέ εὐχαρίστηση…
Μέ ἀποτέλεσμα νά “κατακαίονται”-διαφθείρονται ψυχές, καρδιές, συνειδήσεις, σώματα, αἰσθήματα. Ὅλα γίνονται μαῦρα γεμάτα στάχτη καί καπνό.
Καί ἀφοῦ ὁ καύσωνας τῆς ἁμαρτίας διώξει τή δροσιά τῶν ἀρετῶν, ἔρχεται ἡ μαυρίλα τοῦ ψυχικοῦ κενοῦ, τοῦ ἄγχους, τῆς θλίψης, τῆς ἀπόγνωσης, τῆς καταφυγῆς σέ ψυχοφάρμακα καί ἡρεμιστικά καί τῆς προσφυγῆς σέ ψεύτικους παράδεισους (στόν ἀποκρυφισμό, στή μαγεία, στίς παραθρησκεῖες, στίς αἱρέσεις, στήν ἠδονή, στά ναρκωτικά, στά ποτά, στό κάπνισμα, κ.ἄ.) …
Καί τά διεφθαρμένα σώματα γεμίζουν ἀρρώστιες, γίνονται πλαδαρά καί μαλθακά. Ἔτσι ὁ σημερινός νεοέλληνας, “καμένος” ἀπό τήν ἁμαρτία, ἔχει γίνει ἕνας φιλάσθενος διεφθαρμένος καλοπερασάκιας, πού δέν ἔχει καμιά ὁμοιότητα μέ τόν Ἕλληνα τοῦ 1940.
Καί τό χειρότερο, ἔγινε καί ἀσεβής, ἀχάριστος πρός τόν εὐεργέτην του Θεόν, ἀφοῦ ὄχι μόνον ἀφήνει καί κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα ἕνα σωρό βλάσφημα, ἀντιχριστιανικά, ἀποκρυφιστικά καί ἀνήθικα θεάματα, βιβλία, περιοδικά, DVD, τραγούδια κ.ἄ. ἀλλά μέ εὐχαρίστηση τά βλέπει, τά ἀκούει, τά μιμεῖται καί τά διαδίδει…
Καί μετά ἔχει τό θράσος νά παραπονεῖται στόν Θεόν, γιατί δέν τόν προστατεύει στούς διάφορους κινδύνους. Ὅταν π.χ. τά δάση τά μολύνουμε μέ αἰσχρό καί ἀνώμαλο ἔρωτα, μέ στέκια κραιπάλης καί διαφθορᾶς, μέ κέντρα ἀποκρυφισμοῦ, νεοειδωλολατρείας καί μαγείας, πῶς ἔχουμε ἀπαίτηση νά σταματήσει ὁ Θεός τίς πυρκαϊές, ἀφοῦ οἱ Ἅγιοι βλέποντας τήν ἀποστασία, τήν ἀσέβεια καί τήν ἀμετανοησία μας διστάζουν νά παρακαλέσουν τόν Θεόν γιά τήν κατάπαυση τῶν συμφορῶν; Καί ἄν χάσουμε τήν προστασία τῶν Ἁγίων καί τῆς Παναγίας, ποιός θά μᾶς προστατεύσει;
Τό ἀντιχριστιανικό κράτος; Αὐτό ὄχι μόνο δέν καταπολεμεῖ τήν ὀλέθρια πυρκαϊά τῆς ἁμαρτίας, ὄχι μόνον ἀφήνει ἀσύδοτα τά διεφθαρμένα Μ.Μ.Ε. καί media καί ὅλους τούς ἄθεους, τούς φαύλους, τούς ἀντίχριστους, τούς ἀνώμαλους, τούς ἀνήθικους, τούς νεοεποχίτες ἀποκρυφιστές καί σατανιστές νά διακινοῦν ἐλεύθερα τίς πύρινες καταστροφικές προπαγάνδες τους ἀλλά προδίδοντας Πίστη, Ἱστορία καί Προγόνους, τούς βοηθεῖ ἀκόμη, γιά νά ἀποτεφρώσουν ὅ,τι καλό ἔχει μείνει σ’ αὐτό τό τόπο, καί νά ἐρειπώσουν τίς ψυχές καί τά σώματα ὅλων καί ἰδίως τῶν νέων…
Λυπούμεθα βλέποντας τή καταστροφή τῆς Ἑλληνικῆς φύσης ἀπό τίς πυρκαϊές. Πόσο ὅμως περισσότερο ἔπρεπε νά λυπούμεθα γιά τό πλῆθος τῶν παιδικῶν καί νεανικῶν ψυχῶν, πού, πρίν ἀκόμη βλαστήσουν τά ὡραῖα ἄνθη τῶν ἀρετῶν, κατέκαψαν τίς ψυχές τους μέ πονηρά, ἀνώμαλα, βίαια, ἀποκρυφιστικά θεάματα, περιοδικά, βιβλία καί ἠλεκτρονικά παιχνίδια, μέ αἰσχρές καί σατανικές μουσικές, μέ ναρκωτικά, μέ τήν ἀνηθικότητα, τήν ἀναισχυντία κ.ἄ.;
Πόσο περισσότερο πρέπει νά θρηνήσουμε γιά τίς ὀλέθριες πυρκαϊές τῆς πορνείας, τῆς μοιχείας καί τῆς ὁμοφυλοφιλίας, πού κατακαίουν νεολαία, οἰκογένεια, κοινωνία καί Πατρίδα καί ἐρειπώνουν τό Ἔθνος μας μέ τίς παράνομες συμβιώσεις, μέ τά διαζύγια, μέ τίς ἐγκληματικές ἐκτρώσεις καί μέ ἄλλα πολλά;
Πόσο πρέπει νά δακρύσουμε γιά τίς ψυχές, πού πρόδωσαν τήν Ὀρθόδοξη Πίστη τους καί κατεκάησαν μέ ἄθεες, αἱρετικές, ἀποκρυφιστικές καί μαγικές πλάνες; Καί πόσο πολύ νά κλάψουμε γιά τήν οἰκουμενιστική προδοσία τῶν ψευτοποιμένων, πού “καῖνε” τήν Ὀρθοδοξία ἐπιδιώκοντας νά ἑνωθοῦν μέ τούς αἱρετικούς;
Καί ἰδίως τό καλοκαίρι, ἡ γύμνια, ἡ αἰσχρή προκλητικότητα, οἱ ξέφρενες διασκεδάσεις, τά αἰσχροτράγουδα, ἡ ὀφθαλμοπορνεία, κ.ἄ. ἀνάβουν φλόγες σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν καί παρανόμων ἀνώμαλων ἐρώτων, οἱ ὁποῖοι τυλίγουν ψυχές καί σώματα, τά κατακαίουν καί ἀφήνουν πίσω τους κατάμαυρες ψυχές καί διεφθαρμένα σώματα…
Εἶναι τόσες πολλές οἱ πυρκαϊές τῆς ἁμαρτίας, πού χρειάζονται βιβλία γιά νά περιγραφοῦν τά καταστρεπτικά τους ἀποτελέσματα.
Πῶς θά σβήσουν; Μόνον ὁ Θεός μπορεῖ νά τίς σβήσει, ἄν ὅμως καί ἐμεῖς θελήσουμε. Ὁ Χριστός περιμένει νά δεῖ ἀπό μᾶς καλή προαίρεση, προσευχή, μετάνοια, εἰλικρινῆ ἐξομολόγηση, νά δεῖ ἀποφασιστικότητα γιά τήν κατάπαυση τῶν ἁμαρτιῶν μας καί ἀγῶνα γιά ἐνάρετη διόρθωση καί τότε θά μᾶς ἐλεήσει ἄμεσα γιά τή ἐξαφάνιση τῶν καταστρεπτικῶν ἀποτελεσμάτων τῆς ἁμαρτίας.
Ἄς συνέλθουμε, λοιπόν, καί ἄς διορθώσουμε τόν ἑαυτό μας ἀπομακρύνοντας ἀπό μέσα μας καί τριγύρω μας κάθε εὔφλεκτο ὑλικό ἁμαρτίας καί ἀρχίζοντας μέ μετάνοια τόν καλό ἀγῶνα τῶν ἀρετῶν.
Καί ἄς ἀναλάβουμε γενναῖο ἀγώνα ἐναντίον ὅλων τῶν ἐμπρηστῶν τῶν πνευματικῶν καί φυσικῶν θησαυρῶν τῆς Πατρίδας μας. Χρειάζεται μιά δυναμική ἐπανάσταση ἐναντίον τῆς ὀλέθριας νεοταξικῆς συνωμοσίας, πού κατακαίει-ἐρειπώνει τό Ἔθνος μας καί τώρα μέ τήν “κορωνοϊκή” τρομοκρατία καί μέ τά ἀντίθεα ἐμβόλια ἀπεργάζεται τήν πλήρη φθορά καί ὑποδούλωσή του…