Αφροδίτη Μάνου
Μαζί με τα γεγονότα στο Αφγανιστάν, ξεπήδησε και στα κοινωνικά μέσα, για άλλη μια φορά, η απέχθεια και η αμφισβήτηση για τον Μεγαλέξανδρο. Είναι αυτός ο οδοστρωτήρας της Αριστεράς, που δεν αφήνει τους νέους να γεμίσουν από περηφάνεια για την καταγωγή μας και για τη ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ της Ιστορίας και της κληρονομιάς μας. Στο μυαλό τους πρέπει να είσαι κουρελής προλετάριος και πάντα μέρος ενός απρόσωπου συνόλου, για να θες να αλλάξεις τον κόσμο.
Ο στρατηλάτης Βασιλιάς Αλέξανδρος, ήταν ο μόνος κατακτητής στην παγκόσμια Ιστορία που αντί να γκρεμίζει, έχτιζε.Οι πόλεις που έχτισε, φέρουν ακόμα, παρεφθαρμένο έστω, τ’ όνομά του. Οι “κατακτημένοι” απ’ αυτόν λαοί, τον αναφέρουν με συγκίνηση και αγάπη. Κάποιοι, που είχαν τη δυνατότητα, ήρθαν να σπουδάσουν σε ελληνικά πανεπιστήμια, αιώνες μετά.
Με ποιον άλλο κατακτητή στην Ιστορία συμβαίνει αυτό;
Στην Ιστορία οι κατακτητές, καίνε-ρημάζουν-βιάζουν-καταστρέφουν-αφανίζουν.
Ποιος λαός που “κατακτήθηκε” απ’ τον Αλέξανδρο, μιλάει για τέτοια πράγματα;
Πού τα είδατε γραμμένα αυτά;
Σε όποια γλώσσα και να ψάξεις στο ίντερνετ, δεν πρόκειται να βρεις τέτοιες αναφορές. Αντίθετα, βρίσκεις τον θαυμασμό για τον Αλέξανδρο, σε όλες τις γλώσσες.
Μονάχα ο ISIS, οι Ταλιμπάν και οι λοιποί Ισλαμοφασίστες, έχουν τόσο μίσος για τον πανάρχαιο πολιτισμό μας, που απ’ την Παλμύρα ως τη Βακτριανή, γκρεμίζουν ό,τι δεν μπορεί να πουληθεί στη Μαύρη Αγορά των αρχαιοκάπηλων. Τα μαύρα σκοτάδια του Ισλάμ, η αναπηρία και η ανικανότητα των Ελλήνων εθνομηδενιστών να σηκώσουν το βάρος τέτοιου μεγαλείου και, προσφάτως, ο φθόνος μαύρων ρατσιστών της Αμερικής στα πανεπιστήμια,λυσσομανούν μπροστά σε μορφές και λέξεις, χαραγμένες από αιώνες με φως, πάνω στην πέτρα …