Μια γυναίκα πέθανε και απέναντί της είδε τον Θεό να έρχεται πιο κοντά της κουβαλώντας μια βαλίτσα…
Και ο Θεός της είπε:
-“Κόρη μου είναι ώρα να φύγουμε…”
Η έκπληκτη γυναίκα ρώτησε:
-“Ήδη, τόσο σύντομα; Είχα τόσα πολλά σχέδια, τόσα όνειρα…”
-“Λυπάμαι, αλλά ήρθε η ώρα της αποχώρησής σου…”
-“Τι κουβαλάς στη βαλίτσα σου”; Ρώτησε τον Θεό. Και ο Θεός της απάντησε:
-“Οτι σου ανήκει…”
-“Τι μου ανήκει; Φέρνεις τα πράγματά μου, τα ρούχα μου, τα λεφτά μου”;
Ο Θεός απάντησε:
-“Αυτά τα πράγματα δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ανήκαν στον κόσμο…”
-“Μεταφέρεις τις αναμνήσεις μου”;
-“Αυτές δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ήταν κατά καιρούς…”
-“Φέρνεις τα ταλέντα μου”;
-“Αυτά δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ήταν τα δώρα μου…”
-“Φέρνεις τους φίλους μου, την οικογένειά μου”;
-“Λυπάμαι, αλλά δεν ανήκαν ποτέ σε σένα, ήταν απλώς στο ίδιο μονοπάτι…”
-“Φέρνεις τον σύντροφό μου; Τα παιδιά μου”;
-“Ποτέ δεν ανήκαν σε σένα, ανήκαν μόνο στην καρδιά σου…”
-“Μήπως τότε κουβαλάς το σώμα μου”;
-“Ποτέ δεν ανήκε σε σένα, το σώμα σου ήταν σκόνη…”
-“Ώστε… κουβαλάς την ψυχή μου”;
-“Όχι, η ψυχή είναι δική μου…”
Τότε, η φοβισμένη γυναίκα άρπαξε τη βαλίτσα που ο Θεός κουβαλούσε μαζί του, την άνοιξε και είδε ότι ήταν σχεδόν άδεια. Είχε μόνο δύο κουτάκια, που το ένα έγραφε “καλοσύνες” και το άλλο “κακίες”…
Με ένα δάκρυ να κατεβαίνει στα μάτια της, η γυναίκα είπε:
-“Δεν είχα λοιπόν ποτέ κανέναν και τίποτε”;
***
Έτσι είναι φίλοι μου, κάθε στιγμή που βίωσες ήταν μόνο δική σου… Η ζωή είναι μόνο μια στιγμή… Μια στιγμή μόνο για σένα… Γι’ αυτό όταν έχεις χρόνο χρησιμοποίησέ τον στο έπακρο!!! Μην αφήνεις τίποτα που σου … “ανήκει” να σε κρατήσει πίσω δέσμιο…
Ζήσε τώρα, ζήσε τη ζωή σου και μην ξεχνάς να είσαι ευτυχισμένος!!! Είναι το μόνο πράγμα που πραγματικά έχει σημασία… Και όχι τα υλικά πράγματα και ό, τι άλλο πάλεψες για να έχεις εδώ… Να εκτιμάς εκείνους που σε εκτιμούν, μην σπαταλάς τον χρόνο σου σε εκείνους που δεν έχουν χρόνο για σένα!!!
Τίποτε άλλο δεν παίρνουμε μαζί μας φίλοι μου, παρά την αγάπη μας ή την έλλειψή της!!!