Κάποτε ευρισκόμενος ο Όσιος Παρθένιος στον Κρουσώνα, ένας βοσκός του ζήτησε να ευλογήσει το κοπάδι των αιγοπροβάτων του.
Ο Γέροντας ανταποκρίθηκε και πήγε στη μάνδρα, όπου και είχε συγκεντρώσει τα ζώα με το θαυματουργό σταυρό ευλογίας που έφερε πάντοτε μαζί του, ευλόγησε το κοπάδι, λέγοντας διάφορες προσευχές. Ο βοσκός, γνωρίζοντας ότι ο Γέροντας δεν έτρωγε κρέας για να τον φίλευε στο σπίτι του, σφάζοντας κάποιο από τα ζώα του, του είπε να αρμέξει κάποιο πρόβατο ή κατσίκα και να του προσφέρει λίγο γάλα. Ο Όσιος δέχθηκε και του είπε:
Ναι, ευχαρίστως θα πιω λίγο γάλα από την κατσίκα, που θα σου υποδείξω εγώ. Και του έδειξε από ποιά ήθελε γάλα. Ο βοσκός πήγε να πιάσει το ζώο, αλλά δεν μπορούσε. Το κυνηγούσε για πολλή ώρα αν και ήταν ήμερο, διότι καθημερινά το άρμεγε, αλλά τώρα δεν μπορούσε να το πιάσει. Στο τέλος αποκαμωμένος λέει στον Γέροντα:
Γέροντα, βλέπεις δεν μπορώ να το πιάσω…
Δεν μπορείς, διότι το έχεις κλέψει. Έτσι δεν είναι;
Ναι, Γέροντα, το έχω κλέψει, είπε σκύβοντας το κεφάλι.
Να γυρίσεις την αίγα στο κοπάδι το ξένο, από το οποίο την πήρες, διότι η ευλογία του Θεού δεν μπορεί να μείνει στο κοπάδι σου.
Με το θαυματουργικό αυτό τρόπο ο Όσιος Παρθένιος δίδαξε το βοσκό ότι τα ξένα πράγματα, τα κλοπιμαία δεν τα ευλογεί ο Θεός, αλλά εμποδίζουν και τη θεία ευλογία για τα άλλα τα νόμιμα, που έχουν αποκτηθεί με ιδρώτα.
Χρυσόστομου Παπαδάκη, Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου, Πρωτοσύγκελλος Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας, Οι Όσιοι Παρθένιος και Ευμένιος και η Ιερά Μονή Κουδουμά, εκδόσεις Ιεράς Μονής Κουδουμά, σελ. 204-205, Μοίρες 2003.
