Θωμαή Στεφανοπούλου
«ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΠΛΗΘΥΝΕΙ Η ΚΑΚΙΑ, Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΘΑ ΨΥΧΡΑΝΘΕΙ» (ΜΤΘ. 24,12)
Βουλιάζουμε μέσα στην κακία και το μίσος αδέρφια! Γυρίστε την πλάτη σε αυτήν την παράνοια!
Για το ΕΜΒΌΛΙΟ…
Διακόπτονται φιλίες!
Σταμάτησαν οι επαφές μεταξύ συγγενών!
Υπάρχει διωγμός ανθρώπων από το πατρικό τους, από τους ίδιους τους γονείς τους!
Ζευγάρια χωρίζουν!
Οι μεν εύχονται στους δε να πεθάνουν από κορωναϊό και οι άλλοι τους εύχονται να πεθάνουν από το εμβόλιο!
Άλλοι υποστηρίζουν την άποψη πως οι αρνητές δεν πρέπει να λάβουν περίθαλψη αν αρρωστήσουν.
Οι ύβρεις, τα περιφρονητικά λόγια εκατέρωθεν δίνουν και παίρνουν!
Χαιρεκακία στο έπακρο!
Ακούμε ιατρικές γνώμες συνεχώς αλληλοσυγκρουόμενες που μας έχουν τρελλάνει!
Οι εμβολιασμένοι δεν πρέπει να πλησιάζουν τους ανεμβολίαστους λένε οι ειδικοί γιατί ο ιός κυκλοφορεί ανάμεσα τους!
Οι ανεμβολίαστοι λένε άλλοι, δεν πρέπει να πλησιάζουν τους εμβολιασμένους γιατί διασπείρουν την πρωτεΐνη του ιού από την αναπνοή τους.!
Δεν εναγκαλιζόμαστε πια, δεν μπορούμε να δείξουμε καμία φιλική διάθεση με το σώμα μας!
Αρρωσταίνουν άνθρωποι και δεν πηγαίνει κανένας να τους δει! Να τους πει έναν παρήγορο λόγο, να τους βοηθήσει σε κάτι…
Τούτο το πράγμα… είναι η ίδια η κόλαση!
Αν δεν μπορώ να προσφέρω στον συνάνθρωπο, αν τον βλέπω με μισό μάτι, και ως απειλή για την υγεία μου, αν εύχομαι να αρρωστήσει για να βάλει μυαλό, τότε όσο κι αν πασχίζω να παραμείνω ζωντανός μέσα από φάρμακα, εμβόλια και μέτρα υγιεινής, είμαι ήδη ένας νεκρός άνθρωπος. Έχω ήδη πεθάνει και δεν το πήρα χαμπάρι!!
Θυμάμαι όταν ήμουν 20 χρονών βγήκαμε το βράδυ με μια παρέα γύρω στα 10 άτομα. Δεν ήμασταν και πολύ γνωστοί αναμεταξύ μας.
Πήγαμε σε ένα μπάρ αλλά είχε αυτό που λέμε Face control. Ο πορτιερης μας άφησε όλους να μπούμε μέσα εκτός από έναν που ήταν ντυμένος πιο απλά και δεν ήταν τόσο σινιαρισμένος.
Εσύ όχι του λέει! Κι ενώ όλοι είχαμε μπει, γυρίσαμε πίσω διαμαρτυρόμενοι, γιατί δεν θέλαμε να νιώσει άσχημα αυτό το παλικάρι, και γιατί θεωρήσαμε κατάπτυστο τον διαχωρισμό μεταξύ μας. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε σε άλλο μαγαζί.
Ότι και να λένε οι γιατροί, από την διάθεσή μας προς τον συνάνθρωπο θα σωθούμε ή θα καταδικαστούμε…!
***
Μία ασθένεια εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς στις κοινωνίες των ανθρώπων.
Δεν μιλώ για αυτή που φοράει κορώνα και καταδυναστεύει τους λαούς.
Μιλώ για κείνη που ζει στο σκοτάδι της αφάνειας , κινεί τα νήματα στις ζωές μας και τρέφεται με τις ψυχές μας.
Ρουφάει αδηφάγα το φώς και αφήνει πίσω της πηχτό σκοτάδι.
Αλλάζουν οι άνθρωποι… μεταμορφώνονται… γίνονται ψυχροί, αδίστακτοι…
Νέα “ήθη” εισχωρούν στις ζωές μας, κάνοντας αήθη και απάνθρωπη την κοινωνία μας.
Μας πήραν τα πάντα, και τώρα μας επιστρέφουν λίγο λίγο σε σταγόνες ορού φυσιολογικές συνθήκες της ζωής μας που τίς ονόμασαν “προνόμια”.
Σαν τα σκυλάκια που τα λύνεις για λίγο από το λουρί και τρέχουν αφηνιασμένα πάνω κάτω.
Και τούτο το αλλόκοτο πράγμα έχει βαφτιστεί “ελευθερία” , για όσους συμμορφώνονται με το σχέδιο του δυνάστη.
Για τους υπόλοιπους θα επέλθει περαιτέρω στραγγαλισμός.
Κι έχει αρχίσει να φαίνεται φυσιολογικό και δίκαιο στους περισσότερους, οι μισοί συνάνθρωποι τους να μπορούν να διασκεδάζουν, να ταξιδεύουν, να δουλεύουν, να έχουν ιατρική περίθαλψη και οι άλλοι μισοί να μήν έχουν πρόσβαση πουθενά!
Και δεν πάνε να πεθάνουν; Ποιος τους φταίει; Να αλλάξουν μυαλά για να μπορούν και αυτοί να απολαμβάνουν “προνόμια””! Έτσι μιλούν.
Καμιά αναγνώριση ελεύθερης επιλογής, ή διαφωνίας. Γίνανε ένα με τον δυνάστη. Μεταφέρουν και διατυμπανίζουν καθημερινά τα σλόγκαν που αναμασώνται από την βρώμικη δημοσιογραφία.
Όπως στο έργο του Ιονέσκο, τον Ρινόκερο, που σε μια φανταστική κοινωνία μεταμορφώνονταν οι άνθρωποι σιγά σιγά σε ρινόκερους, καί όποιος ήθελε να παραμείνει άνθρωπος ήταν το βδέλυγμα για τους υπόλοιπους. Από την πίεση της απόρριψης αναγκάζονταν να μεταμορφωθούν σε ρινόκερους όλο και περισσότεροι.
Αυτό ζούμε.
Έναν παραλογισμό.
Ένα θρίλερ.
Πρέπει να ασπαστούμε όλοι μία ιδέα, μια γνώμη, μια αποδεκτή συμπεριφορά.
Όποιος δεν ακολουθεί, τότε το γρανάζι τής κοινωνικής μηχανής τον συνθλίβει, τον πετάει έξω σαν κάτι άχρηστο, σαν το σκουπίδι που δημιουργεί βλάβη.
Κι αυτό τείνει να επιβληθεί σε όλον τον πλανήτη, ανεξαιρέτως σε διαφορετικούς πολιτισμούς, σε ξεχωριστές νοοτροπίες και λαούς.
Κάποτε που ακούγαμε ότι θα υπάρξει μια παγκόσμια δικτατορία, αναρωτιόμασταν πώς μπορεί να γίνει.
Έτσι γίνεται. Αθόρυβα. Χωρίς όπλα και στρατούς. Μόνο με τον ΦΌΒΟ καταδυνάστευσαν όλα τα έθνη.
Κι ο φόβος είναι το αντίθετο τής αγάπης λένε οι Άγιοι. . Δεν είναι το μίσος.
Όταν κυριαρχεί ο φόβος, η αγάπη υποχωρεί, χάνεται. Όταν όμως κυριαρχεί η αγάπη τότε νικά κάθε φόβο!
Μένει να διαλέξουμε. Φόβος ή αγάπη;
Ρινόκεροι ή άνθρωποι;
……………………………..
“Φόβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλά η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον, ότι ο φόβος κόλασιν έχει, ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη» (Α Ἰω. δ , 18).