Ένας άνδρας κάποτε βρήκε το κουκούλι μιας πεταλούδας.
Μια μέρα εμφανίστηκε ένα μικρό άνοιγμα.
Κάθισε και παρακολουθούσε την πεταλούδα
Για αρκετές ώρες
Καθώς εκείνη προσπαθούσε να περάσει το σώμα της
Μέσα από το μικρό άνοιγμα.
Ύστερα, η πεταλούδα σταμάτησε.
Ήταν φανερό πως δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο.
Έτσι ο άνδρας αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα.
Πήρε ένα ψαλίδι και έκοψε τα κομμάτια από το κουκούλι.
Η πεταλούδα βγήκε εύκολα
Αλλά είχε πρησμένο σώμα και καχεκτικά φτερά.
Ο άνδρας συνέχισε να την παρακολουθεί, περιμένοντας
Ότι όπου να ‘ναι τα φτερά της θα μεγαλώσουν
Και θα απλωθούν αρκετά για να στηρίξουν το σώμα.
Τίποτα δεν έγινε.
Στην πραγματικότητα, η πεταλούδα πέρασε την υπόλοιπη ζωή της
Μπουσουλώντας εδώ κι εκεί
Δίχως ποτέ της να μπορέσει να πετάξει.
Εκείνο που δεν κατάλαβε ο άνδρας μέσα στην καλοσύνη και τη βιασύνη του ήταν αυτό:
Το κουκούλι που αντιστεκόταν
Και η προσπάθεια που χρειαζόταν από την πεταλούδα να περάσει μέσα από το άνοιγμα
Ήταν ο μόνος τρόπος να πιέσει το υγρό από το σώμα μέσα στα φτερά
Ώστε αυτά να είναι έτοιμα για να πετάξουν όταν θα το κατάφερνε αυτό.
Μερικές φορές οι προσπάθειες είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε στη ζωή μας.
Περνώντας μέσα από τη ζωή δίχως εμπόδια να μας ταλαιπωρούν
Δεν θα ήμασταν τόσο δυνατοί όσο θα έπρεπε και δεν θα πετούσαμε ποτέ.