Άγιος Σεβαστιανός Καραγκαντίνσκι (1884 –1966)
Σ’ όποιον παραπονιόταν για τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής και για τις συνεχείς ενοχλήσεις από τους ανθρώπους, τους δαίμονες, τα πάθη κ.λπ., αποκρινόταν:
– Μην περιμένεις άνεση και ανάπαυση σε τούτη τη ζωή.
Ανάπαυση θα βρεις, ίσως, όταν θα ψάλουν για σένα:
«Μετά των άγιων ανάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου…».
Ό άνθρωπος γεννιέται όχι για ν’ αναπαύεται, αλλά για ν’ αγωνίζεται, να μοχθεί, να υπομένει πειρασμούς για χάρη της αιώνιας ζωής. Εδώ, στη γη, είμαστε ξενιτεμένοι. Και οι ξενιτεμένοι δεν βρίσκουν ανάπαυση στην ξενιτιά.
’Έτσι κι εμείς δεν πρόκειται ποτέ να βρούμε ανάπαυση σε τούτη την ξένη χώρα• θα βρούμε, αν αγωνιστούμε, στην αγαπημένη μας πατρίδα, στο κατοικητήριο του Θεού, στη βασιλεία των ουρανών!