Ήταν ένας ληστής, πού είχε κάνει πολλά εγκλήματα. Τόν κυνηγούσε ή αστυνομία και τελικά τον επισήμανε κάπου, τόν λάβωσαν. Τόν συνέλαβαν και τόν πήγαν στο νοσοκομείο.
Εκεί κοντά του νοσηλευόταν και ένας αγιος άνθρωπος, ένας ερημίτης, που κατέβηκε για κάποια ανάγκη στήν πόλη άρρώστησε και τόν έβαλαν στο νοσοκομείο.
Ο ληστής λοιπόν, έτσι όπως ήταν στο κρεβάτι και πονούσε, έβλεπε ότι δεν πάει καλά η υγεία του και αισθανόταν ότι θα πεθάνει. Ένιωθε πολύ άσχημα ψυχολογικά γιατί άρχισε να θυμάται τίς λεηλασίες, τούς φόνους, τούς βιασμούς, και τίς κλοπές που έχει κάνει.
Άρχισε να σκέφτεται: ” Που νά βρώ εδώ Πνευματικό νά εξομολογηθώ; άρα δεν υπάρχει για μένα σωτηρία. ‘ Καί έκλαιγε, έκλαιγε συνέχεια. Και είχε ένα μαντηλάκι ο καημενούλης και σκούπιζε τά δάκρυα του. Μετά το έβαλε κάτω από το μαξιλάρι του, και κάποια στιγμή από τους πόνους ξεψυχησε.
Ο ασκητής που ήταν εκεί τόν παρατηρούσε που ήταν ανήσυχος και έκλαιγε και προσευχόταν για αυτόν. Τήν ώρα που ξεψυχουσε ο ληστής είδε ο ασκητής ότι αμέσως ήλθαν οι δαίμονες και έφεραν σε ρολά γραμμένα τα εγκλήματα του. Να όμως που ηλθαν και δύο Άγγελοι του Θεού, ο Φύλακας τής ψυχής και ο Αρχάγγελος.
Οι δαίμονες ήταν πολλοί ενώ οι Άγγελοι μόνο δύο. Λοιπόν ηλθαν να του πάρουν τήν ψυχή. Οι δαίμονες είχαν αγαλλίαση και χαρά γιατί είχαν στα χέρια τους ντοκουμέντα αδιάσειστα. Έλεγαν μεταξύ τους. “. Δεν μας ξεφεύγει με τίποτα. Ο Θεός είναι δίκαιος. Θα τόν δικάσει ο νόμος.
Ο Θεός δεν μπορεί να κάνει παράβαση τής δικαιοσύνης και τού νόμου Του, τόν οποίο Αυτός έθεσε στούς ανθρώπους. Λοιπόν δεν γλυτώνει με τίποτα.”
Είχαν χαρά και πανηγύρι. Οι Άγγελοι έλεγαν μεταξύ τους.”. Τι έχουμε να παρουσιάσουμε τώρα, τι καλό έχει κάνει; Να ψάξουμε να βρούμε, άν έκανε και αυτός κανένα καλό σάν άνθρωπος. ” Ψάχνουν και βρίσκουν το μαντηλάκι του βρεγμένο κάτω από το μαξιλάρι του.. Εκεί που χαίρονταν οι δαίμονες λένε οι Άγγελοι.
Να ζυγίσουμε τά ευρεθεντα. Βεβαίως λένε οι δαίμονες.
Φέρνει ο Άγγελος τήν ζυγαριά και αρχίζουν οι δαίμονες να βάζουν ρολούς, ρολούς τα αμαρτήματα από την μία μεριά, και από τήν άλλη μεριά οι Άγγελοι βάζουν το μαντηλάκι. Αμέσως κτύπησε ή ζυγαριά κάτω και πετάχτηκαν οι ρολοί έξω σαν να έβαλαν οι Άγγελοι πάνω τόνους από σίδερο. Και δίνουν την απάντηση στους δαίμονες.
– Είπε ο αγιος Γρηγόριος Νύσσης ” και δακρυον σταξον ισοδυναμεί τω λουτρω”. Λουτρό έκανε ο ληστής με τά δάκρυα του. Ξεπλυθηκε εκλαψε μετανόησε εξομολογήθηκε ενώπιον του Θεού, καθαρίστηκε η ψυχή του και κατ οικονομιαν ο Θεός δέχτηκε αυτή την εξομολόγηση του, αφού δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικα.
Έτσι τόν παίρνουμε καθαρό. Φύγετε μακριά. Και αρπάζουν τήν ψυχή του ληστού οι Άγγελοι και τήν οδηγούν στον Ουρανό.
Βλέπετε πόσο ή άγαθότητα του Θεού προσπαθεί με την παραμικρή αιτία να σώσει τον άνθρωπο;.
Όπως είπε ο Προφήτης :” Ού θελήσει θέλω τόν θάνατο του αμαρτωλού, ώς το επιστρέψαι και ζην αυτόν ‘.. Γι αυτό μακροθυμεί ο καλός Θεός και μάς περιμένει έως ότου μετανοήσουμε για να σωθούμε.