Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Δύο είναι οι βασικές κατηγορίες λύκων που αξιοποιούνται από τα στελέχη μιας “έξυπνης δικτατορίας”: οι καθαρόαιμοι και οι προβατόσχημοι.
Οι π ρ ο β α τ ό σ χ η μ ο ι λύκοι είναι οι μεταμφιεσμένες “γιαγιάδες”, που θέλουν να καταβροχθίσουν τις “κοκκινοσκουφίτσες”. Πρόκειται για “πολιτικούς απατεώνες” που υφαρπάζουν την υπογραφή όλων των “ευ”: των ευ-αίσθητων, των ευ-άλωτων, των ευ-παθών και των ευ-κολόπιστων. Κατά τούτο, είναι όχι μόνο απατεώνες, αλλά και εκμεταλλευτές του ανθρώπινου πόνου.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Νικκολό Μακιαβέλλι στον “Ηγεμόνα” του (μτφ.: Μαρία Κασωτάκη, 3η έκδ., 1997, εκδ. Πατάκη, Αθήνα, Κεφ. ΙΗ΄ , σελ. 96) σημείωνε:
«Αφού λοιπόν για έναν ηγεμόνα είναι απαραίτητο να ξέρει να δρα σαν ζώο, πρέπει να διαλέξει την αλεπού και το λιοντάρι· γιατί το λιοντάρι δεν ξέρει να αποφεύγει τις παγίδες και η αλεπού δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στους λύκους. Πρέπει λοιπόν να είναι αλεπού για να μυρίζεται τις παγίδες και λιοντάρι για να τρομάζει τους λύκους. Εκείνοι που σταματούν μονάχα στο λιοντάρι δεν καταλαβαίνουν από πολιτική. […] Όμως είναι απαραίτητο να ξέρεις να παριστάνεις καλά την αλεπού και να είσαι μεγάλος ψεύτης και υποκριτής· και οι άνθρωποι είναι τόσο απλοϊκοί και υποκύπτουν τόσο στις ανάγκες της στιγμής, ώστε όποιος εξαπατά θα βρίσκει πάντα κάποιον που θα τον α φ ή ν ε ι να τον εξαπατά» (περί του ότι βασικό στοιχείο της πολιτικής τέχνης είναι το κ α μ ο υ φ λ ά ζ και ότι ο πολιτικός πρέπει να είναι “gran simulatore e dissimulatore” βλ. Σ. Κωνσταντόπουλου, Ο φόβος της δικτατορίας. Τέσσερες διαλέξεις, Αθήναι 1966, σελ. 10).
Σε σύγκριση λοιπόν με τους καθαρόαιμους, οι π ρ ο β α τ ό σ χ η μ ο ι λύκοι είναι το πιο πολύτιμο τάγμα της “έξυπνης δικτατορίας”: Κάνουν την ύ π ο υ λ η δουλειά, δημιουργώντας μια “μαγική εικόνα” για τον πολίτη, ο οποίος νομίζει ότι λαμβάνει και υλοποιεί μια δική του απόφαση. Γι’ αυτό άλλωστε ο Χριστός έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου: «Προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν͵ οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι π ρ ο β ά τ ω ν͵ ἔσωθεν δέ εἰσι λ ύ κ ο ι ἅρπαγες» (Ματθ., Ζ΄ 15).
Αντιθέτως, οι κ α θ α ρ ό α ι μ ο ι λύκοι κάνουν την β ρ ό μ ι κ η δουλειά: με χρήση σωματικής ή ψυχολογικής βίας, δηλ. δείχνοντας τα δόντιά τους ή μπήγοντας τα νύχια τους στην σάρκα του θηράματος, επιχειρούν να π α ρ α κ ά μ ψ ο υ ν ή έστω να κ ά μ ψ ο υ ν την αντίστασή του.
Λύκοι, λοιπόν, καθαρόαιμοι τε και προβατόσχημοι, ακροβολισμένοι παντού, πότε τρομοκρατούν τους βασανισμένους πολίτες και πότε τους εξαπατούν.
Υπάρχουν, βεβαίως, κάποιες περιπτώσεις όπου οι προβατόσχημοι λύκοι μεταπηδούν στο στρατόπεδο των καθαρόαιμων, για να δείξουν τα κοφτερά τους δόντια σε κάποιους που τους έλαχε να είναι ευαίσθητοι αλλά όχι ευκολόπιστοι. Οι λύκοι, όμως, δεν έχουν υπολογίσει ότι μπορεί να βρίσκονται αντιμέτωποι με ευαίσθητους που διαθέτουν αφανείς κυνόδοντες. Έναντι αυτών καταφεύγουν συνήθως στην τακτική της συκοφαντίας. Οι ευαίσθητοι με κυνόδοντες βαπτίζονται στην κολυμβήθρα της απαξίωσης “γραφικοί”, “τρελοί” ή “απόκοσμοι”.
Στην εποχή της “υγειονομικής δικτατορίας” έχουμε κατακλυστεί από προβατόσχημους λύκους, οι οποίοι προσεγγίζουν πληθώρα απεγνωσμένων πολιτών ευεπίφορων στην εξαπάτησή τους. Τέτοιοι λύκοι είναι π.χ.: δημοσιογράφοι που υποδύονται τους νομικούς και συντάσσουν υποδείγματα κατάπτυστων μηνύσεων, δημοσιογράφοι που επιτίθενται ανηλεώς κατά της δικτατορίας και ιδρύουν κόμματα για να “σκουπίσουν” τους δυσαρεστημένους αλλά μετά να τους πουλήσουν, ημιμαθείς και αυτάρεσκοι δικηγόροι που επιδίδονται σε σαγηνευτικές μεγαλοστομίες, γιατροί που υποκρίνονται τους αντισυστημικούς αλλά κάποιοι στιγμή επιχειρούν άλλοτε άγαρμπες και άλλοτε διακριτικές κωλοτούμπες κ.ο.κ.
Κάπου υπάρχουν και οι ολίγοι απόκοσμοι-ευαίσθητοι με τους κυνόδοντες, οι οποίοι ομιλούν εμμονικά την γλώσσα της αλήθειας. Η αχίλλειος πτέρνα, όμως, της αλήθειας είναι ότι δεν αχνοφέγγει, ώστε να μπορεί να παρασύρει όποιον κινείται στα σκοτεινά, αλλά λάμπει εκτυφλωτικά, οπότε όποιος την αναζητεί θα πρέπει να διαθέτει το κατάλληλο σκαρί για να την αντικρίσει κατάματα.
Θα μπορούσα να ξεσκεπάσω πολλούς προβατόσχημους λύκους ελληνικής προελεύσεως που όλο αυτό το διάστημα εξαπατούν τα πλήθη υπηρετώντας πρόστυχα το τερατούργημα της “υγειονομικής δικτατορίας”. Αλλά θα ήταν μάταιο, διότι τα πλήθη θέλουν να εξαπατηθούν. Συνεπώς, είναι γραπτό να μάθουν την ταυτότητα αυτών των λύκων μέσα από το πάθημά τους.
