Ένας φυλακισμένος που καταδικάστηκε
σε θάνατο εν αναμονή της εκτέλεσης ζήτησε για τελική επιθυμία, στυλό και χαρτί.
Μετά από λίγα λεπτά, ο κατάδικος
κάλεσε τον φρουρό της φυλακής και ζήτησε να παραδώσει την επιστολή στη μητέρα
του.
Η επιστολή έγραφε:
«Μαμά, αν υπήρχε περισσότερη δικαιοσύνη στον κόσμο, σήμερα θα είμασταν δύο
καταδικασμένοι και όχι μόνο εγώ. Είσαι τόσο ένοχη όσο είμαι εγώ, είσαι ένοχη για
τη ζωή που χάνω.
Θυμάσαι όταν έκλεψα και έφερα σπίτι ένα ποδήλατο αγοριού;
Με βοήθησες να το κρύψω, ώστε ο πατέρας μου να μην με ανακαλύψει και να με
τιμωρήσει.
Θυμάσαι όταν έκλεψα χρήματα από το πορτοφόλι ενός γείτονα;
Το ξόδεψες μαζί μου στο εμπορικό κέντρο.
Θυμάσαι πότε είχες διαφωνίες με τον πατέρα μου και έφυγε;
Ήθελε απλώς να με διορθώσει… γιατί αντί να σπουδάζω, εγώ αντέγραφα στις εξετάσεις.
Τελικά με ανακάλυψαν και με έδιωξαν…
Αντιτάχθηκες στον πατέρα και δάσκαλό μου, και δεν έμαθα τίποτα από αυτόν, και τελικά έγινα εγκληματίας.
Μαμά, ήμουν παιδί, μετά έγινα ταραγμένος έφηβος και τώρα είμαι ανυπόμονος και
επιθετικός άνθρωπος.
Μαμά, ήμουν απλώς ένα παιδί που χρειάστηκε διόρθωση και όχι συγκατάθεση.
Ωστόσο, σε συγχωρώ!
Σου ζητώ απλώς να διαβάσεις αυτό το γράμμα σε όσο το δυνατόν περισσότερους
γονείς σε όλο τον κόσμο. Για να γνωρίζουν ότι έχουν την ευθύνη να μεγαλώσουν
ένα παιδί, ώστε να γίνει ένα άτομο το οποίο θα μπορεί να ενεργεί μέσω του
καλού ή του κακού.
Ευχαριστώ μαμά που μου έδωσες ζωή και με βοήθησες να την χάσω.
Ο παραβατικός γιος σου.»
Σας υπενθυμίζουμε ότι:
Αυτός που αρνείται να τιμωρήσει τον γιο του δεν τον αγαπά. Αυτός που τον αγαπά, δεν διστάζει να τον καταραστεί.
Η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να
αλλάξετε τον κόσμο. Όταν εκπαιδεύσετε σωστά τα παιδιά σας, δεν θα χρειαστεί να τιμωρήσετε
τους ενήλικες.