Κώστας Καραΐσκος
Τό καινούργιο παραμύθι τοῦ καθεστῶτος
εἶναι ὅτι ἡ χώρα μας “ἔσυρε” στόν διάλογο τήν Τουρκία, ἀκυρώνοντας
τήν στρατιωτικοποίηση τῆς ἑλληνοτουρκικῆς κρίσης. Ὅτι καί καλά ὁ νεοσουλτάνος ὑποχρεώθηκε
ἀπό τά σαΐνια μας νά ἀφήσει τά ὅπλα καί νά ἔρθει σέ δικό μας γήπεδο. Μάλιστα μᾶς
καλεῖ κιόλας ἐκεῖ, τώρα πού ὁ “δικός μας” ἀδημονεῖ γιατί
…”κουράστηκε νά παίζει τίς κουμπάρες”!
Πρῶτα πρῶτα εἶναι σαφές ὅτι ΕΜΕΙΣ εἴμαστε
πού τό ζητᾶμε. Διαβάστε ἀκριβῶς τή δήλωση Ἐρντογάν, μεταφρασμένη ἀπό τά πάντα ἔγκυρα
tourkikanea.gr:
“Στο μεταξύ υπήρξε ένα αίτημα για συνάντηση με τον κ.
Μητσοτάκη και από την πλευρά μας προσεγγίσαμε αυτό το θέμα θετικά. Στο μεταξύ
υπήρξαν οι επαφές των υπουργείων Εξωτερικών μας. Είπαμε πως οι διερευνητικές
συνομιλίες μπορούν να αρχίσουν (…) Είπαμε πως μπορούμε να κάνουμε αυτά τα
βήματα”.
Δέν εἶναι ἀπολύτως ξεκάθαρο; Τί μᾶς τσαμπουνᾶνε τά βοθροκάναλα;
Βεβαίως θά ἔλεγε κανείς ὅτι δέν ἔχουν
σημασία αὐτά, τό ἀποτέλεσμα μετράει καί αὐτό εἶναι ὁ διάλογος πού ξεκινάει. Εἶναι
ὅμως αὐτός στόχος τῆς Ἑλλάδας; Θυμίζω ὅτι τίς ἀπώλειές μας ἀπό τούς Τούρκους ἐδῶ
καί ἕναν αἰώνα τίς ἔχουμε ὅταν ΔΕΝ πολεμᾶμε ἀλλά διαπραγματευόμαστε:
Πόλη 1955,
Κυπριακό 1959-60 καί 1974, Νταβός 1988, Ἴμια 1996, Μαδρίτη 1997…
Ὅσο γιά τόν
“χρόνο πού θά κερδίσουμε”, θυμίζω ὅτι “κερδίσαμε” δυό ὁλόκληρες
δεκαετίες στούς 60 προηγούμενους γύρους, καί λοιπόν;