Ρωτήθηκαν οι δαίμονες από τον άγιο Ιωάννη τον Βοστρηνό, που είχε εξουσία από το
Θεό πάνω στα πονηρά πνεύματα, ποια πράγματα φοβούνται περισσότερο από την
Εκκλησία κι εκείνοι απάντησαν:
Το Βάπτισμα, την Θεία Κοινωνία και το
Σταυρό που έχουν οι Χριστιανοί κρεμασμένο στον τράχηλό τους.
Φρίττουν, λοιπόν, και τρέμουν οι
δαίμονες τη δύναμη που πηγάζει από τον αγιασμένο με το Αίμα του Χριστού, Τίμιο
Σταυρό. Σκεφτείτε, αδελφοί, ότι έχουμε όπλο κατά του διαβόλου, που τον καίει
και φεύγει.
Ας το εκμεταλλευτούμε προσβλέποντας,
όχι σε έναν Σταυρό-είδωλο, αλλά σε Εκείνον που έχει σχέση και αναφορά με το
πρόσωπο του Κυρίου, χάρη σε Αυτό αποκτά δύναμη και από εκεί απορρέει η ευλογία.
Έστειλε ο αββάς Δωρόθεος το μαθητή
του να φέρει νερό από ένα κοντινό πηγάδι. Εκείνος όταν ετοιμάστηκε να ρίξει τον
κουβά, για να πάρει νερό διαπίστωσε με τρόμο ότι μέσα στο νερό κολυμπούσε μια
«ασπίδα», ένα δηλητηριώδες φίδι. Γύρισε πίσω στον Γέροντα του και ανέφερε το
κακό που τους βρήκε. Ο αββάς Δωρόθεος του είπε:
– Αν, παιδί μου, ο διάβολος βάλει και
από μια ασπίδα σε κάθε πηγάδι, εμείς δε θα πιούμε νερό; Θα πεθάνουμε από τη
δίψα;
Πήρε, λοιπόν, τον μαθητή του και πήγαν
μαζί στο πηγάδι. Πραγματικά και ο ίδιος διαπίστωσε, με τα ίδια του τα μάτια,
όσα ο μαθητής του τού είπε. Έριξε τον κουβά στο πηγάδι κι ανέβασε το νερό στην
επιφάνεια. Σταύρωσε το νερό και κατόπιν ήπιε ο ίδιος.
Αυτό, αγαπητοί, δε σημαίνει ότι ο
καθένας δε θα αναζητάει το καθαρό νερό, όσο και αν πρέπει να τρέξει να το βρει.
Διαπιστώνει, όμως, ο κάθε καλοπροαίρετος στην πίστη, την απόλυτη εμπιστοσύνη
τού αββά Δωρόθεου στη δύναμη του Σταυρού, του συμβόλου αυτού που με τη Σταύρωση
του Χριστού αγιάζεται, ποτισμένο με το Τίμιο Αίμα Του και παρέχει δύναμη.
Ο Σταυρός, λοιπόν, ατσαλώνει τους
Αγίους και τους Μάρτυρες. Γιγαντώνει το φρόνημα σε μικρά παιδιά και ανήμπορους
γέροντες, για να αντιμετωπίσουν τους δημίους τους. Μεταστρέφει τους αμαρτωλούς.
Κι εμείς, ατενίζοντας τον Σταυρό,
παίρνουμε θάρρος και δύναμη σε κάθε δύσκολη στιγμή. Ξέρουμε πως τον Γολγοθά
ακολουθεί πάντα ο θρίαμβος της Ανάστασης. Η Ορθοδοξία δε χωρίζει ποτέ τον
Σταυρό από την Ανάσταση.
«Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν,
Δέσποτα και την Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν».
(Αγγέλου Γκούνη, Θεολόγου, Πολλές οι
ιστορίες μία η Αλήθεια, εκδ. Κέντρου Νεότητος Ι. Μ. Λευκάδος και Ιθάκης,
Λευκάδα 2011, σ. 142-143)