Λαμπρινή Παπαποστόλου
(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή
καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα…)
Το έτος 2030 μ.Χ. δύο κατηγορίες ανθρώπων υπάρχουν. Οι ατομικές μονάδες
(τσιπαρισμένοι πολίτες) και οι απόβλητοι (περιπλανώμενοι, που ζουν εκτός
πόλεων, ατσιπάριστοι).
Καταγράφω σε ημερολόγιο καθημερινά. Για τις επερχόμενες γενιές για να γνωρίζουν
τι συνέβη. Πώς ξεκίνησε όλο αυτό. Μόλις βγήκα από την καλύβα. Είναι 23:00.
Παντού ησυχία, ερημιά…. Έχουμε γίνει πιο προσεχτικοί από την τελευταία φορά
που η Ομάδα Περιπολίας Προστασίας Πολίτη εντόπισε τον καταυλισμό.
Μετά τις επιδημίες και την συνεχόμενη μετάλλαξη των μικροβίων, τα μέτρα
επιβολής περιορισμού κυκλοφορίας μέσα στις πόλεις, έγιναν μόνιμα. Στην αρχή τα
μέτρα εγκλεισμού εξαρτιόνταν από την προσωπική ευθύνη του καθενός. Αργότερα
βρήκαν “τρόπους” να τα επιβάλλουν σε όλους.
Με τα χρήματα και τις πλαστικές κάρτες η μετάδοση των ασθενειών
πολλαπλασιαζόταν. Έτσι, για την ασφάλειά μας, κομπιούτερς εφοδιασμένα με
multi-tasks RFID σκάνερς, εγκαταστάθηκαν σε όλα τα σπίτια, επιχειρήσεις,
δημόσιες ή ιδιωτικές δομές και σταδιακά αντικατέστησαν τους παραδοσιακούς
υπολογιστές.
Πλέον όλοι είναι τσιπαρισμένοι στο δεξί χέρι με RFID. Μέσω αυτών ψωνίζουν
online, πληρώνουν όλους τους λογαριασμούς τους. Όλες οι συναλλαγές και παροχές
υπηρεσιών γίνονται μέσω RFID. Η αχρήματη κοινωνία είναι γεγονός…
Οι ατομικές μονάδες, όπως τους αποκαλεί το Σύστημα, συνεχίζουν να βγαίνουν από
τα σπίτια τους τις επιτρεπόμενες ώρες κοινής διέλευσης, να εργάζονται, να
συναντούνται μεταξύ τους, να πηγαίνουν στα μαγαζιά, να διασκεδάζουν, να
μαθαίνουν και να εκπαιδεύονται από τις ψηφιακές βιβλιοθήκες – εργαλεία της Νέας
Τάξης και της Παγκόσμιας Κυβέρνησης.
Η διέλευση των ατομικών μονάδων, μέσα σε όλους τους χώρους της πόλης,
εγκρίνεται και παρακολουθείται μέσω RFID. Και όλα αυτά με την επίβλεψη από τις
καινούριες bigpixel κάμερες ασφαλείας, που έχουν τοποθετηθεί σε όλους τους
δημόσιους χώρους, που εντοπίζουν και ζουμάρουν από ψηλά την κάθε ύποπτη κίνηση
μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Από τότε που μεταλλάχτηκαν οι μολυσματικές ιώσεις, οι ψεκασμοί έγιναν
υποχρεωτικοί από την Παγκόσμια Κυβέρνηση και ο αέρας έγινε ακατάλληλος, γι’
αυτό οι ατομικές μονάδες κυκλοφορούν εφοδιασμένες με ανάλογο εξοπλισμό (ειδικό
ρουχισμό χημικής προστασίας με αναπνευστική συσκευή).
Οι απόβλητοι ζούμε έξω από τις πόλεις. Σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς. Δεν
δεχτήκαμε την καταστρατήγηση της ελευθερίας μας ούτε το υποχρεωτικό τσιπάρισμα.
Η Νέα Τάξη και η Παγκόσμια Κυβέρνηση μας διώκουν ως εγκληματίες και
ταραχοποιούς της Παγκόσμιας Ειρήνης. Ως εκ τούτου μετακινούμαστε συχνά. Ζούμε
μέσα σε αυτοσχέδια σπίτια από ξύλο και άχυρα. Ότι βρίσκουμε από τα δάση.
Κατευθυνόμαστε στο δάσος. Εκεί θα γίνει σήμερα η κρυφή Θεία Λειτουργία. Οι
ιεροί ναοί έχουν κλείσει από χρόνια, από την εποχή του κορονοϊού. Οι θρησκείες
καταργήθηκαν. Ήταν απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Οι άνθρωποι δεν έχουν
ανάγκη να πιστεύουν πια σε τίποτα. Απλά υπακούν στην Νέα Τάξη Πραγμάτων και
στην Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Με την τοποθέτηση των RFID στα χέρια τους και την έκχυση μες το αίμα χημικών
ουσιών, έγινε σταδιακά μετάλλαξη του DNA τους, αλλοιώθηκε η μνήμη και χάθηκαν
εντελώς η ελευθερία επίγνωσης και συνείδησης. Οι συγγενείς – που αφήσαμε πίσω
στις πόλεις – δεν μας θυμούνται πια…
Έχουν γίνει σαν φυτά. Απόλυτα λειτουργικοί δουλοπάροικοι για την Νέα Τάξη και
την Παγκόσμια Κυβέρνηση, αλλά ταυτόχρονα άνθρωποι δίχως νου και ελευθερία
σκέψης. Ως ατομικές μονάδες-εργαλεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, μας διώκουν
συνεχώς.
Φτάσαμε στο δάσος. Η Δήμητρα, ο παπα-Μιχάλης και καμιά δεκαριά ακόμη από τους
δικούς μας είναι ήδη εδώ. Λείπουν ακόμη κάνα δυο για να ξεκινήσουμε… Η Θεία
Λειτουργία σε λίγο θα ξεκινήσει… Ο παπα-Μιχάλης ετοίμασε την αγία τράπεζα με
λείψανα αγίων που φυλάει ευλαβικά όλο αυτόν τον καιρό.
Ο Γιάννης και εγώ κρεμάσαμε τα δύο κομμάτια ύφασμα ανάμεσα σε δύο δέντρα για να
χωρίζουν το ιερό από τους πιστούς. Βγάλαμε και τις μικρές εικόνες των αγίων,
που μπορέσαμε να σώσουμε από την τελευταία επιδρομή στον καταυλισμό. Τις
τοποθετήσαμε τριγύρω.
Έφτασαν και οι τελευταίοι απόβλητοι. Σε λίγο θα ξεκινήσει η Θεία Λειτουργία…
Ποιος ξέρει που θα είμαστε αύριο. Σε ποιο δάσος, σε ποιο βουνό, σε ποια
έρημο… Ένα είναι σίγουρο: Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ ῾Υψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ
Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται….
Στο βάθος του δάσους αντηχεί η φωνή του Παπά-Μιχάλη: Ευλογημένη η Βασιλεία του
Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος…