– Μόνον Ἐσένα, γλυκέ μου Ἰησοῦ, θέλω νά ἔχω στήν
καρδιά μου! Δέν ἔχω τίποτα, δέν θέλω τίποτα, δέν ζητῶ τίποτα… Καί τίποτα ἄλλο
δέν θέλω νά βάλω μέσα μου, πού νά γίνει αἰτία νά φύγεις Ἐσύ, Χριστέ μου, μέσα ἀπ’
τήν ψυχή μου!
– Ἡ ζωή μας νά εἶναι
κοντά στόν Χριστό. Κι ἄν ἔτσι κάνουμε, τότε νά ’σαστε σίγουροι ὅτι καί ἡ θλίψη μας
χαρά θά γίνεται καί ἡ ἐλπίδα μας θά μεγαλώνει καί θά φαίνεται… Γιατί αὐτός πού ἔχει
ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἔχει ἀγάπη καί πρός τόν ἀδελφό του. Ἄμα δεῖτε ἕναν νά μήν ἀγαπάει
τόν ἀδελφό του, ὁποιονδήποτε ἀδελφό του, νά ξεύρετε ὅτι δέν ἀγαπάει τόν Χριστό.
Γι’ αὐτό λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος: «τόν ἀδελφό σου πού τόν
βλέπεις δέν τόν ἀγαπᾶς; Πῶς θά ἀγαπήσεις τότε τόν Θεό πού δέν Τόν βλέπεις;».
– Θέλεις νά δεῖς πόση ἀγάπη
ἔχει ἕνας ἄνθρωπος πρός τόν Θεό; θά τό δεῖς μέ τό πόση ἀγάπη ἔχει πρός τόν ἀδελφό
του.
– Ἀλλοίμονον σ’ ἐκεῖνον ὁ
ὁποῖος διορθώνει τόν ἀδελφό του καί δέν διορθώνει τόν ἑαυτό του. Ὅταν βλέπουμε ἕνα
σφάλμα στόν ἀδελφό μας, νά προσπαθοῦμε νά τό διορθώσουμε στόν ἑαυτό μας. Καί πάλι
ἐπαναλαμβάνω ὅτι θά πρέπει κάτι πού κάνει ὁ ἀδελφός μας καί δέν εἶναι σωστό, νά
μή γίνει αἰτία παρατήρησης ἀλλά αἰτία
προσευχῆς ἀπό μᾶς γι’ αὐτόν. Αὐτό εἶναι τό πνεῦμα τῆς ὑπακοῆς καί τῆς
ταπείνωσης.
– Ἕνας ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ
τόν Θεό, πάντοτε προσπαθεῖ νά κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στή ζωή του.
ΦΙΛΑΓΙΟΣ
