Μαλάκωσε βρε άνθρωπε…

Μαλάκωσε βρε άνθρωπε.
Μαλάκωσε.
Μαλάκωσε την ψυχή σου.
Μαλάκωσε πριν να είναι αργά.
Μαλάκωσε εκούσια, από μόνος σου, γιατί αλλιώς θα το κάνει η ίδια η ζωή για σένα.
Τον σκληρόκαρδο τον άνθρωπο κανένας δεν τον θέλει.
Τον εγωιστή.
Τον ισχυρογνώμονα.
Αυτόν που έχει πάντα δίκιο.
Αυτόν, που δεν δέχεται μύγα στο σπαθί.
Αυτόν που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.
Μαλάκωσε βρε άνθρωπε.
Δες πόσος πόνος υπάρχει γύρω σου.
Δες πόση ανάγκη.
Δες πόσοι άνθρωποι υποφέρουν.
Πόσοι παιδεύονται.
Τίποτα δεν σε συγκινεί;
Έτσι, λίγο να ψελλίσεις ένα ‘’δόξα τω Θεώ’’.
Ένα ‘’Κύριε ελέησον’’.
Μαλάκωσε βρε άνθρωπε.
Μαλάκωσε όσο έχεις χρόνο.
Μαλάκωσε, γιατί όποιος στα λίγα στέκεται ανάξια, και στα μεγάλα, πάλι απών θα είναι…