Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Ο
Χριστός είναι νέα ζωή. Πως το λέω; Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι
η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινόν, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να
πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους
μαζί του, όλους κοντά στον Χριστό.
Όταν
εμείς βρίσκουμε κάποιονε θησαυρό ή ό, τι άλλο, δεν θέλομε να το λέμε πουθενά. Ο
Χριστιανός όμως, όταν βρει τον Χριστό, όταν γνωρίσει τον Χριστό, όταν ο Χριστός
εγκύψει μέσα στην ψυχούλα του και τον αισθανθεί, θέλει να φωνάζει και να το
λέει παντού, θέλει να λέει για τον Χριστό, τι είναι ο Χριστός.
Αγαπήσατε
τον Χριστόν και μηδέν προτιμήστε της αγάπης Αυτού. Ο Χριστός είναι το παν,
είναι η πηγή της ζωής, είναι το άκρον των εφετών, είναι το παν. Όλα στον Χριστό
υπάρχουν τα ωραία.
Και
μακράν του Χριστού η θλίψις, η μελαγχολία, τα νεύρα, η στενοχώρια, οι
αναμνήσεις των τραυμάτων της ζωής, των πιέσεων, των αγωνιωδών, έτσι, ωρών. Όλα,
ζούμε εκείνα εκεί της ζωής μας. Και πάμε εδώ και πάμε εκεί, και τίποτα, και
πουθενά δεν στεκόμαστε. Όπου βρούμε τον Χριστό, ας είναι μια σπηλιά, καθόμαστε
εκεί και φοβούμαστε να φύγουμε, να μη χάσουμε τον Χριστό.
Διαβάστε
να ιδήτε.
Ασκηταί, που εγνώρισαν τον Χριστό, δεν ήθελαν να φύγουν από τη σπηλιά, ούτε
έβγαιναν έξω να κάνουνε πιο πέρα, θέλαν να είναι εκεί που αισθανόντουσαν τον
Χριστό μαζί τους.
Ο Χριστός είναι το παν!