Δημήτριος
Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 – 1982)
Πολλοί
κατηγορούν τους παπάδες και λένε ότι δεν είναι καλοί.
Ορίστε
κύριοι, δώστε το παιδί σας να αντικαταστήσουμε έναν παπά. Εσύ λοιπόν που αγαπάς
την Εκκλησία, πρόσφερε το δικό σου παιδί.
Γιατί δεν το κάνεις;
Γιατί δεν το δίνεις στην Εκκλησία και το δίνεις στην πολιτεία;
Τί έρχεσαι μετά και κατηγορείς την Εκκλησία ότι δεν έχει αξίους κληρικούς;
Θα
δώσουμε λόγο στον Θεό, που θα μας πει: ”Εκ του στόματός σου κρινώ σε, πονηρέ
δούλε” (Λουκ. 19,22). Διότι εάν μας ζητήσει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ένα γιό
μας, θα τον πάμε μέσα στη νύχτα, με τα πόδια στην Αθήνα. Άμα όμως τον ζητήσει
τον γιό μας ο Χριστός, θα επιστρατευτούνε όλοι οι σατανάδες του κόσμου να μην
πάει προς του Θεού τον δρόμο και γίνει κληρικός.
Θα
μπει στη μέση η νονά και θα πει του παιδιού:
– Έχει γούστο να σε κάνουμε καλόγερο!
Θα μπει στη μέση ο πολύξερος θείος και θα
πει:
– Έχει γούστο να σε κάνουμε παπά, να μας φέρεις τα μαύρα στο
σπίτι και να φέρεις καμμιά γρουσουζιά!
Και
μετά φταίει η Εκκλησία και οι παπάδες…
Έλα
να μου πεθάνεις αύριο και τότε θα τα συζητήσουμε… που δεν θα βρεις παπά να σε
θάψει και τότε θα σου πω τι ωραία θα είναι…
Που
θα περιμένεις ένα μνημόσυνο, ένα πρόσφορο και δεν θα υπάρχει παπάς και τότε θα
δεις τι θα πει Ορθόδοξη Εκκλησία και Ορθόδοξος παπάς.
Αλλά τότε, θα είναι
αργά…”.