Της Κύρας Αδάμ
Με
θρησκευτική ευλάβεια και προσήλωση νεόκοπου ζηλωτή νέου δόγματος, η ελληνική
κυβέρνηση ακολούθησε χθες πιστά την Άγκυρα στη δέσμευση έναρξης των διμερών
διερευνητικών επαφών – που θα ανακοινωθούν και πάλι προσεχώς- πιθανότατα και
πάλι από τη Άγκυρα.
Tην
ίδια ακριβώς ημέρα η Άγκυρα:
*παραβίασε
προκλητικά και περιφρονητικά το σύνολο της διεθνούς νομιμότητας και την απόφαση
του ΟΗΕ, ανοίγοντας με «το έτσι θέλω» την περίκλειστη περιοχή της
Αμμοχώστου και,
*επανέλαβε
με έμφαση για πολλοστή φορά ότι δεν θα παραιτηθεί από τις επιδιώξεις της στο
Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο.
Η
κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά ότι αντιμετωπίζει πλέον την
Κύπρο «ως ένα άλλο κράτος», διαλύοντας τον Ελληνισμό,
πετώντας οικειοθελώς στο καλάθι των αχρήστων τη ιδιότητα της Ελλάδας ως
εγγυήτριας δύναμης στην Κύπρο, αφού δεν προσέφυγε στο Συμβούλιο
Ασφαλείας αμέσως, καταγγέλλοντας την Τουρκία, ως είχε υποχρέωση.
Επιβεβαίωσε
ακόμα ότι αδίκως πανηγύρισε έστω και για λίγο την «επιτυχία» της στο
Συμβούλιο Κορυφής, αφού αποδεικνύεται ότι δεν κατοχύρωσε κανέναν μηχανισμό
άμεσης και αποτελεσματικής -από πλευράς ΕΕ- αντιμετώπισης της παραβατικότητας
της Τουρκίας.
Η
κυβέρνηση Μητσοτάκη, αποδεικνύεται τώρα ότι δεν θέλησε αυτοβούλως ούτε να
κατοχυρώσει στο Συμβούλιο έναν αυτόματο μηχανισμό επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία,
που «υποτροπίασε» με τα Βαρώσια λίγες ημέρες μόνον μετά το Συμβούλιο Κορυφής.
Η
γενική διατύπωση ότι η Ελλάδα θα φέρει το θέμα των Βαρωσίων στο Συμβούλιο
Κορυφής στις 15 Οκτωβρίου προκαλεί μόνον κλαυσίγελο, διότι η Τουρκία έχει όλη
την άνεση και τον χρόνο να δημιουργήσει απρόσκοπτα νέα, μη
ανατρέψιμα, τετελεσμένα στην Κύπρο.
Η
μόνη σπουδή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα
είναι μόνον να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με την Τουρκία για τις
διερευνητικές, εκτιμώντας λανθασμένα ότι έτσι θα κερδίσει χρόνο.
Η
κυβέρνηση Μητσοτάκη γνωρίζει εκ των προτέρων και λίαν καλώς ότι από την στιγμή
που δέχθηκε να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία χωρίς
καμμία προϋπόθεση και περιορισμό εκ τω προτέρων της εχθρικής στάσης της
Τουρκίας , κανένας απολύτως ούτε φίλος ούτε σύμμαχος ούτε εχθρός δεν θα
αναλάβει την ευθύνη « συνετισμού» της Τουρκίας αφού όλοι αυτοί «έφτυσαν
αίμα» για να βάλουν στο ίδιο τραπέζι την Αθήνα και την Άγκυρα , ώστε « να
αποκλιμακωθεί η κατάσταση στην περιοχή».
Κατά
το κοινώς λεγόμενο, η Αθήνα και η Άγκυρα να «πάνε να κόψουν το λαιμό τους
μεταξύ τους».
