Untitled Post

 Ἀρχιμανδρίτης  Αἰμιλιανός  Σιμωνοπετρίτης

Ὅταν
ἡ χριστιανική σου ζωή ἀρχίζη νά γίνεται δύσκολη καί νά σοῦ φαίνεται ἀσήκωτος
σταυρός, ἐκεῖ στάσου ἀκλόνητος, γίνε μάρτυρας. Πές στόν ἑαυτό σου, «στῶμεν καλῶς»·
στάσου ἀκλόνητος. Πές, ὅπως ὁ προφήτης, «ἰδού ἐγώ, Κύριε, στέκομαι ἐδῶ νά ἐκτελέσω
τό θέλημά σου»· ἤ ὅπως ἡ Παναγία. «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά
σου».  

Ἐάν ἐπιμείνῃς μετά ἀπό τήν
καταιγίδα θά ἔρθη ἡ γαλήνη, θά ξαναγίνη γιορτινή ἡ ζωή σου.

***

Ἐμεῖς
τί θά κάνωμε, γιά νά ἔχουμε μαρτυρικό πνεῦμα; Ποῦ θά δείξουμε τόν ἡρωϊσμό μας;

Πρῶτον,
μέσα στίς θλίψεις, στούς πόνους, στά ἐμπόδια, στίς ἀποτυχίες, στίς φουρτοῦνες τῆς
ζωῆς. Μέσα στήν ζωή πόνος παντοῦ καί κατήφεια. Μέ πόνο εἶναι γεμάτη ἡ ζωή μας.
Σέ αὐτές τίς δύσκολες στιγμές, ὅταν μᾶς ἔρχεται νά ποῦμε ὅτι ὁ Θεός φταίει, μέ
ξέχασε _ποῦ ξέρεις, ἴσως νά μήν ὑπάρχη Θεός· μά ἄν ὑπάρχη, εἶναι σκληρός· γιατί
νά μέ παιδεύη ἔτσι, ἐνῶ οἱ ἄπιστοι περνοῦν τόσο ὄμορφα; _στίς δύσκολες αὐτές
στιγμές ἄς ποῦμε: «Δόξα σοι, ὁ Θεός». 

Δεῖξε ὅτι εἶσαι ἕνας μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ·
ὅτι δέχεσαι μέ χαρά τόν πόνο πού συναντᾶς.

***

Νά
δείξεις τό μαρτυρικό σου φρόνημα ἐκεῖ ὅπου εἶναι ὁ καθημερινός σου στίβος, στό
σπίτι σου, στόν ἄνδρα σου, στή γυναίκα σου. 

Ὅταν ὁ ἄνδρας ἔρχεται ἀπό τή
δουλειά κουρασμένος καί σοῦ μιλᾶ χωρίς εὐγένεια, ἐσύ μή θυμώνεις. Ὅταν ἐκεῖνος
σέ βρίσει, ἐσύ μή βγάλεις γλῶσσα. Δεῖξε του ἀγάπη, ἀνοχή, ὑπομονή… Ὅταν
βλέπεις ὅτι σέ ἀδικεῖ ὁ σύντροφος τῆς ζωῆς σου, μή φωνάζεις ὅτι ἔχεις δίκαιο. 

Δέν ἔχει σημασία ἄν ἔχεις δίκαιο ἤ δέν ἔχεις. Δέν ἔχει σημασία ποιό εἶναι τό ὀρθό,
ἀλλά τί θέλει ὁ ἄλλος. Βγάλε τόν ἑαυτό σου, ἀρνήσου τόν ἑαυτό σου, βάλε μπροστά
τόν ἄλλο. Αὐτό εἶναι
θάνατος, αὐτό εἶναι μαρτύριο.