Ελευθέριος Ανδρώνης
Το
Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε την… ανησυχία του σχετικά με την
σύγκρουση που ξέσπασε στον Νότιο Καύκασο μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας .
Αυτή
ήταν όλη
και όλη έως τώρα η αντίδραση της κυβέρνησης προς ένα αδελφικό κράτος που
δοκιμάζεται από τις λυσσασμένες ορέξεις των Ισλαμοφασιστών.
Δηλαδή
τι είπαν;
Ό,
τι ακριβώς ανακοινώνουν και για την χώρα μας οι δήθεν συμμαχικές μας
χώρες, όσες φορές έχει επιχειρήσει να πράξει γεωστρατηγικά νταηλίκια, ο
Χιτλερίσκος της Άγκυρας.
Η
Γερμανία εκφράζει την… ανησυχία της.
Οι
Η.Π.Α ανησυχούν βαθύτατα…
Το
ΝΑΤΟ ανησυχεί με την ένταση στην Μεσόγειο και ζητεί να πέσουν οι τόνοι…
Η
Ε.Ε. προχωρά σε συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων για να καταλήξει πως ανησυχεί
ιδιαίτερα με τα ΕλληνοΤουρκικά και θα εξετάσει αν μπορεί… ίσως… μάλλον… κάποτε…
να υπάρξουν και κάποιες κυρώσεις προς την Τουρκία…
Αυτές
οι άκρως υποκριτικές στάσεις των «συμμάχων», δεν θα μπορούσαν να μην
υιοθετηθούν και από την Γερμανόφιλη και φοβική Ελληνική κυβέρνηση. Μια
κυβέρνηση που δεν διστάζει να κερδίζει εκλογές φορώντας… Μακεδονική
περικεφαλαία και μόλις 16 μήνες μετά, να βαφτίζει ως «ιστορική» την
Συμφωνία των Πρεσπών, σε κοινό ανακοινωθέν μεταξύ Δένδια και Πομπέο. Και στη
συνέχεια να σπεύδουν άρον – άρον να σβήσουν την λέξη «ιστορική», με αποτέλεσμα
το έσχατο ρεζιλίκι να γίνεται χειρότερο και απ’ το πρώτο…
Αυτή
η κυβέρνηση λοιπόν, επέλεξε να κάνει τώρα μια ψυχρή,
ανούσια και υποκριτική δήλωση ίσων αποστάσεων για το θέμα των ένοπλων
συγκρούσεων στο Ναγκόρνο – Καραμπάχ, χωρίς να εκφράσει ούτε υποψία, έστω
μιας έμμεσης στήριξης στις θέσεις μιας χώρας που – αν μη τι άλλο – μας ενώνουν
μαζί της ιστορικοί δεσμοί και αγώνες απέναντι σε Τουρκικές κτηνωδίες.
Φυσικά, δεν
θα πρέπει να μας κάνει καμιά εντύπωση πως για την Νέα Δημοκρατία (και για τον
ΣΥΡΙΖΑ εννοείται), αυτοί οι ιστορικοί δεσμοί δεν σημαίνουν απολύτως τίποτε.
Ούτε θα πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι μένουν παγερά αδιάφοροι ενώ βλέπουν τις
δυνάμεις του Ισλαμοφασισμού να εξαπολύουν επίθεση σε ένα χριστιανικό, φτωχό
κράτος.
Εδώ, όταν
ατιμάστηκε η Αγία Σοφία και έγινε Τζαμί από τον Σουλτανοφασίστα, το
μόνο που βρήκαν να πουν οι εγχώριοι πολιτικοί οσφυοκάμπτες, είναι πως η Τουρκία
κατάφερε ένα τεράστιο πλήγμα στην… πολιτιστική κληρονομιά…
Λοιπόν; Περιμέναμε
να τους πιάσει καμία συγκίνηση τώρα για τους αδερφούς Αρμένιους;
Υπολογίζουν αυτοί
κανένα είδος αλληλεγγύης που να πηγάζει από κοινές αξίες μεταξύ δύο λαών,
κοινά πατριωτικά ιδανικά, ακόμα και κοινό διαχρονικό εχθρό, ο οποίος τους
έπνιξε στο αίμα μέσα από διωγμούς και γενοκτονίες; Εδώ έχουν
πάρει ξεκάθαρες αποστάσεις από τις παραβιάσεις εθνικής κυριαρχίας που
συμβαίνουν στους αδερφούς Κύπριους, από τους Αρμένιους δεν θα έπαιρναν;
Άλλωστε γενοκτονίες,
σφαγές και ιστορικές εθνικές καταστροφές είναι… ξεπερασμένα πράγματα στις –
ταχέως ανερχόμενες – τάξεις του νεοφιλελευθερισμού και του ακραίου
καπιταλισμού. Ό γέγονε γέγονε, απεφάνθησαν οι γραβατοφόροι της «Αριστείας».
Ζούμε σε
μια χώρα που για πολλούς (πρώην και νυν) ηγέτες μας, μια «κουμπαριά» έχει
μεγαλύτερη βαρύτητα από μια γενοκτονία.
Ασφαλώς η
αλληλεγγύη προς την δοκιμαζόμενη Αρμενία, φαίνεται πως «κάνει τζιζ» και
για την Διεθνιστική αριστερά, τους «αλληλέγγυους», αυτούς που δεν βλέπουν
σύνορα, τους α λα καρτ δικαιωματιστές, τους αριστερόστροφους «ανθρωπιστές» και
«ειρηνιστές», τους «λευτεριά σε ό ,τι δεν μας θυμίζει Ελλάδα ή Χριστιανισμό».
Μούγκα και
από εκεί. Άκρα της ντουντούκας σιωπή. Ούτε ανακοινώσεις, ούτε
πορείες, ούτε πανό. Έπαθαν αγκύλωση.
Την
ίδια… αφωνία είχαν πάθει και με την Αγία Σοφία.
Αυτό
είναι το εγχώριο πολιτικό σκηνικό λοιπόν. Ενώ ο Καύκασος
φλέγεται, η αντιπολίτευση σφυρίζει αδιάφορα και είναι απορροφημένη με το να
προμοτάρει το… νέο λόγκο της και η κυβέρνηση είναι
απασχολημένη με το να διώκει ποινικά όποιον εμφανίζει διαφορετική άποψη, με το
να κυνηγά ψιλικατζήδες και περιπτεράδες, να αδειάζει πλατείες, να δίνει…
σημαντικούς αγώνες υπέρ του κρατιδίου του Ζάεφ και να μοιράζει άφθονο κρατικό χρήμα
στα φιλικά προσκείμενα ΜΜΕ.
Είναι
ηλίου φαεινότερον πως η ένοπλη σύγκρουση που ξέσπασε μεταξύ Αζερμπαϊτζάν
και Αρμενίας, είναι έργο Ερντογάν. Άλλωστε δήλωσε και ανοιχτά
πως η Τουρκία θα συμπαρασταθεί με όλα τα μέσα στους «αδερφούς Αζέρους». Στη
συνέχεια, σαν σωστός τρομοκράτης που είναι, έστειλε στο Αζερμπαϊτζάν
μισθοφόρους τζιχαντιστές. Φαίνεται πως η Τουρκία εμπλέκεται ακόμα και σε
κατάρριψη Αρμένικου αεροσκάφους.
Ο
Ερντογάν λοιπόν είναι ένας παγκόσμιος ταραξίας που πλέον δεν
διστάζει να ανοίγει συνεχώς νέα μέτωπα, ενώ υποτίθεται πως η Τουρκική λίρα
συνεχίζει να κατρακυλά…
Πόσο
καιρό το ακούμε αυτό από τα συστημικά μέσα; Πόσους μήνες ή
μάλλον πόσα χρόνια;
Η
Τουρκική λίρα πέφτει… και πέφτει… και όλο πέφτει… και
τελικά δεν πέφτει ποτέ! Και γιατί δεν πέφτει ποτέ; Ασφαλώς γιατί κάποιες
μεγάλες δυτικές δυνάμεις, δεν θέλουν να πέσει! Δεν τους συμφέρει! Έχουν
πολλά να χάσουν.
Η
Τουρκική οικονομία όχι μόνο συνεχίζει να αντέχει (για όσο
κάποιοι δεν επιτρέπουν να πέσει), αλλά η Τουρκία επιχειρεί συνεχώς – πότε η
ίδια και πότε δια αντιπροσώπων – να ανατρέψει το γεωπολιτικό στάτους στη
Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στη Μεσόγειο, στο Αιγαίο, και τώρα και στην
Ευρασία και τον Καύκασο!
Τώρα
είναι η σειρά των Αρμένιων, και η ελληνική κυβέρνηση απλά…
εξέφρασε την ανησυχία της.
Αν
και όταν έρθει η δική μας σειρά που θα βρεθούμε αντιμέτωποι με
την ένοπλη εισβολή του Ισλαμοφασισμού, είναι σχεδόν σίγουρο πως οι
«Άριστοι» και οι «Προοδευτικοί Αριστεροί» θα ψάχνουν να βρουν
πανικόβλητοι, κάποια στήριξη από συμμάχους.
Και
μάλλον και τότε, θα μας εκφράσουν και αυτοί με την σειρά τους την βαθιά
ανησυχία τους…