Νύχτα 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955…H καταστροφή του Eλληνισμού της Πόλης

 

Το
απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, όλα φαινόταν ήρεμα στήν Πόλη. Μια μικρή
ομάδα φοιτητών ήταν συγκεντρωμένοι στην Πλατεία του Ταξίμ, στην κορυφή του
Πέρα, διαδηλώνοντας εναντίον της Ελλάδος. Η Ελλάδα ήταν πάντα ό συντηρούμενος
από τις Τουρκικές αρχές στό­χος του όχλου.

Οι
πέντε μεγάλοι δρόμοι πού οδηγούσαν στην Πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά με ένα
μαινόμενο όχλο οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και
σι­δερένιους λοστούς πού φώναζε «Kahrolsun giavourlar!» (Ανάθεμα στους
γκιαούρηδες!) και «Yikin, kirin, giavourdur!» (Σπάστε, γκρεμίστε είναι
γκιαούρης!).
Οταν μαζεύτηκαν 50.000 περίπου άτομα, αλαλάζοντος όχλου,
μπήκε σε εφαρμογή η επόμενη φάση του σχεδίου: Καταστροφή όλων των ελληνικών
περιουσιών και βεβήλωση όλων των Ιερών και Όσίων του Ελληνισμού της Πόλης. Οι
οδηγίες πού είχαν δοθεί ήταν να μη μείνει τίποτα όρθιο.

Ακολούθησαν
ώρες πραγματικής κόλασης. Ενα μέρος του όχλου κινήθηκε στο Istiklal Caddesi, το
περίφημο Πέρα, πού στο ένα χιλιό­μετρο της διαδρομής του είχε, σαν το πιο φημι­σμένο
εμπορικό κέντρο της Πόλης, 700 περί­που μαγαζιά πού το συντριπτικό τους ποσοστό
άνηκε σε Ελληνες.
Χρυσαφικά μεγάλης αξίας λεηλατήθηκαν μέσα σ’ ελάχιστα λεπτά απ’ τους
συμπλεκόμενους μεταξύ τους διαδηλωτές. Οταν ο όχλος έφθασε στην Αγία Τριάδα,
ακούστηκαν οι κραυγές «Ανάθεμα στους άπι­στους!» και ο όχλος εισέβαλε στην
εκκλησία. Ο,τι κινητό υπήρχε στον ναό καταστράφηκε ή βεβηλώθηκε. Εικόνες, άγια
σκεύη, ράσα ήταν ο στόχος του μανιασμένου όχλου.

Το
Πέρα μέσα σε λίγες ώρες άρχισε να αλλάζη όψη. Ό δρόμος αποκτούσε ένα περίεργο
υπόστρωμα, πού ήταν ένα μίγμα απ’ τα πράγ­ματα πού καταστρεφόταν: μηχανήματα,
γούνες, ρολόγια, παπούτσια, λάδια, τυριά, υφά­σματα, πιατικά, ρούχα, διάφορα
άλλα είδη τροφίμων και ένδυσης, ανακατεμένα, κάτω απ’ το βάρος του όχλου πού
κινιόταν συνεχώς, δημιούργησαν σιγά-σιγά μια υπερυψωμένη μάζα λασπώδη καί
λιγδερή.

Στό
μεταξύ το σχέδιο της καταστροφής όλων των ελληνικών περιουσιών της Πόλης
βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη: Εκατό ομάδες εκτελούσαν το φρικιαστικό τους έργο σε
μια τεράστια έκταση απ’ τον Βόσπορο ως τη θά­λασσα του Μαρμαρά. Οι επί κεφαλής
των διαδηλωτών με καταλό­γους σπιτιών και καταστημάτων των Ελλή­νων, διεύθυναν
τις ομάδες του όχλου.

Ηταν
ένας οργανωμένος τυφώνας πού σά­ρωνε τα πάντα στο πέρασμα του. Δεκάδες Ελληνες
πολίτες και κληρικοί κακοποιήθη­καν. Λεηλατήθηκαν ή παραδόθηκαν στις φλό­γες 73
ελληνικές εκκλησίες. Καταστράφηκαν εικόνες, αγιογραφίες και σκεύη ανεκτίμητης
ιστορικής και αρχαιολογικής άξιας. Κατα­στράφηκαν ολοσχερώς και τα 26 Ελληνικά
σχολεία.

 Ή Πατριαρχική Σχολή του Φαναρι­ού πού ιδρύθηκε
το 1453 και ή Θεολογική Σχο­λή της Χάλκης υπέστησαν το μένος του όχλου με
ιδιαίτερη βαρβαρότητα. Το Ζάππειο Λύκειο δέχτηκε την επιδρομή του όχλου που κα­τρακύλησε
απ’ τις μεγάλες μαρμάρινες σκάλες το άγαλμα του ευεργέτου του Σχολείου Κων­σταντίνου
Ζάππα και, κατέστρεψε όχι μόνο θρανία, πιάνο, αίθουσα τελετών αλλά έκανε και
τεράστια ζημιά στις τοιχογραφίες πού κο­σμούσαν το εσωτερικό του σχολείου.

4.340
ελληνικά καταστήματα λεηλατήθηκαν και κα­ταστράφηκαν. 2.600 σπίτια Ελλήνων
βρέθη­καν στο μάτι του κυκλώνα και παραδόθηκαν στο μένος καί την πρωτοφανή
λύσσα του ό­χλου. Ρημάχτηκαν κυριολεκτικά καί κατα­στράφηκαν τα γραφεία και τα
πιεστήρια των τριών μεγάλων ελληνικών εφημερίδων της Κωνσταντινούπολης.

Στό
Ελληνικό νεκροταφείο του Σισλί μία ομάδα τυφλωμένων απ’ το μίσος διαδηλωτών επί
δύο ολόκληρες ώρες κατέστρεφε τάφους καί σταυρούς, έσκαβε τους πιο πρόσφατους
καί έβγαζε έξω τα πτώματα μαχαιρώνοντας καί κομματιάζοντας τα.

Στήν
Παναγία των Βλαχερνών, πού χτίστη­κε πάνω στα θεμέλια Βυζαντινού ναού του 470
μ.Χ., ο όχλος των διαδηλωτών κατέστρεψε με απίστευτη μανία ό,τι οι Ελληνες
κατάφεραν να διατηρήσουν για χίλια τετρακόσια ογδόντα πέντε χρόνια.

Στόν
Αγιο Γεώργιο στα Ψωμαθιά, μια εκ­κλησία χτισμένη τον 13ο αιώνα πού οι Τούρκοι
ονόμαζαν kanli kilise (ματωμένη εκκλησία) απ’ το αίμα πού έχυσαν στο σημείο
εκείνο την ημέρα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, η μανία των διαδηλωτών
μετέτρεψε την ιστορι­κή εκκλησία σε σωρό ερειπίων.

Στήν
Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, γνωστή σαν Βαλουκλιώτισσα, οι αστυνομικοί καί ο
νυχτοφύλακας πού υποτίθεται ότι τη φύ­λαγαν, καθοδήγησαν τον όχλο στην καταστρο­φή
καί στη λεηλασία του ιστορικού Μοναστη­ρίου.

Καί
οι τρεις μοναχοί πού βρισκόταν τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου στο Μοναστήρι είτε
θανατώθηκαν είτε βασανίστηκαν. Ό 90χρονος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς βρήκε τραγικό
θάνατο μέσα στις φλόγες της φωτιάς πού άναψαν για να τον κάψουν. Ό 6Οχρονος
ηγούμενος, επίσκοπος Παμφιλίου Γεράσιμος, βασανίστηκε καί τραυματίστηκε βαρεά στο κεφάλι. Ό 35χρονος
ιερέας Ευάγ­γελος χτυπήθηκε καί βασανίστηκε. Ό όχλος απαιτούσε τη σταύρωση του
πού τελικά δεν έγινε, γιατί οι διαδηλωτές ήθελαν να απολαύ­σουν μία αργή καί
σαδιστική σταύρωση, αλλά καθυστέρησαν πολύ, τους πρόλαβε ο Στρατιωτικός Νόμος
πού κηρύχτηκε τα μεσάνυχτα καί φοβήθηκαν τις συνέπειες του.

 Οί
Πατριαρχικοί Τάφοι καί τα σκηνώματα των μεγάλων ευεργετών του Γένους πού από το
1850 καί μετά τοποθετούντο στον αυλόγυρο της Ιεράς Μονής, καταστράφηκαν με
καννιβαλική μανία. Οι Πατριαρχικοί Τάφοι ανοί­χτηκαν καί τα οστά των νεκρών
σκορπίστηκαν στους δρόμους.

21
ελληνικά εργοστάσια καταστράφηκαν ολοκληρωτικά. Σέ όσα βρισκόταν στα παράλια
του Βοσπόρου οι μηχανές καί τα εργαλεία πετάχτηκαν στη θάλασσα.

110
ελληνικά εστιατόρια καί ξενοδοχεία λε­ηλατήθηκαν, καταστράφηκαν ή παραδόθη­καν
στις φλόγες. Καί τα 27 ελληνικά φαρμα­κεία λεηλατήθηκαν καί καταστράφηκαν.

Οι
βιασμοί γυναικών, ανεξάρτητα απ’ την ηλικία τους, υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν
τους 200 τη νύχτα εκείνη, ενώ παρέμεινε άγνωστος ο τελικός αριθμός των νεκρών,
πού ξεπέρασε τους 20, παρ’ όλο πού οι οδηγίες πού είχαν δο­θεί απαγόρευαν τις
δολοφονίες.

Το
οργανωμένο σχέδιο της ολοκληρωτικής καταστροφής των περιουσιών των Ελλήνων της
Κωνσταντινούπολης διήρκεσε 6 ώρες πε­ρίπου. Στίς 12 τα μεσάνυχτα καί, αφού οι
τέλεια οργανωμένες ομάδες είχαν σχεδόν ολοκληρώ­σει το έργο τους, η Τουρκική
Κυβέρνηση ευαρεστήθηκε να κηρύξει Στρατιωτικό Νόμο σε μια Πόλη παραδομένη στις
φλόγες.

Το
σχέ­διο τους σημείωσε καταπληκτική επιτυχία. Το σύνολο σχεδόν των ελληνικών
περιουσιών κα­ταστράφηκε. Ό ελληνικός πληθυσμός τρομο­κρατήθηκε. Οί απειλές για
τη ζωή όσων είχαν επιβιώσει ήταν διάχυτες στην ατμόσφαιρα.

Ό
στόχος τους εκπληρώθηκε θανάσιμα, Ό Ελ­ληνισμός της Κωνσταντινούπολης δεν επρό­κειτο
να συνέλθει ποτέ από το χτύπημα της νύ­χτας αυτής. Σιγά-σιγά καραβάνια ολόκληρα
από Ελληνες εγκατέλειπαν την Βασιλεύουσα για να εξασφαλίσουν τουλάχιστον τη ζωή
τους.

ΠΗΓΗ