Ελευθέριος Ανδρώνης
Γεγονός: Ο πάτος του υπονόμου που ονομάζεται ελληνική τηλεόραση αναζητείται ακόμη. Ουδείς γνωρίζει που ακριβώς βρίσκεται. Ουδείς δεν μπορεί να προβλέψει μέχρι ποιο βάθος μπορεί να φτάσει. Πάντα μας επιφυλάσσει νέες εκπλήξεις.
Σύμφωνα με στοιχεία και δημοσιεύματα εξαιρετικά αμφιβόλου εγκυρότητας, δυόμιση εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν την πρεμιέρα του νέου Big Brother στις οθόνες των τηλεοπτικών δεκτών τους.
Ένα ξεχασμένο τηλεοπτικό σκουπίδι ανασύρθηκε από την αποθήκη νεοταξικής προπαγάνδας, καλλωπίστηκε με λαμπερά φώτα και μεγαλοπρεπείς σύγχρονες εγκαταστάσεις, φτιασιδώθηκε με έναν -δήθεν- φρέσκο αέρα της -δήθεν- σύγχρονης γενιάς και πλασαρίστηκε στην ήδη παραζαλισμένη ελληνική κοινωνία για να ξεχάσει τα προβλήματά της και να «ξεσκάσει» μέσα από τον φετιχισμό της κλειδαρότρυπας.
Για να σταθεί αυτό το τηλεοπτικό τερατούργημα επιστρατεύτηκαν νέοι και «άκαυτοι» παρουσιαστές, αλλά βγήκαν και από την φορμόλη προπάτορες των ντροπιαστικών εποχών των reality, που εμφανίζονται σήμερα σαν ακαδημαϊκοί προφέσορες με διατριβή στο live κατιναριό.
Η δε επιλογή των διαγωνιζομένων είναι το κάτι άλλο. Ένας στημένος ύμνος στην «διαφορετικότητα». Ένα σύνολο ανθρώπων που αγκομαχεί απεγνωσμένα να φανεί σαν εναλλακτικό, κι όμως είναι άκρως προβλέψιμο και εντελώς απρόσωπο. Και αυτό γιατί αποτελείται από όλα τα σύγχρονα στερεότυπα της κοινωνικής κορεκτίλας.
Στερεότυπα που δεν έχουν να πουν απολύτως τίποτα στον μέσο τηλεθεατή όπως: o ομοφυλόφιλος, το plus – size μοντέλο, ο «θείος που κάθεται με την νεολαία», ο «ομοφοβικός», η Barbie, ο μετανάστης/μουσουλμάνος, ο μπουζουκόβιος και η μπουζουκόβια, ο «παραδοσιακός», ο 6 pack με το «ακατοίκητο» κεφάλι και διάφορες άλλες τηλεοπτικές καρικατούρες που θα πρωταγωνιστήσουν σε ένα ετερόκλητο τσίρκο υπό το άγρυπνο βλέμμα του Μεγάλου Αδελφού.
Το αποσυντιθέμενο πτώμα του politically correct «εκσυγχρονισμού» φόρεσε τα καλά του και μας καλεί να καλωσορίσουμε έναν «υπέροχο» ισοπεδωμένο από αξίες και ιδανικά κόσμο. Τον κόσμο της Νέας Εποχής.
Και βέβαια είναι μοιραίο να σκεφτούμε πως οι ίδιοι οι διοργανωτές αυτού του εκτρώματος που εμφανίζονται σαν δήθεν υπερασπιστές της διαφορετικότητας, είναι αυτοί που κάνουν αυτήν την δήθεν διαφορετικότητα εμπόρευμα και την μοσχοπουλάνε για νούμερα της agb.
Ασφαλώς τα σήματα και τα logos με τον παντεπόπτη οφθαλμό ρέουν άφθονα παντού. Παντεπόπτες οφθαλμοί μέσα σε πυραμίδες, έξω από πυραμίδες, σε τοίχους, σε υφάσματα, σε σκηνικά, σε βίντεο. Μάτια παντού, για να εξοικειωθεί ο τηλεθεατής έτι περεταίρω με την παρακολούθηση και τον πλήρη έλεγχο των «πειραματόζωων» – πολιτών.
Ο (εμπορικός και όχι μόνο) στόχος αυτού του reality (και όλων των reality) είναι να πάρουν όσοι περισσότεροι τηλεθεατές γίνεται την «εκδίκηση» τους παρακολουθώντας 17 διαγωνιζόμενους να ξεσκίζονται σε μια τηλε – αρένα, αφού ήδη αυτοί που αρέσκονται στο να το παρακολουθούν, νιώθουν καταπιεσμένοι από τον real life απολυταρχισμό της «πανδημιοκρατίας» που αντιμετωπίζουν τόσους μήνες. Μια εκτόνωση που κινείται στο βλακώδες σκεπτικό: «κάνω ό, τι μου κάνουν». Κάτι που γίνεται ακόμα και ασυνείδητα κάποιες φορές.
Αντί να στρέφονται εναντίον αυτών που επιχειρούν να κάνουν τις αληθινές ζωές τους ένα απέραντο δυστοπικό στούντιο παρακολούθησης, προτιμούν να κάνουν και αυτοί ό, τι τους κάνουν οι δυνάστες τους. Να γίνονται Μεγάλοι Αδερφοί μέσα στον μικρόκοσμο τους.
Δεν είναι απλή αποχαύνωση. Είναι εκφυλισμός κάθε αξίας ενός σκεπτόμενου πολίτη. Κοινωνικό καρκίνωμα που εξαπλώνεται και φέρνει εγκεφαλικό θάνατο.
Ας θυμηθούμε πως πριν από μερικούς μόλις μήνες έστελναν sms στις αρχές για να πάρουν άδεια για το που θα πάνε. Η απάντηση τους σε αυτό; Η υποστήριξη σε μια εκπομπή που θα στέλνουν οι ίδιοι sms για να καθορίσουν την τηλεοπτική μοίρα του «Γιώργου», του «Τάκη» και της «Σούλας», οι οποίοι δεν πάνε πουθενά χωρίς να ενημερώσουν τον Μεγάλο Αδερφό.
Το Υπουργείο Παιδείας θέλει να καθιερώσει τις κάμερες μέσα στις σχολικές αίθουσες, δυναμιτίζοντας έτσι τον ιερό θεσμό του σχολείου και ψηφιοποιώντας τις αθώες ζωές των παιδιών μας. Η απάντηση τους σε αυτό; Να γνέψουν συγκαταβατικά στις λήψεις από εκατοντάδες κάμερες που παρακολουθούν όλες τις προσωπικές στιγμές 17 πειραματόζωων.
Δεν τους ανησυχεί το ότι είδαμε να καταστρατηγούνται επανειλημμένα οι ατομικές τους ελευθερίες. Και γιατί να τους ανησυχεί άλλωστε, αφού το θαυμάζουν σε μια οθόνη τηλεόρασης;
Η συστημική TV δεν έχει τίποτε άλλο να δώσει παρά γενναίες δόσεις αποβλάκωσης, σκουπιδαριού και προπαγάνδας. Ειδικά τέτοιου είδους εκπομπές είναι δείκτες.
Δείκτες που δείχνουν το μέγεθος της κοινωνικής παρακμής του Νεοέλληνα.
Είθε να μείνουν χαμηλοί. Έως ανύπαρκτοι.