Οσίου Εφραίμ του Σύρου
Δεν
πρέπει να απογοητευθούμε για την σωτηρία μας, αδερφοί, εφόσον έχουμε μητέρα την
μετάνοια.
Δεν
πρέπει να απελπισθούμε για την σωτηρία μας, αγαπητοί, εφόσον μας παρακαλεί μια
τέτοια μητέρα. Αυτή τα θηριάλωτα για τον Θεό τα οδήγησε στον παράδεισο και θα αρνηθεί
εμάς;
Σπλαχνίσθηκε
εκείνους που ήταν έξω από την Εκκλησία και δε θα λυπηθεί εμάς; Παροτρύνει
εκείνους που ακόμη δεν πίστευσαν, και θα απορρίψει αυτούς που πίστευσαν πια;
Κανείς δεν χάνει αυτό που έχει, ενώ δεν θέλει να λάβει αυτό που δεν έχει.
Τότε
πως ο Θεός και ο Πατέρας θα εγκαταλείψει εύκολα αυτούς που απέκτησε με το αίμα
του Υιού του; Κανείς δεν σκορπίζει εύκολα αυτό που μαζεύει με κόπο.
Τότε
πως ο Θεός θα απορρίψει εύκολα αυτούς από τα έθνη, που δέχθηκε με τον κόπο των
Αποστόλων;
Μήπως
δηλαδή αποφάσισε ανώφελα τον ερχομό του Υιού του, ή περιφρόνησε την έκχυση του
αίματος του, ή θέλει να διαγράψει την οικονομία του θανάτου του, ή θεώρησε
ασήμαντη την δόξα της ανάστασης του, για να απαρνηθεί εύκολα εμάς που σωθήκαμε
με αυτά τα μυστήρια;
Αυτός
ο ίδιος έστειλε το Άγιο Πνεύμα και αγίασε την Εκκλησία. Απέστειλε τους
Αποστόλους στα έθνη να κηρύξουν το Ευαγγέλιο. Αν δεν θέλει να σωθούμε εμείς,
άσκοπα πρόσφερε τις τόσο μεγάλες δωρεές; Διότι ή δεν ήξερε την κατάσταση μας, ή
περιγέλασε τα έθνη.
Όμως
και το ένα και το άλλο είναι άδικο,ακόμη και να το σκεφθεί κανείς. Διότι ούτε
αγνόησε την κατάσταση μας, ούτε έκανε κάτι άχρηστο. Μας έχει μάλιστα ποίμνη
του, και είναι ποιμένας μας και τώρα και στον Παράδεισο!
