Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Ο Άγιος γέροντας Παϊσιος μιλά σε πνευματικό του τέκνο για τους νόμους της φύσης αλλά και τους
πνευματικούς νόμους που διέπουν τη σχέση των ανθρώπων και του Θεού.
– Γέροντα, ποιοι νόμοι λέγονται πνευματικοί;
– Θα σου εξηγήσω: Όπως στην φύση υπάρχουν οι
φυσικοί νόμοι, έτσι και στην πνευματική ζωή υπάρχουν οι πνευματικοί
νόμοι. Ας πούμε, όταν πετάει κανείς ένα βαρύ αντικείμενο ψηλά, με όσο
περισσότερη ορμή και όσο πιο ψηλά το πετάξει, με τόσο μεγαλύτερη δύναμη θα
πέσει κάτω και θα συντριβεί. Αυτός είναι φυσικός νόμος.
Στην πνευματική ζωή, όσο περισσότερο υψώνεται κανείς με
την υπερηφάνειά του, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η πνευματική του πτώση και
ανάλογα με το ύψος της υπερηφάνειας του θα συντριβεί.
Γιατί ο υπερήφανος ανεβαίνει, φθάνει σε ένα σημείο και μετά πέφτει και
σπάζει τα μούτρα του – «ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται». Αυτός είναι
πνευματικός νόμος.
Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους
φυσικούς,
και στους πνευματικούς νόμους:
Ενώ οι φυσικοί νόμοι δεν έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος δεν
μπορεί να τους αλλάξει, οι πνευματικοί νόμοι έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος
μπορεί να τους αλλάξει, γιατί έχει να κάνει με τον Δημιουργό και Πλάστη του,
τον Πολυεύσπλαχνο Θεό...
Αν δηλαδή καταλάβει αμέσως το ανέβασμα της υπερηφανείας
του και πει: «Θεέ μου, εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου και
υπερηφανεύομαι, συγχώρεσέ με!», αμέσως τα σπλαχνικά χέρια του Θεού τον αρπάζουν
και τον κατεβάζουν απαλά κάτω, χωρίς να γίνη αντιληπτή η πτώση του.
Έτσι δεν συντρίβεται, αφού προηγήθηκε η καρδιακή συντριβή με
την μετάνοια που έδειξε. Το ίδιο ισχύει και για το «μάχαιραν έδωκας,
μάχαιραν θα λάβης», που λέει το Ευαγγέλιο. Αν δηλαδή «έδωσα μάχαιρα», κανονικά
πρέπει να ξοφλήσω με μάχαιρα.
Όταν όμως συναισθάνομαι το σφάλμα μου, με μαχαιρώνει η συνείδησή μου και ζητάω συγχώρηση από τον
Θεό, τότε πλέον παύουν να λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι και δέχομαι από τον
Θεό την αγάπη Του σαν βάλσαμο. Μέσα δηλαδή στα κρίματα του Θεού, που είναι
άβυσσος, βλέπουμε να αλλάζει ο Θεός, όταν αλλάζουν οι άνθρωποι.
Όταν το άτακτο παιδί συνέρχεται, μετανοεί και δέρνεται από την συνείδησή του, τότε ο Πατέρας
του το χαϊδεύει με αγάπη και το παρηγορεί.
Δεν είναι μικρό πράγμα να μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει
την απόφαση του Θεού! Κάνεις κακό; Ο Θεός
σου δίνει σκαμπιλάκι…
Λές «ήμαρτον»; Σου δίνει ευλογίες…
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Δ΄