Είναι φανερό πως ο Τούρκος δικτάτορας προσπαθεί να
σταθεροποιήσει τη θέση του και να παραπλανήσει την κοινή γνώμη της χώρας
του, αποσπώντας την προσοχή των Τούρκων από τα τεράστια οικονομικά τους
προβλήματα, γεωπολιτικά – εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Με μία
οικονομία που καταρρέει λοιπόν (άρθρο),
επιλέγει τη στρατιωτική σύγκρουση – όχι λόγω της αμφιλεγόμενης ανακήρυξης ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο, αφού
στην ουσία είναι η αφορμή και όχι η αιτία.
Εν προκειμένω, κανένας Έλληνας δεν θέλει τον πόλεμο, αλλά
επίσης κανένας Έλληνας δεν πρόκειται να αποδεχθεί την απώλεια της εθνικής μας
κυριαρχίας στις θαλάσσιες περιοχές που ο Τούρκος θέλει να κάνει γεωτρήσεις –
όπως προαναγγέλλουν οι έρευνες νότια της Ρόδου. Η συγκέντρωση δε ενός
μεγάλου αριθμού τουρκικών πολεμικών πλοίων μεταξύ Καστελόριζου και Ρόδου, καθώς
επίσης μεταξύ Ρόδου και Κρήτης, έχει οδηγήσει στην κινητοποίηση αντίστοιχων
ελληνικών δυνάμεων στη θάλασσα και στον αέρα – μία κατάσταση που
επαναλαμβάνεται μετά από τρεις περίπου εβδομάδες, με την Τουρκία τότε να
υποχωρεί πριν ξεσπάσει πόλεμος.
Σύμφωνα τώρα με άλλες αναφορές, δεκάδες τουρκικά
αλιευτικά ψαρεύουν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, εκμεταλλευόμενα τη
συμφωνία ΑΟΖ της Ελλάδας με την Ιταλία – η οποία δυστυχώς επιτρέπει στους
Ιταλούς να ψαρεύουν εντός της θαλάσσιας επικράτειας μας στο Ιόνιο. Οι
προκλήσεις λοιπόν των Τούρκων είναι πολυποίκιλες, χωρίς να εξαιρείται η
βεβήλωση της Αγίας Σοφίας – σε μία ημέρα που δυστυχώς η κυβέρνηση
επέλεξε να γιορτάσει τη Δημοκρατία, διοργανώνοντας μία φιέστα της ντροπής (ανάλυση).
Συνεχίζοντας η κυβέρνηση που δυστυχώς δεν έχει ακόμη
προβεί στην ανακήρυξη ΑΟΖ με την Κύπρο (για την οποία πλέον, μετά τη
συμφωνία με την Αίγυπτο, χρειάζεται την άδεια της τελευταίας), έχει
δηλώσει πως είναι αποφασισμένη να μην επιτρέψει στην Τουρκία την παραβίαση των
χωρικών μας υδάτων – χωρίς να έχει συγκαλέσει συμβούλιο των επικεφαλής
των κομμάτων, όπως θα έκανε κάθε ευνομούμενη χώρα υπό αυτές τις συνθήκες.
Προφανώς η θέση αυτή είναι θέση όλων των Ελλήνων που θα
την στηρίξουν, παρά τις τεράστιες αποτυχίες της σε όλα τα επίπεδα, από
τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας – έχοντας ξεκάθαρο στόχο
όχι να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση, αλλά να πείσει τους
Πολίτες πως είναι η μοναδική εναλλακτική λύση, αποδυναμώνοντας όλες τις
αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις. Εν τούτοις είναι αρκετοί αυτοί που καταλαβαίνουν
πως δεν μπορεί να σε σώσει ένα κόμμα που σε κατέστρεψε επανειλημμένα για πολλές
δεκαετίες – τελευταία με τους εθνοκτόνους του PSI (άρθρο).
Ολοκληρώνοντας, είναι φανερό πως ο πόλεμος με την Τουρκία
είναι αναπόφευκτος, ενώ η Έλληνες δεν θα ανεχθούν τυχόν υποχωρήσεις της
κυβέρνησης – οπότε καλύτερα να συμβεί μία ώρα αρχύτερα, έτσι ώστε να
τελειώσει το μαρτύριο της σταγόνας που μας αποδυναμώνει από κάθε πλευρά. Επειδή
όμως πρόκειται για μία δειλή χώρα, με μία ανίκανη δικτατορική ηγεσία που
γνωρίζει πολύ καλά ότι, η Ελλάδα ξέρει τόσο να πολεμάει, όσο και να νικάει,
έχοντας το αποδείξει δεκάδες φορές στο παρελθόν, μάλλον δεν θα το επιδιώξει
– εκτός εάν συμβεί κάποιο «ατύχημα», το οποίο είναι πάντοτε πιθανόν σε τέτοιες
περιπτώσεις.
