π.Ιουστίνος Πάρβου
 |
«Όποιος
λέει την αλήθεια μπορεί να χάσει σήμερα αλλά να κερδίσει για πάντα,
επειδή τίποτε δε γίνεται χωρίς να το ξέρει ο Θεός• όλα είναι μια δοκιμασία και
μια απόδειξη της αγάπης του Θεού.
«Πρέπει ν᾽αποκτήσουμε
την κάθαρσι της καρδιάς και να έχουμε πολύ κουράγιο την ώρα του
διωγμού. Δεν πρέπει να περιμένουμε την ώρα του διωγμού ή του πολέμου για
να ετοιμάσουμε τις ψυχές μας. Ο αληθινός Χριστιανός είναι πάντα έτοιμος να
συναντήση τον Ουράνιο Νυμφίο με το καντήλι της ψυχής αναμμένο. Ο
αληθινός χριστιανός δεν κοιτάει πότε θα έρθει ο πόλεμος ή δεν παραμονεύει να
δει αν η βόμβα θα πέσει στο κεφάλι του, αλλά ψάχνει τρόπους για να θυσιάση τον
εαυτό του για τον πλησίον και για τον Θεό. Ψάχνει τη βασιλεία των Ουρανών μέσα
του και δε φοβάται τίποτα σ᾽ αυτή την πρόσκαιρη ζωή. Γι᾽ αυτόν η θλίψι
είναι χαρά και ο Σταυρός Ανάσταση.
Η
ζωή μας βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Δεν θα πρέπη να
μας φοβίζουν πόλεμοι και φοβερά γεγονότα. Αντίθετα, θα πρέπη να φοβώμαστε και ν᾿ανησυχούμε
γιατί η ψυχή μας δεν είναι έτοιμη ν᾿αντικρύση τον Κύριο».
Όταν
βλέπουμε τον αδελφό μας να κάνη κάποια αμαρτία, δεν πρέπει να βιαστούμε να του
«πετάξουμε την πέτρα», αλλά πρέπει πρώτα να σκεφθούμε ότι εμείς είμαστε ένοχοι
για την ίδια αμαρτία, και έτσι αναπαύεις τον αδελφό σου. Αυτη η εργασία είναι
πολύ ευάρεστη στο Θεό. Μια πνευματική κατάσταση σε διευκολύνει να δεις
μέσα σου την πτώση όλης της ανθρωπότητας• δηλαδή ο καθένας φταίει για όλους και
όλοι φταίνε για τον καθένα. Αυτό βοηθάει πολύ τον αδελφό σου. Στο κάτω
– κάτω αυτή είναι η αλήθεια.
Πρέπει
να επιμένουμε στην εσωτερική εργασία. Όταν δεν ζούμε
αυτά πού λέμε στην προσευχή, αυτές οι προσευχές είναι μάταιες. Μέχρι τώρα
μπορούσαμε να ξεπερνάμε τις καθημερινές μας δυσκολίες κάνοντας κάποια
επιφανειακά θρησκευτικά καθήκοντα, αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό για
τούς καιρούς πού έρχονται. Αν δεν έχουμε συντετριμμένη καρδιά, δεν
θα μπορούμε να αντέξουμε στα ψυχολογικά βασανιστήρια.
Θα
έρθει εποχή πού μόνο αυτοί πού έχουν πείρα της χάριτος του Θεού θα μπορέσουν να
διακρίνουν το καλό από το κακό. Θα γίνουν φοβερές προδοσίες, γι’ αυτό
προσευχηθείτε, προσευχηθείτε, για να μην πέσετε στην παγίδα της προδοσίας.
Επίσης
ο π. Ιουστίνος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας: «Τώρα ο διωγμός
της Εκκλησίας έχει άλλη μορφή. Οι εχθροί έρχονται με τα “ανθρώπινα
δικαιώματα”, με την “ελευθερία συνειδήσεως” όπου κρύβεται η μεγάλη
ανηθικότητα. Στόχος είναι η διάλυση του έθνους του οποίου οι αξίες
είναι ακριβώς η ταυτότητά μας στον κόσμο. Εάν δε μετανοήσουμε και δε
γονατίσουμε δε θα καταφέρουμε τίποτα. Εάν όμως προσευχηθούμε με ζήλο, ο
Θεός θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε όλες τις δοκιμασίες: την παγκοσμιοποίηση, τον
οικουμενισμό και ποιος ξέρει ποια άλλα. ΟΛΑ ΘΑ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ
ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ».
«Όσοι
φυλακίσθηκαν (σ.σ. στις κομμουνιστικές φυλακές) όσοι υποφέρουν και υπέφεραν
είναι πιο δεκτικοί στα θαύματα, στο να καταλάβουν το θαύμα της ζωής. Τον
άνθρωπο που είναι “έτοιμος” δεν τον τρομάζει ο θάνατος, ούτε φτάνει στην ώρα
της Κρίσεως με το σακί αδειανό».
«Οι
νέοι θα τον βρουν τον Θεό και θα βρουν και αυτούς που έζησαν εν πνεύματι και
αληθεία αν ψάξουν, αν θελήσουν οπωσδήποτε να ζήσουν και αυτοί εν Αληθεία, μια
ζωή με αξίες, καθαρή και άξια να πάει στην αιωνιότητα. Ο λόγος που πρέπει ν’
ακούγεται στο εσωτερικό της Εκκλησίας είναι: πίσω στη διδασκαλία των
Αγίων Πατέρων και των Αγίων που εδόξασε ο Θεός με άγια λείψανα. Αυτοί
είναι τα πρότυπα της Ορθόδοξης Εκκλησίας»
πηγή: iconandlight