Ὁ |
δυστοπικὸς (τρομακτικός, ανεπιθύμητος…) ἐφιάλτης
«1984» τοῦ Τζὸρτζ Ὀργουελ ξεκίνησε ὡς μυθιστόρημα κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ἐπιστημονικῆς
φαντασίας, ἀλλὰ στὶς ἡμέρες μας ὑλοποιεῖται λέξη πρὸς λέξη. Ὅσα διαβάζαμε σὲ αὐτὸ
τὸ ἔργο καὶ μᾶς ἔκαναν νὰ ἀπορήσουμε μὲ τὴν καλπάζουσα φαντασία τοῦ συγγραφέα
τώρα ἀποτελοῦν… εἰδήσεις!
Ἡ
παράταξη τῶν ἐπικυρίαρχων με τὶς ὀρθοπολιτικὲς ἐμπροσθοφυλακὲς τους σπάζουν ἀγάλματα,
λεηλατοῦν πόλεις, προσπαθοῦν νὰ καταφέρουν μὲ τὴ λεκτικὴ ἢ σωματικὴ βία
ραγδαῖες μεταβολὲς στὴν κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ λειτουργία καὶ νὰ ἐπιβάλουν ἕνα
καθεστὼς ἰδεολογικῆς τρομοκρατίας.
Οἱ
δυτικὲς κοινωνίες, μέσω ἑνὸς ἰδιότυπου πνευματικοῦ μιθριδατισμοῦ, ἔχουν
συνηθίσει στὸν παραλογισμό. Ἔφτασαν στὸ σημεῖο νὰ ἀποποιοῦνται τὴν ἴδια τὴν
ταυτότητα, τὴν Ἱστορία καὶ τὶς παραδόσεις τους γιὰ νὰ μὴ θίξουν ὅσους…φωνασκοῦν καὶ ἀκολουθοῦν μία ὁδὸ ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αὐτοχειρία.
Ἐνδεικτικὸ
τῶν προαναφερθέντων εἶναι ἡ ἀπόσυρση τῆς κινηματογραφικῆς ταινίας «Ὅσα παίρνει ὁ
ἄνεμος» ἀπὸ τὴν πλατφόρμα HBO Max, ἐπειδὴ ὁρισμένοι πανεπιστημιακοὶ καθηγητὲς τῆς
συμφορᾶς ἰσχυρίστηκαν ὅτι αὐτὴ ἀποτελεῖ πλέον ἕνα… ἀτοὺ ὅσων ἐπιδιώκουν τὴν ἀναθεώρηση
τῆς ἱστορίας τοῦ ἀμερικανικοῦ Νότου καὶ τῆς ἱστορίας τῆς δουλείας! Τὸ ἐντυπωσιακὸ
δὲν εἶναι ὅτι βρίσκονται ἄνθρωποι νὰ διατυπώνουν τόσες πολλὲς ἀνοησίες
μαζεμένες, ἀλλὰ ὅτι δὲν συναντοῦν ἀντίσταση.
Ἡ
πλειοψηφία τῶν πολιτῶν τῶν χωρῶν ποὺ ταλαιπωροῦνται ἀπὸ τὴν ὀρθοπολιτικὴ
τυραννία δὲν πιστεύει οὔτε λέξη ἀπ’ ὅσα τῆς ἐπαναλαμβάνουν μὲ θρησκευτικὸ ζῆλο
οἱ ὁμιλοῦσες κεφαλὲς τῆς τηλεόρασης καὶ οἱ στομφώδεις «πένες» τῶν ἐντύπων καὶ
τοῦ διαδικτύου. Ὅμως, ἡ σιωπηλὴ πλειοψηφία παραμένει σιωπηλή, παθητικὴ καὶ σὲ
τελικὴ ἀνάλυση ἀνίσχυρη ἐπειδὴ δὲν ἔχει συγκροτηθεῖ ἀκόμα ὡς πολιτικὸ καὶ
κοινωνικὸ σῶμα. Εἶναι πολλὲς μὲν οἱ μονάδες ἀλλὰ μία μία ἀντιμετωπίζονται εὔκολα
ἀπὸ τὴ νεοταξικὴ μειοψηφία. Γιὰ νὰ ἑνωθοῦν καὶ νὰ ἐπιβάλουν τὴν ἰσχύ τους, χρειάζονται
ἐμπνευσμένη καὶ στιβαρὴ πολιτικὴ ἐκπροσώπηση.
Ἡ
φυσική, ἐνστικτώδης τάση τῶν ἀνθρώπων εἶναι νὰ ἀγαποῦν τὴν πατρίδα τους καὶ νὰ
σέβονται τὶς παραδόσεις. Οἱ παγκοσμιοποιητὲς προσπαθοῦν νὰ ἐπιβάλουν κάτι ἀφύσικο.
Θὰ ἡττηθοῦν ἂν καὶ ὅταν κληθοῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν μία ἑνωμένη καὶ ἀποφασισμένη πλειοψηφία.