Κάποια
ἀγράμματη ἀλλὰ εὐσεβὴς γιαγιά, πῆγε μία μέρα στὴν Ἐκκλησία καὶ ἄκουσε τὸν Ἱεροκήρυκα
νὰ λέει:
ἀγράμματη ἀλλὰ εὐσεβὴς γιαγιά, πῆγε μία μέρα στὴν Ἐκκλησία καὶ ἄκουσε τὸν Ἱεροκήρυκα
νὰ λέει:
–
Αὐτὸς ποὺ δὲν διαβάζει τὴν Ἁγία Γραφή, δὲν θὰ σωθεῖ!
Αὐτὸς ποὺ δὲν διαβάζει τὴν Ἁγία Γραφή, δὲν θὰ σωθεῖ!
Ἡ
γιαγιὰ μόλις ἄκουσε τὸν λόγο αὐτὸ χλώμιασε, ἀπογοητεύτηκε καὶ γυρίζοντας σπίτι,
λέει στὴν κόρη της:
γιαγιὰ μόλις ἄκουσε τὸν λόγο αὐτὸ χλώμιασε, ἀπογοητεύτηκε καὶ γυρίζοντας σπίτι,
λέει στὴν κόρη της:
–
Παιδί μου θὰ κολαστῶ, διότι δὲν διαβάζω τὴν Ἁγία Γραφή!
Παιδί μου θὰ κολαστῶ, διότι δὲν διαβάζω τὴν Ἁγία Γραφή!
Ἡ
κόρη της προσπάθησε νὰ τὴν καθησυχάσει, ἀλλὰ ματαίως.
κόρη της προσπάθησε νὰ τὴν καθησυχάσει, ἀλλὰ ματαίως.
Μία
μέρα, ἀποφάσισε ἡ γιαγιὰ νὰ πάει σὲ ἕναν φωτισμένο Γέροντα, γιὰ νὰ τὴν
βοηθήσει.
μέρα, ἀποφάσισε ἡ γιαγιὰ νὰ πάει σὲ ἕναν φωτισμένο Γέροντα, γιὰ νὰ τὴν
βοηθήσει.
Ἡ
γιαγιὰ μόλις τὸν εἶδε, τοῦ λέει:
γιαγιὰ μόλις τὸν εἶδε, τοῦ λέει:
–
Πάτερ μου, δὲν θὰ σωθῶ, διότι δὲν διαβάζω τὴν Ἁγία Γραφή, διότι εἶμαι ἀγράμματη!
Πάτερ μου, δὲν θὰ σωθῶ, διότι δὲν διαβάζω τὴν Ἁγία Γραφή, διότι εἶμαι ἀγράμματη!
Ὁ
Γέροντας ὅμως τὴν καθησύχασε καὶ τῆς εἶπε:
Γέροντας ὅμως τὴν καθησύχασε καὶ τῆς εἶπε:
–
Καὶ πῶς σώθηκαν τόσοι καὶ τόσοι ἀγράμματοι ἄνθρωποι, γιαγιά;
Καὶ πῶς σώθηκαν τόσοι καὶ τόσοι ἀγράμματοι ἄνθρωποι, γιαγιά;
Μάλιστα
ἔχουμε καὶ Ἁγίους, ποὺ ἦταν τελείως ἀγράμματοι! Αὐτοὶ πῶς σώθηκαν;
ἔχουμε καὶ Ἁγίους, ποὺ ἦταν τελείως ἀγράμματοι! Αὐτοὶ πῶς σώθηκαν;
Τὰ
γράμματα δὲν σώζουν,ἀλλὰ οὔτε καὶ ἡ ἀμορφωσιὰ κολάζει.
γράμματα δὲν σώζουν,ἀλλὰ οὔτε καὶ ἡ ἀμορφωσιὰ κολάζει.
Λοιπὸν
γιαγιά, θὰ κάνεις τὸ ἐξῆς: Θὰ παίρνεις τὸ Εὐαγγέλιο, θὰ τὸ ἀνοίγεις στὴν πρώτη
σελίδα, θὰ βάζεις τὴν παλάμη σου πάνω στὸ Εὐαγγέλιο καὶ μετὰ θὰ πηγαίνεις στὸ εἰκονοστάσι
καὶ θὰ λὲς τὴν ἐξῆς προσευχή: Χριστέ μου, αὐτὰ ποὺ γράφεις στὸ Εὐαγγέλιο, βάλτα
μέσα στὴν καρδιά μου.
γιαγιά, θὰ κάνεις τὸ ἐξῆς: Θὰ παίρνεις τὸ Εὐαγγέλιο, θὰ τὸ ἀνοίγεις στὴν πρώτη
σελίδα, θὰ βάζεις τὴν παλάμη σου πάνω στὸ Εὐαγγέλιο καὶ μετὰ θὰ πηγαίνεις στὸ εἰκονοστάσι
καὶ θὰ λὲς τὴν ἐξῆς προσευχή: Χριστέ μου, αὐτὰ ποὺ γράφεις στὸ Εὐαγγέλιο, βάλτα
μέσα στὴν καρδιά μου.
Τὴν
ἄλλη μέρα θὰ βάζεις τὴν παλάμη σου στὴν δεύτερη σελίδα κ.ο.κ. Ἡ γιαγιὰ ἐφάρμοσε
κατὰ γράμμα τὰ λόγια τοῦ Γέροντα γιὰ ἀρκετοὺς μῆνες.
ἄλλη μέρα θὰ βάζεις τὴν παλάμη σου στὴν δεύτερη σελίδα κ.ο.κ. Ἡ γιαγιὰ ἐφάρμοσε
κατὰ γράμμα τὰ λόγια τοῦ Γέροντα γιὰ ἀρκετοὺς μῆνες.
Μία
μέρα στὸ σπίτι παίζανε τὰ ἐγγονάκια της καὶ ἄρχισαν νὰ μιλᾶνε ἄσχημα καὶ νὰ
κατακρίνουν.
μέρα στὸ σπίτι παίζανε τὰ ἐγγονάκια της καὶ ἄρχισαν νὰ μιλᾶνε ἄσχημα καὶ νὰ
κατακρίνουν.
Ἡ
γιαγιὰ τὸ ἄκουσε καὶ τὰ παρατήρησε, λέγοντάς τα:
γιαγιὰ τὸ ἄκουσε καὶ τὰ παρατήρησε, λέγοντάς τα:
–
Παιδιά μου, μὴν κρίνετε γιὰ νὰ μὴν κριθεῖτε!
Παιδιά μου, μὴν κρίνετε γιὰ νὰ μὴν κριθεῖτε!
Κόκκαλο
ἡ κόρη της!
ἡ κόρη της!
–
Μάνα, αὐτὸ ποῦ εἶπες, ἀπὸ ποῦ τὸ ἄκουσες καὶ τὸ εἶπες; Αὐτὸ τὸ λέει τὸ Εὐαγγέλιο,
ἐσὺ δὲν ξέρεις γράμματα, ποιός σοῦ τὸ εἶπε;
Μάνα, αὐτὸ ποῦ εἶπες, ἀπὸ ποῦ τὸ ἄκουσες καὶ τὸ εἶπες; Αὐτὸ τὸ λέει τὸ Εὐαγγέλιο,
ἐσὺ δὲν ξέρεις γράμματα, ποιός σοῦ τὸ εἶπε;
–
Παιδί μου, δὲν τὸ ἄκουσα ἀπὸ κάπου, ἀλλὰ βγῆκε μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου!
Παιδί μου, δὲν τὸ ἄκουσα ἀπὸ κάπου, ἀλλὰ βγῆκε μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου!
Ἀπὸ
τὴν στιγμὴ ἐκείνη, ἄρχισε ἡ γιαγιὰ νὰ ἀναπαράγει λόγια τοῦ Εὐαγγελίου, χωρὶς νὰ
τὸ καταλαβαίνει! Ἡ γιαγιὰ ἐπειδὴ ἔκανε ὑπακοὴ στὸν Γέροντα μὲ πίστη καὶ ἁπλότητα
ἄρχισε ὁ Χριστὸς νὰ ἐμφυτεύει τὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου στὴν καρδιά της!
τὴν στιγμὴ ἐκείνη, ἄρχισε ἡ γιαγιὰ νὰ ἀναπαράγει λόγια τοῦ Εὐαγγελίου, χωρὶς νὰ
τὸ καταλαβαίνει! Ἡ γιαγιὰ ἐπειδὴ ἔκανε ὑπακοὴ στὸν Γέροντα μὲ πίστη καὶ ἁπλότητα
ἄρχισε ὁ Χριστὸς νὰ ἐμφυτεύει τὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου στὴν καρδιά της!
Αὐτὸ
ποὺ θὰ μᾶς σώσει ἀδελφοὶ εἶναι ἡ πίστη στὸν Χριστὸ καὶ ὄχι ἡ μόρφωσή μας. Ἐξάλλου
ὁ Χριστός, ἐπέλεξε ἀγράμματους ἀνθρώπους γιὰ Μαθητές Του, γιὰ νὰ δείξει, ὅτι
μπορεῖ νὰ σὲ κάνει πάνσοφο, ἀκόμα καὶ ἂν εἶσαι ἀγράμματος, ἀρκεῖ νὰ ἔχει κανεὶς
πίστη καὶ ταπείνωση.
ποὺ θὰ μᾶς σώσει ἀδελφοὶ εἶναι ἡ πίστη στὸν Χριστὸ καὶ ὄχι ἡ μόρφωσή μας. Ἐξάλλου
ὁ Χριστός, ἐπέλεξε ἀγράμματους ἀνθρώπους γιὰ Μαθητές Του, γιὰ νὰ δείξει, ὅτι
μπορεῖ νὰ σὲ κάνει πάνσοφο, ἀκόμα καὶ ἂν εἶσαι ἀγράμματος, ἀρκεῖ νὰ ἔχει κανεὶς
πίστη καὶ ταπείνωση.
