O φιλόσοφος Pierre Le Vigan κάνει μια αποτίμηση της διαμορφωθείσας κατάστασης της καραντίνας και του παγκόσμιου lοckdown που επιβλήθηκε στους λαούς: «Μας είπαν ότι το lοckdown ήταν απαραίτητο για να σωθούν ζωές. Όχι,η ζωή δεν είναι η ανώτερη αξία, ανώτερη αξία είναι η ελεύθερη ζωή… .Αυτή έκανε τους Ισπανούς ν΄αντισταθούν στο Ναπολέοντα το 1808, αυτή δημιούργησε του Αντιστεκόμενους, ή άτομα που ρίσκαραν το τομάρι τους,στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο, σε όλες τις εποχές, για τις ιδέες τους ή για μια κάποια αντίληψη ότι είχαν τιμή κλπ.Με άλλα λόγια η ευκολία με την οποία ελευθερίες οι πιο στοιχειώδεις καταργήθηκαν μας αφήνει άφωνους. Αυτές οι ελευθερίες θα επανέλθουν μετά την κρίση του coronavirus ;Δεν είναι απολύτως βέβαιο… Έχουμε λοιπόν τα μειονεκτήματα μιας αστυνομοκρατούμενης κοινωνίας, ενώ εδώ και δεκαετίες έχουμε όλα τα μειονεκτήματα μιας ανοιχτής κοινωνίας … Βρισκόμαστε στο σημείο όπου ο φιλελευθερισμός επιφέρει τον κρατισμό και το χειρότερο από αυτό»
Στη συνέχεια αναρωτιέται: ”Τι είναι ο άνθρωπος από φιλελεύθερη άποψη; Ένα υλικό που μπορεί να διαμορφωθεί κατά βούληση, εναλλάξιμο χωρίς όριο, εύκολα υποκαταστάσιμο από έναν άλλο άνθρωπο. Ή από μια τεχνητή «νοημοσύνη». Ένα ρομπότ. Και όταν δεν διαφαίνεται αυτή η απόλυτη πλαστικότητα, ο φιλελευθερισμός την επιβάλλει. Αυτό είναι ο «νεοφιλελευθερισμός»: το σχέδιο επιβολής ενός νέου τύπου ανθρώπου, ανεξαρτήτως λαών, φυλών, γένους. Ένας ψηφιακός άνθρωπος, ακόμη και πέρα από τον άνθρωπο.”
”Το μανιπουλάρισμα των λέξεων είναι μια έκφανση αυτού του ολοκληρωτικού έργου: ο Macron (σσ. και δεν ήταν ο μόνος αλλά η πλειάδα των ηγετών του κόσμου), σε μια από τις ομιλίες του επαναλαμβάνει 6 φορές «είμαστε σε πόλεμο». Το ψευδές αυτής της δήλωσης είναι ολοσχερές. Ένας ιός, ένας καρκίνος, μια ασθένεια δεν είναι πόλεμος. Είναι ένα δράμα, είναι τραγικό, όπως τόσα πράγματα μέσα στη ζωή, αλλά κάθε δράμα δεν είναι πόλεμος. ” nicolasbonnal- (Strategika.fr)
